Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

Οι σοβαρές τεχνικές ατέλειες της κυβερνητικής απόφασης για τα 4 κανάλια

O Μιχάλης Μπλέτσας, διευθυντής Πληροφορικής στο Media Lab του ΜΙΤ, τις αναλύει.

image
















 Με μεγάλη έκπληξη διάβασα πριν μια εβδομάδα την ανάρτηση υπουργού της κυβέρνησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για μια μελέτη της Σχολής Ρυθμιστικής της Φλωρεντίας (FSR/EUI) που εκπονήθηκε κατά παραγγελία της ελληνικής κυβέρνησης, και η οποία ορίζει σε τέσσερεις τις άδειες των τηλεοπτικών σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας που θα τεθούν σε δημοπρασία.
Δεδομένης της υπάρχουσας κατάστασης, των δυνατοτήτων της ήδη εγκατεστημένης υποδομής ψηφιακής εκπομπής, καθώς και των ήδη δρομολογημένων τεχνολογικών εξελίξεων, το συμπέρασμα της μελέτης με εξέπληξε και μου κίνησε την περιέργεια. Προσπάθησα να βρω τη συγκεκριμένη μελέτη στον ιστότοπο του FSR, χωρίς αποτέλεσμα. Τις επόμενες μέρες, είδα αρκετά άρθρα στον τύπο να την σχολιάζουν, αλλά πουθενά την ίδια τη μελέτη, γεγονός τουλάχιστον περίεργο για μελέτη που έχει εκπονηθεί κατά παραγγελία και με έξοδα του δημοσίου.

Μετά από μερικές μέρες ψαξίματος χωρίς αποτέλεσμα και ενώ έψαχνα τις διευθύνσεις επικοινωνίας των συντακτών της μελέτης για να τους ζητήσω ένα αντίτυπο, τη βρήκα αναρτημένη στην ιστοσελίδα της FSR. Η μελέτη επιχειρεί να απαντήσει σε δύο ερωτήματα: πόσες άδειες πανελλαδικής κάλυψης θα πρέπει να δημοπρατηθούν και σε ποια τιμή εκκίνησης.

Στο πρώτο ερώτημα η μελέτη γρήγορα καταλήγει στον αριθμό «4» με επιχειρηματολογία η οποία έχει σοβαρές τεχνικές ατέλειες.
• Θεωρεί ότι ο καταμερισμός συχνοτήτων εκπομπής της συνθήκης GE06 έχει απόλυτα δεσμευτικό χαρακτήρα όταν η ίδια η συνθήκη περιέχει τη διαδικασία την οποία θα πρέπει να ακολουθούν οι όποιες αποκλίσεις από τον αρχικό καταμερισμό.
Ενώ ρητά αναφέρει ότι η χωρητικότητα των ήδη εγκατεστημένων πολυπλεκτών στην Ελλάδα είναι 24.88 Mbits/sec, χρησιμοποιεί τα 20 Mbits/sec για τους υπολογισμούς της.
• Αγνοεί την τεχνική της στατιστικής πολυπλεξίας και χρησιμοποιεί τα 8Mbits/sec ως την ενδεδειγμένη χωρητικότητα για τη μετάδοση ενός προγράμματος υψηλής ευκρίνειας, κάτι που δεν ισχύει εδώ και χρόνια (η αναγκαία ταχύτητα μετάδοσης για μια ροή HD σήμερα είναι πιο κοντά στα 6Mbit/sec και θα γίνει ακόμα μικρότερη στο άμεσο μέλλον με τη χρήση βελτιωμένων τεχνικών κωδικοποίησης).
• Θεωρεί ότι η συμφωνία GE06 επιβάλλει ένα μέγιστο αριθμό 4 πολυπλεκτών στο φάσμα που θα μείνει μετά την απόδοση της μπάντας των 700MHz στην κινητή ευρυζωνικότητα, ενώ προσεκτικός σχεδιασμός επιτρέπει τουλαχιστον 5 πολυπλέκτες.

Κάνοντας λοιπόν όλες τις παραπάνω, αρκετά αυθαίρετες παραδοχές, η μελέτη καταλήγει στον αριθμό 4 (4 πολυπλέκτες συνολικά, 2 στα κρατικά κανάλια, 2 στα ιδιωτικά με 20Mbps ανά πολυπλέκτη, 8 Mbps για κάθε ροή προγράμματος, άρα 4 συνολικά άδειες).
Ο αριθμός 4 φαίνεται ακόμα πιο περίεργος όταν ο πάροχος δικτύου (DIGEA) σήμερα μπορεί να υποστηρίξει τουλάχιστον 12 HD πανελλαδικές ροές προγράμματος. Πέρα από την προβληματική τεχνική ανάλυση, η μελέτη αναδεικνύει πολλά έντονα προβλήματα στο ρυθμιστικό τομέα, καθώς και την χρόνια έλλειψη σοβαρής τεχνολογικής πολιτικής από την πλευρά του ελληνικού κράτους. Για παράδειγμα, από τη (σωστή) επισήμανση της μελέτης ότι χρειάζεται ανανέωση του χάρτη συχνοτήτων λείπουν οι ακόλουθες αιτιάσεις:
• Ενώ οι γειτονικές χώρες ακολουθούν εδώ και χρόνια τη διαδικασία κατοχύρωσης αποκλίσεων από το χάρτη συχνοτήτων της GE06, η Ελλάδα δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα. Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα πρωτεία στο συγκεκριμένο τομέα έχει η Ιταλία (η οποία λόγω του μπερλουσκονικού τηλεοπτικού τοπίου έχει μεγάλες ανάγκες σε φάσμα). Επιπλέον, δικαιώματα χρήσης διαύλων εκπομπής έχουν κατοχυρώσει μεταξύ άλλων, η Αλβανία και η Βουλγαρία.
•Οι περισσότερες παρεμβολές στην Ελλάδα είναι στο Ιόνιο προερχόμενες από την Ιταλία.
•Ο περιορισμός του αριθμού των πολυπλεκτών είναι ενάντια στα συμφέροντα της χώρας στις διαπραγματεύσεις κατοχύρωσης δικαιώματος χρήσης συχνοτήτων, στις οποίες πάντα έχει μεγάλη βαρύτητα το «use it or loose it».

Άλλο μεγάλο πρόβλημα των προδιαγραφών της μελέτης είναι η μετάβαση σε ροές υψηλής ευκρίνειας. Ενώ στην Ελλάδα κανένα ιδιωτικό κανάλι δεν εκπέμπει σήμερα σε υψηλή ευκρίνεια και ο πρόσφατος νόμος (4339/2015) ούτε προβλέπει τέτοια υποχρέωση, ούτε θέτει χρονοδιάγραμα μετάβασης, η μελέτη υποθέτει εκπομπή υψηλής ευκρίνειας (HD) για τον υπολογισμό του αριθμού των αδειών, παρακάμπτοντας ουσιαστικά τις τεχνολογικές εξελίξεις που αυξάνουν δραστικά τη χωρητικότητα του δικτύου (DVB-T2) στους υπολογισμούς της.

Προσπάθησα χωρίς επιτυχία
να βρω την πρόσφατα ψηφισθείσα τροπολογία Παππά, η οποία λογικά θα πρέπει να περιέχει διάταξη για την άμεση μετάβαση σε εκπομπή HD για τους αδειούχους. Σε αντίθετη περίπτωση η μελέτη γίνεται ακόμα πιο προβληματική μιας και πραγματεύεται το μέλλον με τεχνολογικές προδιαγραφές του παρελθόντος.

Θα προτιμήσω να αφήσω ασχολίαστο το δεύτερο ερώτημα της μελέτης για το τίμημα των αδειών (όπου η ανάλυση μου φαίνεται πολύ πιο αξιόπιστη), επισημαίνοντας όμως ότι ενώ η κυβέρνηση προϋπολόγιζε ως πέρσι έσοδα της τάξης των 300 εκατομμυρίων, η τιμή εκκίνησης για κάθε άδεια ορίζεται μεταξύ μισού και 3,5 εκατομμυρίων ευρώ! Επίσης θα επισημάνω ότι αυτό το συμπέρασμα μάλλον φαίνεται να αποσοβήθηκε στη διθυραμβική ανακοίνωση του «4».

Κλείνω με την (όχι και τόσο) λεπτή ειρωνία της ανάθεσης της μελέτης στη Σχολή Ρυθμιστικής της Φλωρεντίας, τη στιγμή που στην Ελλάδα η κυβέρνηση δεν παύει να δείχνει την έντονη απέχθειά της προς τις ρυθμιστικές αρχές. Πέραν των περιπετειών του ΕΣΡ, να υπενθυμίσουμε ότι η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων παραμένει ακέφαλη για πάνω από ένα χρόνο…

Το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο στην Ελλάδα είναι ένα καθρέπτης των χειροτέρων χαρακτηριστικών της ελληνικής κοινωνίας. Την κύρια ευθύνη για αυτό φέρει η πολιτεία (ή διαφορετικά η διαχρονική έλλειψη σοβαρής πολιτικής και κατανόησης του αντικειμένου). Η συγκεκριμένη μελέτη δυστυχώς φαίνεται να συμβάλλει στη διαιώνιση του φαινομένου…

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Πέθανε ο αγωνιστής ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ που είχε ανατρέψει πρόεδρο των ΗΠΑ και καταδίωκε τον Χ. Κίσινγκερ



  Ταξιδεύει πλέον για τον τελικό του προορισμό, ο παλαίμαχος δεινός χειριστής της μαχητικής δημοσιογραφίας ΗΛΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, πλήρης ημερών αλλά και επαγγελματικών επιτυχιών.
 Ο θάνατος του Ηλία Δημητρακόπουλου αποτελεί πλήγμα και για την ιστοσελίδα «www.styx.gr» της οποίας υπήρξε στενός συνεργάτης με συνεχείς ανταποκρίσεις από τις ΗΠΑ, αλλά και την αποστολή βιβλίων και περιοδικών. Μια ματιά στο αρχείο του "styx.gr" βρίσκεις τις αποκαλυπτικές ανταποκρίσεις του Ηλία Δημητρακόπουλου, για το σκάνδαλο Γουότεργκέιτ, την ανάμειξη του Κίσιντζερ στο Κυπριακό, την χρηματοδότηση Νίξον από τη χούντα, αποκαλύψεις για την πολιτική Καραμανλή και άλλα πολλά.
  Αν υπάρχει ένα πράγμα που είχε μάθει καλά ο Ηλίας Δημητρακόπουλος, είναι η αξία των ανθρώπινων σχέσεων.

  Γεννημένος στην Αθήνα την 1η Δεκεμβρίου του 1928, έγινε ο νεότερος φυλακισμένος των φυλακών Αβέρωφ από τις κατοχικές δυνάμεις το ‘43, ο νεότερος πολιτικός συντάκτης της Καθημερινής του Γεωργίου Βλάχου στα ’50, και τελικά ένας από τους διασημότερους (και ισχυρότερους) δημοσιογράφους της χώρας.
Κατάφερε να φέρει πίσω το Μακάριο από την εξορία του στις Σεϋχέλες, συνετέλεσε στην εκλογική ήττα του Καραμανλή το ’63, και έγραψε το βιβλίο «Η Απειλή Δικτατορίας», στο οποίο 18 σημαντικά πολιτικά πρόσωπα των ΗΠΑ μιλούσαν για το πολιτικό πρόβλημα της Ελλάδας και προειδοποιούσαν για μια επερχόμενη χούντα. Ήταν το πρώτο βιβλίο που απαγόρευσε και έστειλε στην πυρά ο Παπαδόπουλος.
  Μετά την επικράτηση της δικτατορίας το 1967, καταφεύγει στη Δανία και στη συνέχεια για τις ΗΠΑ, όπου θα αναπτύξει σημαντική αντιδικτατορική δράση.
  Ανταποκριτής της “Χέραλντ Τρίμπιουν”, με θητεία στις ΗΠΑ, ο Δημητρακόπουλος γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα στην Ουάσιγκτον. Όταν ο Κϊσιντζερ έρχεται στην Αθήνα, παραθέτει γεύμα προς τιμήν του στη “Μεγάλη Βρετανία”. “Ήταν μαζί η πρώτη συζυγός του και τα δύο παιδιά του”, θυμάται ο Δημητρακόπουλος.
  Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, θα περάσει την πόρτα του Αρείου Πάγου για να καταθέσει μηνυτήρια αναφορά εναντίον του Κίσινγκερ, όπου ζητά “άσκηξη ποινικής δίωξης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και η απόπειρα απαγωγής και δολοφονίας του”.
Το φθινόπωρο του 1968 αποκαλύπτει, ότι η Χούντα χρηματοδότησε μέσω Τομ Πάπας με 549.000 δολλάρια την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον, από κονδύλια που έστελνε η CIA στην ΚΥΠ για την αντικομμουνιστική εκστρατεία.
  Ο Δημητρακόπουλος ενοχλεί την κυβέρνηση Νίξον. Η CIA και το FBI τον θεωρούν επικίνδυνο για την ασφάλεια των ΗΠΑ.

«Η αγωνία μου ήταν ότι η δικτατορία θα κρατούσε 40 χρόνια, σαν του Σαλαζάρ. Και ήξερα ότι η μάχη ήταν στη Ουάσινγκτον, όχι στην Ευρώπη».
  Αφορμή για να αποδράσει από την Ελλάδα στάθηκε η προσωπική πρόσκλησή του από τον Ου Θαντ, τότε γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, προκειμένου να εκπροσωπήσει τον ελληνικό Τύπο στο 6ο Διεθνές Συνέδριο του Οργανισμού στη Βαρσοβία της Πολωνίας.
Κατόπιν μέσω Δανίας κατέφυγε στις ΗΠΑ, όπου είχε γίνει πολιτικός σύμβουλος του γερουσιαστή και υποψηφίου προέδρου των ΗΠΑ, Τζορτζ Μαγκόβερν, και προσπάθησε να συντονίσει τον αντιδικτατορικό αγώνα στις ΗΠΑ ερχόμενος σε επαφή με πολλούς αμερικανούς πολιτικούς όπως ο Τεντ Κέννεντυ , ο Φουλμπράιτ κ.ά.
  Ο Δημητρακόπουλος είχε υψηλές διασυνδέσεις στο αμερικανικό κατεστημένο (Κογκρέσο) και γνώριζε πως να τις κινητοποιεί ώστε να επιτυγχάνει αποτελέσματα. Αυτό βέβαια δεν άρεσε στις αμερικανικές κυβερνήσεις.
  Έτσι, στη διάρκεια της δικτατορίας, ο Δημητρακόπουλος κινητοποίησε αυτές τις σχέσεις για να βάλει εμπόδια στην πολιτική που ακολουθούσαν ο Νίξον και ο Κίσινγκερ, και αυτός είναι ο λόγος που θέλησαν «να τον βγάλουν από τη μέση».

  Μετά την κατάρρευση της Χούντας επέστρεψε για ένα διάστημα σστην Ελλάδα στην Ελλάδα. Για την προσφορά του τιμήθηκε από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στην ελληνική πρεσβεία στις ΗΠΑ.[2] Παρόντες ήταν ο γερουσιαστής Μαγκόβερν, ο βραβευμένος με Πούλιτζερ προσωπικός του φίλος Σέιμουρ Χερς, ο  Κρίστοφερ Χίτσενς κ.α.
Πολέμησε την CIA και τον Κίσιντζερ
  Επί 27 έτη, με πείσμα και συνεχείς δικαστικούς αγώνες, ο Δημητρακόπουλος είχε συγκεντρώσει ένα προς ένα τα έγγραφα, που σχετίζονται με τον ίδιο, τον Κίσινγκερ και τη CIA. Η «Εταιρία»  θα παραδεχτεί ότι αδίκησε τον Δημητρακόπουλο το 1984.
  Με συνήγορο του, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Ηλίας Δημητρακόπουλος προσπάθησε να ενεργοποιήσει την ελληνική δικαιοσύνη, με σκοπό να βρεθεί ο Κίσιντζερ κατηγορούμενος στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης.
  "Το 1967, ο Καραμανλής ήθελε μια άλλη χούντα, που θα του έδινε την ευκαιρία να κυβερνήσει χωρίς το "εμπόδιο" της αντιπολίτευσης. Αλλά οι Αμερικανοί προτίμησαν τον πιο έμπιστό τους  πράκτορα Γ. Παπαδόπουλο". Μια καλά κρυμμένη ιστορία μας θυμίζουν τα στοιχεία που μας έστειλε από την Ουάσιγκτον, ο παλαίμαχος δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος. Εκτός από το ρόλο του Καραμανλή την εποχή εκείνη, βγαίνει στο φως η «ελληνική διασύνδεση» στο σκάνδαλο Γουότεργκέητ που αποκάλυψε ο Ερευνητής Δημοσιογράφος, ο οποίος όμως επί δέκα χρόνια, ήταν στο στόχαστρο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.(*)
Πολλοί οι επιφανείς Έλληνες που χρηματοδοτούσαν παράνομα τον Νίξον
Στις 17 Ιουνίου 1972, πέντε άτομα συνελήφθησαν για την διάρρηξη του αρχηγείου της Εθνικής επιτροπής του Δημοκρατικού Κόμματος, στο συγκρότημα Γουότεργκέητ της Ουάσιγκτον.
   Χρειάστηκαν να περάσουν πάρα πολλά χρόνια, και αφού το περιβόητο «σκάνδαλο Γουότεργκεητ», που είχαν αποκαλύψει οι δημοσιογράφοι Μπομπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπερνστάιν, από τις στήλες της «Ουάσιγκτον Ποστ» και την παραίτηση του τότε προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον, να έρθει η απάντηση στο «γιατί έγινε αυτή η διάρρηξη».

 Σαν "έκρηξη" ήρθε η αποκάλυψη για τα αίτια της διάρρηξης των γραφείων της Εθνικής Επιτροπής του Δημοκρατικού κόμματος, 14 χρόνια αργότερα, όταν ο Δημητρακόπουλος αποκάλυπτε την ύπαρξη «ελληνικής διασύνδεσης». Οι διαρρήκτες έψαχναν να βρουν τα στοιχεία που είχε στείλει ο Δημητρακόπουλος στο Δημοκρατικό Κόμμα και αποδείκνυαν την παράνομη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον από έναν Ελληνο-αμερικανό επιχειρηματία με διασυνδέσεις τόσο στην CIA όσο και τη χούντα των συνταγματαρχών.
Πρόκειται για τον Τομ Πάππας, όπως γράψαμε και στις 19/04/2008 : «Η χούντα, ο «ελληνικός σύνδεσμος»  και το σκάνδαλο Γουότεργκέητ» ότι
στην «Boston Sunday Globe» της Κυριακής 25 Μαΐου 1986, ο Thomas Oliphant έγραφε:
«… Ο Δημητρακόπουλος ήταν η αυθεντική πηγή για τις κατηγορίες που προέρχονται από το 1968, ότι ο Πάπας είχε διοχετεύσει με εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, χρήματα που προέρχονταν από τις μυστικές υπηρεσίες της χούντας (οι οποίες με τη σειρά τους χρηματοδοτούνταν από την αμερικανική CIA) για την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον. Οι κατηγορίες αυτές είχαν αποκρουστεί εκείνη την εποχή, αλλά καινούρια στοιχεία είχαν κάνει την εμφάνισή τους στο βιβλίο του δημοσιογράφου Seymour Hersh για τον Κίσιντζερ πριν τέσσερα χρόνια (1982). Ο Χερς ανέφερε ότι σε κεκλεισμένων θυρών κατάθεση το 1976, ο πρεσβευτής του Νίξον στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, είχε πει σε ερευνητική επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων ότι ο Πάπας του είχε πει ότι είχε λειτουργήσει «ως αγωγός» για την χρηματοδότηση».
Αλλά εδώ βρίσκεται το ζουμί, που όλα αυτά τα χρόνια, παραμένει εφτασφράγιστο μυστικό. Συνεχίζει λοιπόν,ο Όλιφαντ στο
αποκαλυπτικό δημοσίευμα στην Sunday Boston Globe της 25ης Μαΐου 1986:
  «Ανάμεσα στις σημαντικότερες αποκαλύψεις για την υπόθεση Γουότεργκεητ ήταν τα ακόλουθα: Επίκεντρο της ανάκρισης για τον Πάππας ήταν η συνεισφορά 15.000 δολαρίων για την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον που είχαν διοχετευθεί στις αρχές του 1972, καθώς και ένα δώρο 10.000 δολαρίων λίγο μετά τις εκλογές που είχε λάβει από τον Νικόλαο Βαρδινογιάννη, τα οποία ο Πάππας είχε δώσει στον Maurice Stans, πρώην υπουργό Εμπορίου και τότε  πρόεδρο της οικονομικής επιτροπής της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον. Ο Βαρδινογιάννης που εν τω μεταξύ έχει πεθάνει και είναι Έλληνας υπήκοος, είχε λάβει το Σεπτέμβριο του 1972 ένα χαριστικό συμβόλαιο να ανεφοδιάζει με πετρέλαιο τον αμερικανικό 6ο Στόλο, που βρίσκεται στη Μεσόγειο. Ο Πάππας είχε πει στους ανακριτές ότι δεν γνώριζε κάτι για το συμβόλαιο αυτό, ώσπου να το δημοσιεύσουν εφημερίδες και ότι δεν είχε μεσολαβήσει προς όφελος του Βαρδινογιάννη.
 Ο Πάππας γνώριζε και για άλλες οικονομικές δωρεές που είχαν γίνει από επιφανείς Έλληνες πολίτες το 1972 αλλά και το 1968 κατά την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον καθώς και το ρόλο που έπαιζε ως μέγας χορηγός καθώς και αγωγός για να φτάνουν χορηγίες στις ΗΠΑ από άλλες χώρες.

