Του Μανόλη Γ. Δρεττάκη*

Μετά την προκήρυξη του δημοψηφίσματος για τις απαράδεκτες προτάσεις που τελεσιγραφικά επέδωσαν στην κυβέρνηση την Πέμπτη 25.6.15, οι πολιτικοί προϊστάμενοι των δανειστών, προσπαθώντας να το ακυρώσουν, τροποποίησαν «κατόπιν εορτής» δύο φορές τις προτάσεις αυτές:
* Το Σάββατο 27.6.15 με μια μόνο τροποποίηση, δηλαδή την απόσυρση της πρότασής τους για επιβολή ΦΠΑ 23% στα ξενοδοχεία και αποδοχή και γι' αυτά του 13%, με επιμονή στην κατάργηση της έκπτωσης του 30% στο ΦΠΑ στα νησιά.
* Την Κυριακή 28.6.15, βλέποντας ότι αυτή η τροποποίηση δεν ήταν αρκετή, έκαναν νέα πρόταση, επαναλαμβάνοντας τη δήλωση του 2012 για την εξέταση της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους και χορήγηση 35 δισ. ευρώ (όχι νέων, αλλά εκείνων των ΕΣΠΑ που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί λόγω αδυναμίας συνεισφοράς από τον ελληνικό προϋπολογισμό).
Στο δεύτερο διάγγελμά του ο πρωθυπουργός την 1.7.15 είπε ότι αυτές οι προτάσεις δεν απορρίφθηκαν, αλλά θα εξεταστούν στις διαπραγματεύσεις στις οποίες θα προσέλθει η κυβέρνηση, αν η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος ταχθεί με το Όχι στο τελεσίγραφο των προτάσεων της 25.1.15 στο δημοψήφισμα που θα διεξαχθεί την ερχόμενη Κυριακή. Στο ίδιο διάγγελμα ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι το Όχι σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να ερμηνευτεί ως Όχι στο ευρώ, δεδομένου ότι η κυβέρνηση τάσσεται υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ.
Θα πρέπει στο σημείο αυτό να τονιστεί ότι, αν το Όχι υπερψηφιστεί, η κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να προχωρήσει σε οποιαδήποτε ενέργεια για έξοδο της χώρας από το ευρώ, δεδομένου ότι τόσο πριν από τις εκλογές της 25.1.15 όσο μετά από αυτές δήλωσε ότι είναι υπέρ της παραμονής της χώρας στην Ευρωζώνη.
Είναι, πράγματι, λυπηρό να βλέπει κανείς στην τηλεόραση πολιτικούς επικεφαλής κρατών - μελών και θεσμών της Ευρωζώνης να διαστρεβλώνουν το ερώτημα της ερχόμενης Κυριακής και να το «μεταφράζουν» ως Όχι στο ευρώ, όταν τόσο η κυβέρνηση όσο και όλοι οι ψηφοφόροι, είτε ταχθούν υπέρ του Όχι είτε υπέρ του Ναι, δεν επιθυμούν την έξοδο της χώρας από το ευρώ.
Λυπηρότερο είναι το να βλέπει κανείς αρχηγούς κομμάτων να ξεπερνούν και τους ηγέτες της Ευρωζώνης και να διαστρεβλώνουν το Όχι στο δημοψήφισμα, «μεταφράζοντάς» το αυθαίρετα σε Όχι στο ευρώ για να εκβιάσουν τον λαό να ψηφίσει Ναι. Πρόκειται κυρίως για τους αρχηγούς των κομμάτων που επί 40 χρόνια είχαν την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας και με τις πράξεις και παραλείψεις τους, τις πελατειακές σχέσεις και τη διαπλοκή τους προκάλεσαν την εκτίναξη του δημόσιου χρέους στα 300 δισεκατομμύρια ευρώ το 2009 και την πενταετία 2009-2014 καταβαράθρωσαν την οικονομία της χώρας, τριπλασίασαν την ανεργία, προκάλεσαν την ανθρωπιστική κρίση με 4 εκατομμύρια κατοίκους της στα όρια της φτώχειας και πάνω από τους μισούς από αυτούς κάτω από το όριο αυτό.
