Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

ΔΝΤ: Εσχατη και όχι εναλλακτική λύση....

Σε μια νέα, δύσκολη κατάσταση, εισέρχεται η Ελλάδα, μετά την επιλογή του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου να ζητήσει -προχθές από το Καστελλόριζο- την ενεργοποίηση του μηχανισμού διάσωσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Το τέλος της εθνικής κυριαρχίας στην οικονομική πολιτική και το πέρασμα σε μια περίοδο ακραίας λιτότητας με αβέβαιο αποτέλεσμα, σηματοδοτεί η προσφυγή της Ελλάδας στον κατ' όνομα «ευρωπαϊκό» μηχανισμό στήριξης, την καθοδήγηση του οποίου θα έχει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Το ΔΝΤ, όπου κλήθηκε να εφαρμόσει τις πολιτικές του, επιβλήθηκε ως έσχατη λύση ανάγκης και όχι ως εναλλακτική επιλογή σωτηρίας.

Είναι βέβαιο, πως πολιτική ηγεσία και πολίτες θα υποχρεωθούν σε βαθιές και επώδυνες αλλαγές, οι περισσότερες εκ των οποίων όμως ήταν εκ των πραγμάτων επιβεβλημένες, καθώς το μοντέλο που είχε υιοθετήσει η χώρα εξάντλησε προ πολλού τα όριά του.

Ήδη, το κλιμάκιο του ΔΝΤ ζήτησε πλήρη ανατροπή στις εργασιακές σχέσεις, ενώ αδιευκρίνιστος παραμένει ακόμα ο τρόπος χρηματοδότησης.

Οι κοινωνικές αντιδράσεις θεωρούνται βέβαιες, καθώς το ΔΝΤ φέρεται αποφασισμένο να επιβάλει το δικό του επώδυνο μοντέλο διάσωσης και να επιβάλει σκληρά δημοσιονομικά και διαρθρωτικά μέτρα, όπως:

***Επιπλέον περικοπή των δημοσίων δαπανών φέτος, εάν υπάρξουν αποκλίσεις στον στόχο για τα έσοδα. Αυστηρό χρονοδιάγραμμα εξυγίανσης των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών, αποκρατικοποιήσεις ή εναλλακτικά κλείσιμο και μετάταξη ή ακόμη και απόλυση των εργαζομένων σε αυτές.

***Μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, μέσω της πλήρους κατάργησης των συμβάσεων έργου και του παγώματος των προσλήψεων για δύο ή τρία έτη. Εφαρμογή των αλλαγών στο ασφαλιστικό από φέτος ή το 2011 και όχι από το 2018. Απελευθέρωση αγορών και κλειστών επαγγελμάτων.

Πρόκειται για σκληρά μέτρα, που είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσουν συγκρούσεις και θα δοκιμάσουν τις αντοχές του πολιτικού συστήματος.

Χρειάζονται απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές για να μπει τάξη στο δημοσιονομικό χάος και να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Κανένας πιστωτής, ούτε το ΔΝΤ ή η Ε.Ε., δεν θα δανείσει χρήματα παρά εάν πιστεύει ότι η χρεοκοπία θα αποτραπεί.

H κοινή γνώμη μέχρι σήμερα στήριζε την Κυβέρνηση, επειδή είχε πεισθεί ότι κληρονομήσαμε έναν δημοσιονομικό εφιάλτη και επειδή δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Όμως, όταν σε λίγο καιρό οι μικρομεσαίοι θα έλθουν σε απόγνωση, όλα αυτά θα είναι ασήμαντες λεπτομέρειες. Θα στραφούν εναντίον της, όχι γιατί θα τη θεωρήσουν υπεύθυνη για την κρίση, αλλά επειδή είναι κυβέρνηση.

Όλη η κατάσταση πάντως, οι πολλές απειλές, αλλά και η ατμόσφαιρα ανησυχίας, όπως και τα σημάδια μιας επερχόμενης μεγάλης αλλαγής στη ζωή της χώρας και των Πολιτών , ενεργοποιούν σχολάζουσες ως τώρα δυνάμεις.

Υπάρχει μια ιδιαίτερη κινητικότητα, αδιαμόρφωτη για την ώρα,η οποία εμφανίζεται τελευταίως. Κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει το αποτέλεσμα και την εξέλιξή της, αλλά σίγουρα υπάρχει και εξελίσσεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου