Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΣΙΓΚΛΙΦΥΣΗ*
Σοκ και δέος προκάλεσε η πρόταση της κυβέρνησης για την αλλαγή του Ασφαλιστικού. Και αυτό όχι μόνο γιατί προβλέπεται γερό μαχαίρι στις συντάξεις, αλλά γιατί προτείνεται η νομοθέτηση της φτωχοποίησης ακόμη μεγαλύτερου τμήματος του ελληνικού λαού και μάλιστα από μία κυβέρνηση που πρωτοεξελέγη πριν από ένα χρόνο με την υπόσχεση ότι θα σκίσει το μνημόνιο, θα έδινε τη 13η σύνταξη και θα επανέφερε τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ.
Η πρόταση για μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού πέρα από τις καταφανείς αδικίες που προβλέπει για χιλιάδες συνεπείς ασφαλισμένους, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης μέσα στα επόμενα χρόνια, καθώς εμπεριέχει στοιχεία που θα λειτουργούν ως κίνητρα για διόγκωση της μαύρης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής. Και προς αυτή την κατεύθυνση βοηθά το γεγονός ότι βασικό κριτήριο για τη συνταξιοδότηση, αλλά και το ύψος της σύνταξης, δεν αποτελούν πλέον τα έτη ασφάλισης και το ύψος των εισφορών, αλλά η ηλικία των ασφαλισμένων.
Επιπλέον η μικρή διαφορά στα ποσοστά αναπλήρωσης ως προς το κομμάτι της αναλογικής σύνταξης, ευνοεί αυτούς που θα επιλέξουν να ασφαλίζονται τα αναγκαία προς συνταξιοδότηση χρόνια με πολύ καλές αποδοχές, παρά να ασφαλίζονται όλο τον εργασιακό τους βίο, έστω και με τις κατώτερες αποδοχές.
Την ίδια αρνητική προοπτική ενισχύει η πρόβλεψη για αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, αφού είναι βέβαιο ότι θα δράσει ανασταλτικά στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, ενώ θα διευρύνει ακόμη περισσότερο τις ελαστικές σχέσεις εργασίας με τη γενίκευση - ενδεχομένως και εικονικά - της τετράωρης ή της εκ περιτροπής απασχόλησης, πράγμα που σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη απώλεια ασφαλιστικών εισφορών.
Βασικό για τη βιωσιμότητα ενός ασφαλιστικού συστήματος είναι να πεισθεί η κοινωνία ότι οι όροι και οι κανόνες είναι δίκαιοι και κυρίως αναλογικοί ως προς το δούναι-λαβείν. Τέτοια όμως στοιχεία δεν περιέχει η κυβερνητική πρόταση. Αντίθετα υιοθετεί την υφαρπαγή των εισφορών των συνεπών ασφαλισμένων που πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν από τούδε και στο εξής ρίχνοντάς τες στον Καιάδα για την κάλυψη ελλειμμάτων που δημιούργησαν ρουσφετολογικές πολιτικές με πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και λαθροχειρίες των εκάστοτε κυβερνώντων όλα τα προηγούμενα χρόνια, πολιτικές από τις οποίες δεν φαίνεται να αποστασιοποιείται η παρούσα κυβέρνηση.
Το χειρότερο είναι ότι με την απαλλοτρίωση, τα δικαιώματα των νυν ασφαλισμένων που μοιραία θα έχουν χειρότερη μεταχείριση σε σχέση με τους παλιότερους ή αυτούς που πρόλαβαν να συνταξιοδοτηθούν, πριν την ψήφιση του τρίτου μνημονίου το περασμένο καλοκαίρι, δημιουργείται «ρήγμα» ανάμεσα σε γενεές, που δεν είναι ό,τι καλύτερο για μια κοινωνία που προσπαθεί να επιβιώσει σε συνθήκες κρίσης.
* Ο Γιώργος Τσιγκλιφύσης είναι Β΄ Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) και πρώην πρόεδρος της ΕΣΗΕΘΣτΕΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου