Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Ισχυρή και ανεξέλεγκτη. Πώς η Τρόικα παγίδεψε την Ελλάδα για να σώσει τις τράπεζες.



Ο Γερμανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Harald Schuman ηγήθηκε ενός εκτενούς ντοκιμαντέρ που προσπαθεί να ρίξει φως στα "σκοτεινά πλοκάμια" των ανθρώπων που βρέθηκαν πίσω από την τρόικα.
Ο Harald Schuman περιηγήθηκε στη χώρα μας περιγράφοντας την αγριότητα με την οποία επιβλήθηκε το μνημόνιο. Σχολιάζει το γεγονός πως παρακάμφθηκαν ευρωπαϊκές συνθήκες και εθνικά κοινοβούλια για να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα λιτότητας που έφερε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού και εκατομμύρια ανθρώπους στα όρια της φτώχειας και ψάχνει τις λεπτομέρειες πίσω από τις συμφωνίες.
Το ντοκιμαντέρ είναι στα γαλλικά και στα γερμανικά.
 Ένα χρέος μη βιώσιμο
Μιλώντας με τον σημερινό υπουργό οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη, ο οποίος τότε δεν είχε ακόμη εκλεγεί σημείωσε το παράλογο της μη αναδιάρθρωσης του χρέους.
"Δημιούργησαν ένα μόνιμα και μη βιώσιμο χρέος. Δεν ήταν θεωρία συνωμοσίας. Ο Γιούνκερ είχε αναφέρει πως γνωρίζουμε τον τρόπο να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα, αλλά δεν ξέρουμε πως θα επανεκλεγούμε στη συνέχεια" ανέφερε ο Έλληνας οικονομολόγος. "Όλες οι κυβερνήσεις μεταξύ το 2008-2010, συντηρητικές και σοσιαλδημοκρατικές υποστήριζαν τον οικονομικό τομέα. Μέχρι τότε οι χώρες έλεγαν στους τραπεζίτες, σας αφήνουμε να κάνετε ότι θέλετε, αρκεί να μας επιστρέφετε ένα μέρος από τα χρήματα που κερδίζετε για να χρηματοδοτήσουμε το κράτος. Όταν ξέσπασε η κρίση οι κυβερνήσεις δεν είχαν ούτε τη δυνατότητα, ούτε το ηθικό σθένος να αντιμετωπίσουν τους τραπεζίτες"

Πρόγραμμα σωτηρίας ξένων τραπεζών

Το ντοκιμαντέρ συνέχισε την έρευνα στην Αμερική και τα γραφεία του ΔΝΤ.  Μιλώντας με τον Πάολο Νογοθέρα Μπατίστα, Βραζιλιάνος, γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, αποκαλύπτει πως το ΔΝΤ γνώριζε πως το χρέος δεν ήταν βιώσιμο. "Το ΔΝΤ δεν μπορούσε να δώσει οικονομική βοήθεια σε ένα κράτος, εφόσον το χρέος ήταν μη βιώσιμο. Τι έγινε; Αλλάξαμε τον κανονισμό, έτσι ώστε να μπορεί ο οργανισμός να παρέχει τη βοήθεια. Έμεινα έκπληκτος εκείνες τις ημέρες από την έλλειψη διαφάνειας όλη της διαδικασίας".
Αντίστοιχα ο Φιλίπ Λεγκρέν, πρώην σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επεσήμανε ξεκάθαρα πως όλο το σχέδιο αφορούσε στη σωτηρία των γαλλικών και των γερμανικών τραπεζών και όχι του ελληνικού λαού. "Ο τότε επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν δεν ήθελε να επιβάλει απώλεια κεφαλαίων στις γαλλικές τράπεζες, δεδομένου και του γεγονότος πως προσέβλεπε σε μια υποψηφιότητα για την προεδρία της Γαλλίας. Από την πλευρά τους οι Γερμανοί τραπεζίτες έπεισαν την Άνγκελα Μέρκελ πως θα ήταν δραματικό να χάσουν κεφάλαια" σημείωσε και συμπλήρωσε:
"Έτσι οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν την Ελλάδα σαν αυτή να είχε μόνο παροδικά προβλήματα.  Έτσι καταπάτησαν έναν από τους βασικούς κανόνες της συνθήκης του Μάαστριχ, τον κανόνα της μη διάσωσης. Αποφάσισαν να δανείσουν χρήματα στην Ελλάδα, όχι για να σώσουν τη χώρα, αλλά τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες".  Όπως σημειώνει το μέγεθος των απωλειών για τις τράπεζες σε άλλη περίπτωση θα ήταν 20 δισ ευρώ για τις γαλλικές και 17 δις για τις γερμανικές τράπεζες.

Από την πλευρά του ΔΝΤ μίλησε και ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης, πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ.  "Η αναδιάρθρωση του χρέους ήταν κάτι που έλλειπε από το σχέδιο. Οι Ευρωπαίοι επέβαλαν ένα δραστικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα, το οποίο ήταν πολύ σύντομο" ανέφερε και συμπλήρωσε πως το ΔΝΤ γνώριζε πολύ καλά πως το πρόγραμμα δεν βγαίνει και κυρίως ότι θα προκαλέσει ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων:
"Αυτό το πρόγραμμα θα μειώσει δραστικά την αγοραστική δύναμη της χώρας, θα την βυθίσει σε άγρια ύφεση και θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στον κοινωνικό ιστό" σημειώνει διαβάζοντας από την έκθεση του ΔΝΤ. "Αυτό σημαίνει απλά πως θυσιάσαμε την Ελλάδα στο βωμό της παγκόσμιας οικονομίας" σημειώνει.
Η Γερμανία άνθισε λόγω της οικονομίας του χρέους
Στο φιλμ μιλά και ο οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, τονίζοντας πως η Γερμανία κέρδισε από την οικονομία χρέους στις χώρες του Νότου. "Η Γερμανία λέει πως επανήλθε στην ευημερία, μετά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, μέσα από ένα πρόγραμμα λιτότητας. Γιατί δεν μπορούν να το κάνουν αυτό και άλλες χώρες.
Μόνο που η γερμανική οικονομία άνθισε πατώντας πάνω στην οικονομία χρέους που δημιουργήθηκε σε άλλες χώρες, όπως η Ισπανία. Τώρα η Γερμανία λέει στους Ισπανούς κάντε όπως κάναμε εμείς, αλλά εμείς δεν θα φερθούμε όπως εσείς"

Η υγεία σε επίπεδα τριτοκοσμικής χώρας

Η κάμερα περιπλανιέται στα ελληνικά νοσοκομεία και κάνει αναφορά στην καταστροφική επιβολή περικοπών στην υγεία στο 6% του ΑΕΠ, ενώ στη Γερμανία το αντίστοιχο ποσό είναι 10%. 3εκατ. Έλληνες μετά από τις κινήσεις της τότε κυβέρνησης δεν έχουν πλέον πρόσβαση στην υγεία.

Στην κάμερα μιλά και ο Άδωνις Γεωργιάδης, που τότε ήταν υπουργός Υγείας με μια δήλωση πραγματικά σοκαριστική.

Ο Έλληνας πολιτικός εξηγεί στον συγγραφέα πως τα χρήματα είναι αυτά, όσο η Ελλάδα είναι σε κρίση. Σε ερώτηση για το πώς θα λειτουργήσει το σύστημα υγείας, όταν το υπουργείο προχωρά σε μείωση προσωπικού απάντησε. "Είναι απλό. Πριν δούλευαν τρεις ώρες την ημέρας και τώρα δουλεύουν επτά".

Πολύ απλοϊκή εξήγηση για να περιγράψει την ανθρωπιστική κρίση στη χώρα, περιγράφει ο αφηγητής του ντοκιμαντέρ και αναφέρθηκε στη βοήθεια σε υλικό και προσωπικό από χώρες όπως η Αυστρία και η Γερμανία, βοήθεια και αλληλεγγύη που αρνήθηκε στην Ελλάδα από τις κυβερνήσεις τους.
Για το ζήτημα της υγείας ο Γιώργος Βήχας, γιατρός και διευθυντής της εθελοντικής κλινικής του Ελληνικού αναφέρει πως "το σύστημα υγείας στην Ελλάδα ήθελε σίγουρα αναμόρφωση, όχι όμως ισοπέδωση που αποτέλεσε και την καταστροφή του. Δεν διορθώσαμε αυτά που έπρεπε, αλλά καταστρέψαμε και ότι θετικό υπήρχε. Και σήμερα η χώρα μου δεν έχει ένα αξιοπρεπές σύστημα υγείας".