   Τηλεγράφημα του Ασοσιέιτεντ Πρες που δημοσιεύεται στην St. Louis Post στις 25 Μαΐου 1986, κάτω από τον τίτλο «Οι εφημερίδες στηρίζουν τη θεωρία για την υπόθεση Γουότεργκέητ» περιγράφει:
  «Οι δημόσιοι κατήγοροι για την υπόθεση Γουότεργκέητ όταν ολοκλήρωσαν την ανακριτική τους εργασία πριν δώδεκα χρόνια, αποφάνθηκαν ότι ο Ελληνοαμερικανός της επιτροπής για την επανεκλογή του Ρίτσαρντ Νίξον, είχε παραβιάσει τον ομοσπονδιακό νόμο αποδεχόμενος ξένες εισφορές ύψους 15.000 δολαρίων. Οι εισαγγελείς όμως,  αποφάσισαν να μην του απαγγείλουν κατηγορίες λόγω της προχωρημένης ηλικίας του.
Τα στοιχεία δείχνουν ακόμα πως ο ίδιος άνθρωπος, ο Τομ Πάππας είχε δώσει «δάνειο» στα τέλη του 1972 50.000 $ στον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης John Mitchel, «προφανώς για να αποπληρώσει τα έξοδα από την αγορά διαμερίσματος».
   «Ο Ηλίας Δημητρακόπουλος, Έλληνας δημοσιογράφος που ζει στην Ουάσιγκτον, δήλωσε πως ανακάλυψε τα στοιχεία για το Γουότεργκέητ αντίγραφα των οποίων παρέδωσε στο Ασοσιέιτεντ Πρες και άλλους ειδησεογραφικούς οργανισμούς.
   Και το δημοσίευμα συνεχίζει: «Σε υπόμνημα με ημερομηνία 22 Φεβρουαρίου 1974, ο Ο Ρότζερ Γουάιτεν, μέλος της ειδικής  Παραπεμπτικής Επιτροπής για το Γουότεργκεητ είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Πάππας είχε παραβιάσει τον Ομοσπονδιακό Νόμο, «αποδεχόμενος και παραλαμβάνοντας πολιτική συνεισφορά στην Ελλάδα από τον Νικόλαο Βαρδινογιάννη, Έλληνα πολίτη, την οποία και παρέδωσε στον Μόρις Στανς», πρόεδρο της επιτροπής για την επανεκλογή Νίξον. Ο Πάππας ήταν συμπρόεδρος της οικονομικής αυτής επιτροπής…