Τόσο οι ηγέτες των κρατών και θεσμών της Ευρωζώνης όσο και οι εδώ υποστηρικτές τους δεν σκέφτονται ή, αν σκέφτονται, δεν θέλουν να πουν τι ακριβώς θα συμβεί αν οι παραινέσεις τους υιοθετηθούν από πάνω από το 50% όσων προσέλθουν στις κάλπες την Κυριακή, δηλαδή υπερψηφιστεί το Ναι. Στην περίπτωση αυτή, όπως ρητά δήλωσε ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ στις 29.6.15:
«Εγώ δεν θα είμαι πρωθυπουργός παντός καιρού. Θα δρομολογηθούν οι εξελίξεις, όπως ορίζουν το Σύνταγμα και οι νόμοι αυτής της χώρας (...) τη σφραγίδα στις εξελίξεις θα τη βάλει ο λαός».
Δηλαδή η κυβέρνηση θα παραιτηθεί και τον λόγο θα έχει ο λαός, δεδομένου ότι η σημερινή Βουλή δεν μπορεί να δώσει άλλη κυβέρνηση. Θα προκηρυχθούν εκλογές, τις οποίες θα διενεργήσει υπηρεσιακή κυβέρνηση. Πολλά είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν σε μια τέτοια περίπτωση:
* Δεδομένου ότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να διαπραγματευθεί με τους δανειστές, πώς θα μπορέσει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του κράτους εντός και εκτός της χώρας;
* Μπορεί κανείς να φανταστεί τη σημερινή θλιβερή και πρωτόγνωρη μετά τον πόλεμο κατάσταση να συνεχίζεται για άλλες τρεις, ίσως και περισσότερες, εβδομάδες;
* Ποιος εγγυάται -όπως διακαώς επιθυμούν τόσο οι δανειστές μας όσο και οι εδώ υποστηρικτές τους- ότι η Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές αυτές θα δώσει τη δυνατότητα σχηματισμού μιας κυβέρνησης που θα εκτελεί τις εντολές των δανειστών χωρίς συζήτηση, όπως εκείνες της πενταετίας;
Με δεδομένα τα όσα προαναφέρθηκαν, είναι, πιστεύω, σαφές ότι συμφέρει τόσο τη χώρα όσο και τους δανειστές να υπερψηφιστεί το Όχι στις τελεσιγραφικές προτάσεις τους της 25.1.15 (γιατί γι' αυτές γίνεται το Δημοψήφισμα της Κυριακής), δεδομένων:
α. Της θέλησης του λαού και της κυβέρνησης για παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ και της ρητής δέσμευσης του πρωθυπουργού, στην περίπτωση που υπερψηφιστεί το Όχι, να επανέλθει στις διαπραγματεύσεις, έχοντας ήδη κάνει νέες συμβιβαστικές προτάσεις, και, το σπουδαιότερο,
β. Και, το σπουδαιότερο, των πρόσφατων δηλώσεων των ηγετών των κρατών και των θεσμών της Ευρωζώνης -σε αντίθεση με τις προηγούμενες δηλώσεις τους περί εξόδου της χώρας από το ευρώ- ότι θα συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις προκειμένου να προκύψει συμβιβασμός για μια επωφελή για όλους συμφωνία, ώστε να επανέλθει το ταχύτερο δυνατόν η ομαλότητα στη χώρα και να εκλείψουν τα όσα θλιβερά φαινόμενα βιώνουμε όλοι αυτές τις μέρες, φαινόμενα που παραβιάζουν κατάφωρα τις αρχές στις οποίες στηρίχθηκε το «οικοδόμημα» που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι τέως αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