Η ευρωβουλή για την Τρόικα

Η Elisa Fereira, ευρωβουλευτής των σοσιαλιστών, ειδική στη δραστηριότητα της Τρόικα, αναφέρεται σε αυτήν ως τερατούργημα: "Αυτό το τέρας που δημιουργήσαμε, η Τρόικα, δεν έχει καμία σχέση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.  Αντίστοιχα ο Φιλίπ Λάμπερτς, ευρωβουλευτής της ομάδας των Πράσινων σημείωσε πως "η λιτότητα σκοτώνει κυριολεκτικά". "Είναι εύκολο για έναν τεχνοκράτη να ζητήσει περικοπές στην υγεία. Όταν όμως το θέμα μεταφέρεται στα εθνικά κοινοβούλια ή στο ευρωκοινοβούλιο τότε είναι πολύ πιο λεπτό πολιτικά" εξηγεί.
Το ντοκιμαντέρ κάνει μια πιο σύντομη αναφορά στις απαιτήσεις της Τρόικα στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία που οδήγησαν σε εξαντλητικές περικοπές μισθών και δυσθεώρητη ανεργία.
Ο Harald Schuman ρωτάει στη συνέχεια τη Veronica Nilsson  της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων σχετικά με την αυτονομία της τρόικας. "Η Κομισιόν πρέπει να σέβεται τη δημοκρατία και τα εργασιακά δικαιώματα επί ίσοις όροις για όλη την Ευρώπη", λέει η Nilsson.
Από τη δική της μεριά, η Λούκα Κατσέλη που υπήρξε υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας την περίοδο 2009-2010 και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης το 2010-2011, σημειώνει:
"Είχαμε ενστάσεις αλλά δεν έγιναν σεβαστές". Στους οκτώ μήνες που ήταν υπουργός επί κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου κατάφερε να περάσει τον ομώνυμο νόμο Κατσέλη για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Ήταν 2010, στο ξεκίνημα της κρίσης.
"Οι διατυπώσεις μου σε σχέση με τις αντίστοιχες που μας πρότειναν, ήταν διαφορετικές", επισημαίνει.
Ο κ. Μανιτάκης διορίστηκε στις 17 Μαΐου 2012  υπηρεσιακός Υπουργός Εσωτερικών στην Κυβέρνηση Παναγιώτη Πικραμμένου. Στις 21 Ιουνίου, μετά από πρόταση του κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ), ανακοινώθηκε η συμμετοχή του στην Κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά, ως Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.
"Δεκατρείς μήνες που ήμουν υπουργός το μέλημα μου ήταν πώς θα γίνουν οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα", λέει στην κάμερα του Arte.
"Ο Τόμσεν ήταν ένας εξαιρετικός διαπραγματευτής. Συνέχεια αισθανόμουν ότι η χώρα μου ταπεινωνόταν. Ένα βράδυ είχαμε συνομιλήσει στις 23.00 η ώρα και μου είχε πει. "Από εσένα εξαρτάται αν η χώρα σου θα πάρει 8 δισ. ευρώ για τη δόση". Ο φόβος. Αυτό καλλιεργούσαν. Και την υποταγή. Δε μου έδινε την εντύπωση ότι συνομιλεί με έναν υπουργό μιας κυρίαρχης χώρας. Ότι με σέβεται. Μου μιλούσε σαν να ήμουν εκπρόσωπος μιας χώρας που δεν ήταν απλός οφειλέτης, αλλά μια φαυλοκρατική χώρα. Μια χώρα τεμπέληδων. Εγώ πιστεύω ότι ο Τόμσεν το είχε πάρει προσωπικά και ήθελε να πάρει εκδίκηση".
"Μια τέτοια συμπεριφορά δεν θα ήταν αποδεκτή στις ΗΠΑ", σχολιάζει ο συγγραφέας και παρουσιαστής Harald Schuman.
 
Στη συνέχεια τοποθετείται σχετικά εκ νέου ο Πάολο Νογοθέρα Μπατίστα. "Ένα από τα προβλήματα της Ελλάδας ήταν η γραφειοκρατία. Η τρόικα όμως πήγε στην Ελλάδα και έστησε ένα ολόκληρο πρόγραμμα διακυβέρνησης, ολότελα δικό της. Η λειτουργία αυτή είναι συνολικό πρόβλημα της Ευρώπης. Η γραφειοκρατία υπάρχει διεθνώς και είναι πρόβλημα. Αυτό ισχύει σε μεγαλύτερο βαθμό στην Ελλάδα αλλά είναι θέμα της χώρας και πρέπει να το επιλύσει με τη βοήθεια των Βρυξελλών".

Μιλώντας για τη λίστα Λαγκάρντ

Ο όρος "λίστα Λαγκάρντ" οφείλεται στην τότε Υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας, Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία παρέδωσε την εν λόγω λίστα στο ελληνικό κράτος τον Οκτώβρη του 2010, γεγονός που επαναλήφθηκε τον Δεκέμβριο του 2012 παραμονές Χριστουγέννων.
Η λίστα μπήκε στα ντουλάπια της κυβέρνησης και το 2012 ήρθε στο φως της δημοσιότητας από τα ΜΜΕ.
 
Για το θέμα τοποθετείται στο ντοκιμαντέρ η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
"Η λίστα Λαγκάρντ όπως την ονομάζουμε ήρθε στη χώρα το 2010. Μιλάμε για 2.062 συνολικά ονόματα. Τον Γενάρη του 2014, ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ μας είπε ότι είχαν ολοκληρωθεί οι έλεγχοι μόλις σε έξι. Είναι απαράδεκτο αυτό. Αδιανόητο αποτέλεσμα που όμως εξηγείται γιατί μέσα στη λίστα αυτή βρίσκονται πολιτικά πρόσωπα, συγγενείς τους και μια σειρά προσώπων που συνδέονται με αυτό που συνιστά το σύστημα διαπλοκής στην Ελλάδα του σήμερα", σημειώνει η πρόεδρος της Βουλής.

Ακολουθούν οι ιδιωτικοποιήσεις και το ΤΑΙΠΕΔ

Tο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, γνωστό ως ΤΑΙΠΕΔ ή HRADF ιδρύθηκε με το νόμο 3986/2011. Σύμφωνα με το καταστατικό του, σκοπός του ΤΑΙΠΕΔ (άρθρο 4 καταστατικού του) είναι η αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων της Ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου και περιουσιακών στοιχείων ΝΠΙΔ και ΝΠΔΔ όπως ορίζεται στην §1 του άρθρου 5 του ν. 3986/2011.
1. Η αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου διενεργείται με κάθε πρόσφορο τρόπο και κατά προτίμηση, με:
α) Πώληση.
β) Σύσταση εμπραγμάτων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων δικαιωμάτων οριζόντιας και κάθετης ιδιοκτησίας.
γ) Μεταβίβαση εμπραγμάτων δικαιωμάτων οποιασδήποτε φύσης επί αυτών.
δ) Εκμίσθωση.
ε) Παραχώρηση της χρήσης ή της εκμετάλλευσής τους.
στ) Ανάθεση της διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων.
ζ) Εισφορά τους σε ανώνυμες εταιρείες και στη συνέχεια πώληση των μετοχών που προκύπτουν.
η) Τιτλοποίηση απαιτήσεων, ανεξάρτητα από τον επιχειρηματικό ή μη χαρακτήρα τους, σύμφωνα με τα άρθρα 10, 11 και 14 του ν. 3156/2003.
Πλαζ, τουριστικές περιοχές, πρώην αεροδρόμια, πωλήθηκαν σε τιμές ευκαιρίας, σημειώνει το ντοκιμαντέρ.
 
Λόγος γίνεται φυσικά για το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού.
"Κύριος στόχος δεν είναι η διαπίστωση αν έχει διαπραχθεί ή όχι από τα μέλη του Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ το αδίκημα της απιστίας και μάλιστα, λόγω του ύψους του ποσού, σε βαθμό κακουργήματος, γιατί αυτό αφορά αποκλειστικά το σκέλος της συμπεριφοράς του Ελληνικού Δημόσιου. Ζητούμενο είναι να μην προχωρήσει η κατάθεση της Σύμβασης Πώλησης για έγκριση από την ελληνική Βουλή, ώστε να μην συμπληρωθούν οι υπογραφές, που έχει ήδη βάλει το ΤΑΙΠΕΔ, με αυτές του Ελληνικού Δημοσίου".
Τα παραπάνω έλεγε η Νάντια Βαλαβάνη στις 20 Δεκεμβρίου του 2014.
"Υπάρχει μια ομάδα ελίτ που ληστεύει τη χώρα", λέει η Λούκα Κατσέλη στο Arte.
Ο Χρήστος Κορτζίδης δήμαρχος του καλλικρατικού δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης, αναφέρει:
"Είναι εξευτελιστικό το τίμημα που θα εισπράξει το δημόσιο. Όλα γίνονται για το καλό των ελίτ".
Από τη δική του μεριά, ο Γιάννης Στουρνάρας σχολιάζει: "Τα ποσά των επενδύσεων στην περιοχή του Ελληνικού θα δώσουν ώθηση στην ελληνική οικονομία συνολικά".
"Δεν γνωρίζουμε το περιεχόμενο της συμφωνίας και έχουν γίνει ερωτήσεις στο Κοινοβούλιο αλλά ακόμα υπάρχουν ερωτηματικά. Η απάντηση είναι πως το ΤΑΙΠΕΔ διέπεται από τους ιδιωτικούς όρους της οικονομίας και δεν μπορούν να δημοσιοποιηθούν αυτά τα στοιχεία", παρατηρεί ο κ. Κορτζίδης.
"Η τρόικα συμπράττει με την εγκληματική πολιτική σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και των Ελλήνων πολιτών αλλά και σε βάρος των επόμενων γενεών", αναφέρει η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Σταδιακά φτάνουμε στο σήμερα και στον Γιάνη Βαρουφάκη.
Ο Harald Schuman στο περιθώριο της συνάντησης του Έλληνα υπ. Οικ. με τον κ. Σόιμπλε είχε έναν σύντομο διάλογο με τον κ. Βαρουφάκη. "Η Ελλάδα είναι στην υψηλότερη θέση διαφθοράς αυτή τη στιγμή. Το πρόγραμμα μας στοχεύει στο να πατάξει τη διαφθορά και τη διαπλοκή. Η οικονομική μας φιλοσοφία μεταρρυθμίσεων εντάσσεται στα πλαίσια της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης και ζητάμε να μας σεβαστούν για να γυρίσουμε σελίδα".
Μέσα στην κρίση, στόχος ήταν η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η διάσωση τους, σε Ελλάδα, Κύπρο αλλά στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου.
"Η λειτουργία της τρόικας παραβιάζει τις ελευθερίες και τους δημοκρατικούς θεσμούς", υπογραμμίζει ο οικονομολόγος James Steward του Πανεπιστημίου του Δουβλίνου.
"Μιλάμε για έναν ιδεολογικό και πολιτικό έλεγχο που ορίζεται εκ των άνω".
"Η Ελλάδα είναι ένα παράδειγμα χώρας όπου όλα έγιναν για να διασωθούν οι τράπεζες εις βάρος των πολιτών, με την "διοίκηση" της τρόικας να θέτει όρους", καταλήγει ο Harald Schuman, κλείνοντας το "Puissante et incontrôlée : la troïka".
Το κανάλι:
Το Arte είναι Γερμανογαλλικός τηλεοπτικός σταθμός με έδρα το Στρασβούργο. Ιδρύθηκε μετά από σύμβαση των δυο κρατών το 1992. Στόχος του είναι η προβολή Ευρωπαϊκών παραγωγών σε κινηματογράφο, ντοκιμαντέρ και σχόλιο. Παρότι το ποσοστό αγοράς του καναλιού δεν είναι μεγάλο, έχει μεγάλη επιρροή στη δημόσια γνώμη στις δυο χώρες.
Εκπέμπει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στα Γαλλικά και στα Γερμανικά. Οι εκπομπές πωλούνται και σε άλλα κανάλια.

Τράπεζα της Κύπρου: Έρευνα για την πώληση κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα

Σε έρευνα σχετικά με την πώληση των υποκαταστημάτων των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα ανακοίνωσε ότι προχωρεί η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου, ανακοινώνοντας ταυτόχρονα ότι το ΔΣ της ΚΤΚ αποφάσισε ομόφωνα την πλήρη αναδιοργάνωση και εκσυγχρονισμό της Τράπεζας. Η ανακοίνωση έγινε σχεδόν ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του ντοκιμαντέρ.
Σε απάντηση πρόσφατων αναφορών στον Τύπο για τις έρευνες που διεξάγονται για το σκάνδαλο της οικονομίας και τα θέματα διακυβέρνησης και αναδιάρθρωσης της, η ΚΤΚ εξέδωσε ανακοίνωση τεσσάρων σημείων αναφορικά με τις αποφάσεις που έλαβε τόσο για το θέμα της έκτακτης ρευστότητας από την ΕΚΤ όσο και για την πώληση των υποκαταστημάτων στην Ελλάδα και για την αναδιοργάνωση του οργανισμού.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, ήδη διεξάγεται έρευνα για την Έκτακτη Παροχή Ρευστότητας (ELA) ως έχει ανακοινωθεί στις 21 Νοεμβρίου 2014.
Αναφέρεται ακόμη ότι η ΚΤΚ έχει ήδη προχωρήσει με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της, ημερομηνίας 12 Νοεμβρίου 2014, στις διαδικασίες διεξαγωγής έρευνας σχετικά με την πώληση των υποκαταστημάτων των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα το Μάρτιο 2013.
Σημειώνεται πως σύμφωνα με γερμανικά ΜΜΕ η ΕΚΤ, σε συνεργασία με τους υπουργούς οικονομικών της Ευρωζώνης (Euro Group), φαίνεται πωςυποχρέωσαν τις τρεις μεγάλες τράπεζες της Κύπρου το Μάρτιο του 2013, να πουλήσουν τα υποκαταστήματα τους στην Ελλάδα στην Τράπεζα Πειραιώς – σε μία εξευτελιστική τιμή, με αποτέλεσμα να ζημιωθούν κατά το ποσόν των 3,4 δις €.

Εδώ μπορείτε να βρείτε όλες τις εκπομπές του Arte

Το τέλος των ψευδαισθήσεων


                                     
Του Νίκου Ιγγλέση 





Το ανακοινωθέν του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2015, που συνυπογράφει ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης, βάζει τέλος στις αυταπάτες πολλών στελεχών της νέας κυβέρνησης αλλά και μεγάλης μερίδας της κοινωνίας, που πίστεψαν ότι θα μπορούσε να υπάρξει λύση του ελληνικού δράματος μέσα στο πλαίσιο της Ευρωζώνης.
Παρά τις προσπάθειες επικοινωνιακής διαχείρισης της συμφωνίας στο Eurogroup, η Ελλάδα έχοντας παραιτηθεί εκ των προτέρων από όποια διαπραγματευτικά όπλα διέθετε, αναγκάστηκε σ΄έναν ακόμη επώδυνο συμβιβασμό εις βάρος των εθνικών συμφερόντων της. Επί πέντε χρόνια οι Δανειακές Συμβάσεις και τα συνημμένα Μνημόνια διέλυσαν την παραγωγική βάση της χώρας, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 25%, η ανεργία έφτασε το 27%, τα εισοδήματα των πολιτών μειώθηκαν κατά 40%, η μορφωμένη νεολαία μεταναστεύει σε αναζήτηση εργασίας και ο πληθυσμός γερνάει επικίνδυνα, αλλά η μόνη σταθερά είναι η παραμονή στο ευρώ μέχρις ότου η καταστροφή γίνει μη αναστρέψιμη. Όπως λέει η μνημονιακή αντιπολίτευση, σημασία έχει η παραμονή της χώρας στο σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, τα υπόλοιπα…γαία πυρί μειχθήτω.
Η νέα κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν αποτόλμησε, ούτε καν υπαινίχθηκε, ότι θα προχωρήσει σε πλήρη ρήξη με τους δανειστές – δυνάστες, ούτε προετοίμασε ένα σχέδιο επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, που θα προστάτευε τη χώρα σε περίπτωση σύγκρουσης. Οι δηλώσεις του Γ. Βαρουφάκη ότι «σε περίπτωση ρήξης θα επέλθει ο Αρμαγεδδώνας» και του Π. Καμμένου ότι «θα κάνουμε τη χώρα Κούγκι» έστελναν στους δανειστές το μήνυμα ότι δεν έχουμε εναλλακτική λύση ή θα καταστραφούμε ή θα υποκύψουμε.
Το αμερικανικό περιοδικό New Yorker στις 21-2-15 έγραφε: «Μόλις ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε συνειδητοποίησε ότι ο Βαρουφάκης δε θα μπορούσε να παίξει το χαρτί του Grexit, ήξερε ότι τον είχε όπου τον ήθελε».
Οι Δανειακές Συμβάσεις
Η νέα κυβέρνηση, μετά από ένα μήνα διαβουλεύσεων – διαπραγματεύσεων, υποχρεώθηκε να ζητήσει παράταση της δεύτερης Δανειακής Σύμβασης (Κύρια Σύμβαση Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης – MFFA) και το Eurogroup έκανε αποδεκτό το αίτημα που συνοδεύεται από ένα σύνολο δεσμεύσεων. Έτσι
αναγνωρίζονται και νομιμοποιούνται οι Δανειακές Συμβάσεις του 2010 και του 2012, νομιμοποιείται η σταδιακή μετατροπή του χρέους, από χρέος σε ιδιώτες σε διακρατικό, ενυπόθηκο και υπό αγγλικό δίκαιο.
Μετά πέντε χρόνια η ελληνική πλευρά αναγνωρίζει εμμέσως τις λεόντειες Δανειακές Συμβάσεις που δεν αποσκοπούν στη σωτηρία του λαού αλλά στη διάσωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, τη σταθερότητα του ευρωσυστήματος και το γεωπολιτικό έλεγχο της χώρας. Το καθεστώς χρεοδουλοπαροικίας συνυπογράφεται δυστυχώς και από την πρώτη αντιμνημονιακή κυβέρνηση. Τι νόημα έχει πιά η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για όσους υπέγραψαν τις Δανειακές Συμβάσεις παραχωρώντας την εθνική κυριαρχία και υποθηκεύοντας τη χώρα;
Το χρέος
Στο ανακοινωθέν του Eurogroup αναφέρεται ότι: «Οι ελληνικές Αρχές επαναλαμβάνουν την αδιαμφισβήτητη δέσμευσή τους να τηρήσουν τις οικονομικές υποχρεώσεις τους προς όλους τους πιστωτές τους πλήρως και εγκαίρως». Η δέσμευση αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις προεκλογικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Η σύσταση επιτροπής για το λογιστικό έλεγχο του χρέους, για να προσδιοριστεί ποιο τμήμα αυτού είναι επαχθές – επονείδιστο και άρα πρέπει να διαγραφεί και ποιο όχι, καθώς και η ρήτρα ανάπτυξης εγκαταλείφθηκαν πολύ γρήγορα κάτω από την πίεση των δανειστών. Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στη Huffington Post στις 6-1-15 ο Α. Τσίπρας αναφερόμενος στη λύση που προτείνει το κόμμα του για το χρέος είπε: « Διαγραφή μεγάλου μέρους της ονομαστικής αξίας, “moratorium” στην αποπληρωμή του και ρήτρα ανάπτυξης για το υπόλοιπο».
Αφού η αμφισβήτηση του δυσθεώρητου χρέους των 321 δις. δεν έγινε τώρα θα είναι πολύ δυσκολότερο να γίνει μετά τέσσερις μήνες όταν η χώρα θα έχει πάρει νέα δάνεια προκειμένου να αποπληρώσει παλαιότερα, νομιμοποιώντας την ανακύκλωση του χρέους. Τα swaps και τα εργαλεία χρηματοπιστωτικής μηχανικής του υπουργού Οικονομικών μόνο ως προσπάθεια να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις, από την αναγνώριση του συνολικού χρέους, μπορούν να θεωρηθούν.
Η εθνική κυριαρχία
Στο ανακοινωθέν του Eurogroup αναφέρεται ότι: «Οι ελληνικές Αρχές δεσμεύονται να απόσχουν από την ακύρωση μέτρων και από μονομερείς αλλαγές των πολιτικών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα επηρεάζουν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την ανάκαμψη της οικονομίας ή τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, όπως αυτά αξιολογούνται από τους θεσμούς».
Έτσι η νέα κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι δε θα μειώσει τα φορολογικά βάρη των πολιτών ούτε θα ακυρώσει τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις των προηγούμενων
μνημονιακών κυβερνήσεων εφ’ όσον αυτές θα επηρεάσουν τους δημοσιονομικούς στόχους και τη σταθερότητα των τραπεζών. Αυτό σημαίνει ότι η νέα κυβέρνηση δε μπορεί να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ ή να καθιερώσει αφορολόγητο 12.000 ευρώ γιατί θα μειωθούν τα φορολογικά έσοδα, εκτός κι’ αν επιβάλει άλλα – ισοδύναμα μέτρα. Επίσης, δε θα μπορεί να διαγράψει τα «κόκκινα δάνεια» των πιο αδύναμων και φτωχοποιημένων τμημάτων της κοινωνίας γιατί θα επηρεάσει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα εκτός κι’ αν ανακεφαλαιοποιήσει ξανά τις τράπεζες με τα 11 δις. του ΕΤΧΣ, δηλαδή με νέα αύξηση του χρέους που θα πρέπει να αποπληρώσουν όλοι οι Έλληνες. Ουσιαστικά η κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι θα ασκεί περιορισμένη εξουσία επιβεβαιώνοντας ότι εντός της Ευρωζώνης δεν υφίσταται εθνική κυριαρχία.
Το πρωτογενές πλεόνασμα
Στο ανακοινωθέν του Eurogroup αναφέρεται ότι: « Οι ελληνικές αρχές δεσμεύτηκαν επίσης να εγγυηθούν τα απαραίτητα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ή τα έσοδα που απαιτούνται για να εγγυηθούν τη βιωσιμότητα του χρέους, όπως όριζε το ανακοινωθέν του Eurogroup του Νοεμβρίου 2012. Οι θεσμοί, σε ότι αφορά το στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα το 2015, θα λάβουν υπόψη τους τις οικονομικές συνθήκες του 2015».
Η διατύπωση αυτή επιτρέπει στην κυβέρνηση να καταγράψει, μόνο για το 2015, μικρότερο πρωτογενές πλεόνασμα από το 3% του ΑΕΠ, που προβλέπει ο τρέχον προϋπολογισμός. Αν το πρωτογενές πλεόνασμα περιοριστεί στο μισό, δηλαδή 1,5% του ΑΕΠ, θα μπορέσει η κυβέρνηση να διαθέσει περίπου 2,7 δις. για να χρηματοδοτήσει κάποια κοινωνικά μέτρα από το πρόγραμμα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης (πρόγραμμα Θεσσαλονίκης). Εδώ όμως πρέπει να επισημάνουμε ότι επειδή το πρωτογενές πλεόνασμα στο σύνολό του πηγαίνει στην αποπληρωμή των τόκων του Δημόσιου Χρέους, η μείωσή του συνεπάγεται νέο εξωτερικό δανεισμό εφ’ όσον δεν αμφισβητείται η πληρωμή των υποχρεώσεων της χώρας προς τους πιστωτές. Δηλαδή η κυβέρνηση θα αυξήσει το χρέος προκειμένου να χρηματοδοτήσει ένα μικρό μέρος από το προεκλογικό πρόγραμμά της.
Το ανακοινωθέν του Eurogroup αποτελεί μια ακόμη υποχώρηση της Ελλάδας στις απαιτήσεις των δανειστών, όπως γίνεται τα τελευταία πέντε χρόνια. Η χώρα βρίσκεται διαρκώς υπό την απειλή στέρησης της ρευστότητας στις τράπεζες και κατ’ επέκταση σ’ όλη την οικονομία από την ΕΚΤ. Αυτό είναι το υπερόπλο των δανειστών με το οποίο επιβάλλουν την υποταγή της Ελλάδας στα συμφέροντά τους. Η παραμονή στην Ευρωζώνη σημαίνει παραμονή σε καθεστώς εξάρτησης και δουλείας. Καιρός να διαλυθούν οι ψευδαισθήσεις.

http://greekattack.wordpress.com


Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Ολόκληρο το κείμενο που έστειλε η ελληνική κυβέρνηση σε ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ

Oλόκληρο το κείμενο που στάλθηκε από την ελληνική κυβέρνηση, στους "θεσμούς" έχει ως εξής:

«Αγαπητέ Πρόεδρε του Eurogroup. 

Στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου η ελληνική κυβέρνηση κλήθηκε να παρουσιάσει στους θεσμούς, μέχρι τη Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015, μια πρώτη περιεκτική λίστα των μεταρρυθμιστικών μέτρων που οραματίζεται, η οποία θα εξειδικευτεί περαιτέρω και θα συμφωνηθεί μέχρι το τέλος του Απριλίου 2015.
Επιπροσθέτως της κωδικοποίησης της μεταρρυθμιστικής της ατζέντας, σύμφωνα με τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο ελληνικό κοινοβούλιο, η ελληνική κυβέρνηση είναι επίσης προσηλωμένη να εργαστεί σε στενή συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους και θεσμούς, καθώς και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, και να αναλάβει ενέργειες που ενισχύουν τη δημοσιονομική σταθερότητα, εγγυώνται την οικονομική σταθερότητα και προωθούν την οικονομική ανάκαμψη.
Η πρώτη περιεκτική λίστα των μεταρρυθμιστικών μέτρων ακολουθεί κάτωθι, όπως την οραματίζεται η ελληνική κυβέρνηση. Πρόθεσή μας είναι να τα εφαρμόσουμε, βασιζόμενοι ταυτόχρονα στην τεχνική βοήθεια και χρηματοδότηση από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία».