  "… Ο N. Βαρδινογιάννης, που δεν ζει πια, είχε κερδίσει το συμβόλαιο για τον ανεφοδιασμό του 6ου Αμερικανικού Στόλου στη Μεσόγειο, πέντε μήνες μετά την πρώτη συνεισφορά του, το Μάιο του 1972", σύμφωνα με άλλο υπόμνημα του Witten».
-----
  Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Δημητρακόπουλος περνούσε σε οίκο ευγηρίας στην Ουάσιγκτον, απ΄όπου είχε επιστρέψει πριν μερικούς μήνες για να ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής του πίσω στην πατρίδα.
  Εδώ και λίγο καιρό ο Αμερικάνος δημοσιογράφος Τζέιμς Μπάρον είχε αναλάβει να γράψει την βιογραφία του η οποία πρόκειται να  εκδοθεί στις ΗΠΑ.
-----
YΓ. Ο Τομ Πάππας, αναφέρει ως «παραδεδεγμένα "περιουσιακό" στοιχείο της CIA» ο Christopher Hitchens  σε άρθρο του στο ΝΑΤΙΟΝ (31-5-86)
  ΥΓ 2. Ο Χίτσενς γράφει ακόμα ότι με την κατάθεσή του στην επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων το 1976, ο Χένρι Τάσκα (που είχε διατελέσει πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα 1970-74- επί χούντας ), "επιβεβαίωσε ότι το 1968, χρήματα από το δικτατορικό καθεστώς δόθηκαν για την προεκλογική εκστρατεία των Νίξον - Άγκνιου. Πηγή των χρημάτων ήταν ο Μιχαήλ Ρουφογάλης της ΚΥΠ. "Ένα περιουσιακό στοιχείο της CIA ανακύκλωνε χρήματα ενός αποκρουστικού καθεστώτος που προσπαθούσε να επηρεάσει τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές..."

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016

ΠΟΕΣΥ: "Δεν εγκρίνεται η ανακοίνωσή σας, γιατί θίγει τους υπουργούς-συνομιλητές μας..."...!!!





ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ πράγματα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην ανώτατη συνδικαλιστική εκπροσώπηση του κλάδου των δημοσιογράφων, ο οποίος μέσω του αντι-Ασφαλιστικού εκτρώματος του Κατρούγκαλου, οδηγείται σε σφαγή με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς κανείς να ασχολείται μαζί του...!
Στη θυελλώδη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), το μεσημέρι της Δευτέρας, παρότι τα μέλη του ζητούσαν επιμόνως από τον Πρόεδρο, Δημήτρη Κουμπιά και τον Γενικό Γραμματέα, Γιώργο Σαββίδη (προνομιακούς συνομιλητές των υπουργών Κατρούγκαλου-Πετρόπουλου), να δώσουν εξηγήσεις γιατί ο κλάδος παραμένει ακόμα σε ...καταστολή, την ώρα που όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι βρίσκονται ήδη στους δρόμους, η στερεότυπη απάντηση που έπαιρναν, ήταν: "Περιμένουμε το επίσημο κείμενο του νομοσχεδίου που αφορά το ασφαλιστικό των ΜΜΕ και μετά θα αντιδράσουμε..."...!!!
Σημειώνεται, ότι το "επίσημο κείμενο" καθυστερεί πάνω από ένα μήνα (!), με αποτέλεσμα ολόκληρος ο κλάδος να παραμένει σε ...χειμερία νάρκη, παρότι η ...εξωτερική θερμοκρασία έχει υπερβεί τα κανονικά όρια για την εποχή...!
Στη διάρκεια της συνεδρίασης, όταν 4-5 μέλη της διοίκησης της ΠΟΕΣΥ, που διαφωνούν ριζικά με τους έως τώρα χειρισμούς του ηγετικού διδύμου της Ομοσπονδίας, πρότειναν να εκδοθεί τουλάχιστον μια ανακοίνωση που να καταγγέλει όλα όσα συμβαίνουν σε σχέση με το Ασφαλιστικό των εργαζόμενων στα ΜΜΕ, η απάντηση που πήραν αρχικά ήταν ότι "έληξε η συνεδρίαση" (!). Αργότερα, όταν επέμεναν να γίνει ψηφοφορία για το αν θα δημοσιοποιηθεί κείμενο που ήταν ήδη έτοιμο, πήραν την απάντηση: "Δεν μπορούμε να εκδώσουμε ανακοίνωση που βάλει κατά των δυο υπουργών -Κατρούκαλου και Πετρόπουλου- την ώρα που συζητάμε μαζί τους..."...!

Τί έλεγε το κείμενο που δεν ενέκριναν οι "προνομιακοί συνομιλητές" των υπουργών Εργασίας; 

Ακολουθεί ολόκληρο το "λογοκριμένο" κείμενο, ώστε ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του.....