Δημοσιονομικές διαρθρωτικές πολιτικές – Φορολογικές πολιτικές
Η Ελλάδα δεσμεύεται να:
* Μεταρρυθμίσει την πολιτική του ΦΠΑ, τη φορολογική διοίκηση και επιβολή. Θα γίνουν σθεναρές προσπάθειες για βελτίωση της είσπραξης φόρων και της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, κάνοντας πλήρη χρήση των ηλεκτρονικών μέσων και άλλων τεχνολογικών καινοτομιών. Η πολιτική του ΦΠΑ θα εξορθολογιστεί σε σχέση με τους συντελεστές και θα εκσυγχρονιστεί με τρόπο που θα μεγιστοποιεί τα πραγματικά έσοδα χωρίς αρνητική επίπτωση στην κοινωνική δικαιοσύνη, και με σκοπό να περιοριστούν οι εξαιρέσεις, εξαλείφοντας ταυτόχρονα τις παράλογες εκπτώσεις.
* Τροποποιήσει τη φορολόγηση των συλλογικών επενδύσεων και των δαπανών της φορολογίας εισοδήματος που θα ενσωματωθούν στον κώδικα φορολογίας εισοδήματος.
* Διευρύνει τον ορισμό της φορολογικής απάτης και φοροδιαφυγής, βάζοντας τέλος στην φορολογική αμνηστία.
* Εκσυγχρονίσει τον κώδικα φορολογίας εισοδήματος και να εξαλείψει εξαιρέσεις του φορολογικού κώδικα και να τις αντικαταστήσει, όταν είναι απαραίτητο, με μέτρα που θα ενισχύουν την κοινωνική δικαιοσύνη.
* Επιβάλει αποφασιστικά και να βελτιώσει την νομοθεσία για τις ενδο-ομιλικές συναλλαγές.
* Εργαστεί προς τη δημιουργία μιας νέας κουλτούρας φορολογικής συμμόρφωσης, ώστε να διασφαλιστεί ότι όλα τα τμήματα της κοινωνίας, και ιδιαίτερα οι εύποροι, θα συνεισφέρουν δίκαια στη χρηματοδότηση των δημόσιων πολιτικών. Στο πλαίσιο αυτό, θα δημιουργηθεί με τη βοήθεια των ευρωπαϊκών και διεθνών εταίρων, βάση δεδομένων για τις περιουσίες, που θα βοηθά τις φορολογικές αρχές να αξιολογήσουν την ακρίβεια των προηγούμενων δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος.

Διαχείριση Δημόσιων Οικονομικών
Η Ελλάδα θα:
* Υιοθετήσει τροποποιήσεις στον Νόμο για τον Προϋπολογισμό και θα προχωρήσει σε βήματα για τη βελτίωση της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών. Η εφαρμογή του προϋπολογισμού θα βελτιωθεί και θα αποσαφηνιστεί, όπως και οι ευθύνες για τον έλεγχο και τη δημοσιοποίηση. Οι διαδικασίες πληρωμών θα εκσυγχρονιστούν και θα επιταχυνθούν, παρέχοντας ταυτόχρονα έναν μεγαλύτερο βαθμό χρηματοοικονομικής και προϋπολογιστικής ευελιξίας και ευθύνης για τις ανεξάρτητες ή/και ρυθμιστικές οντότητες.
* Καταρτίσει και εφαρμόσει μια στρατηγική για την εκκαθάριση των καθυστερούμενων, των επιστροφών φόρων και των αιτήσεων συνταξιοδότησης
* Μετατρέψει το υπάρχον (αν και μέχρι σήμερα αδρανές) Δημοσιονομικό Συμβούλιο σε μια πλήρως λειτουργική οντότητα.
 
Διαχείριση εσόδων
Η Ελλάδα θα εκσυγχρονίσει την φορολογική και τελωνειακή διοίκηση επωφελούμενη της διαθέσιμης τεχνικής βοήθειας. Από αυτήν την άποψη, η Ελλάδα θα:
* Ενισχύσει την διαφάνεια και διεθνή εμβέλεια της διαδικασίας με την οποία διορίζεται, παρακολουθούνται οι επιδόσεις, και αντικαθίσταται ο Γενικός Γραμματείας της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.
* Ενισχύσει την ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων -εάν είναι απαραίτητο μέσω περαιτέρω νομοθεσίας- από όλων των ειδών τις παρεμβάσεις (πολιτικές ή άλλες), εγγυώμενη ταυτόχρονα την πλήρη ευθύνη και διαφάνεια των δραστηριοτήτων της. για τον σκοπό αυτό, η κυβέρνηση και η ΓΓΔΕ θα κάνουν πλήρη χρήση της διαθέσιμης τεχνικής βοήθειας.
* Επανδρώσει επαρκώς, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, την ΓΓΔΕ και ιδιαίτερα τις μονάδες υψηλού πλούτου και μεγάλων οφειλετών της διοίκησης εσόδων και να διασφαλίσει πως διαθέτει ισχυρές ερευνητικές και διωκτικές εξουσίες, και πόρους που θα βασίζονται στις δυνατότητες του ΣΔΟΕ, έτσι ώστε να στοχεύονται αποτελεσματικά η φορολογική απάτη και οι φορολογικές οφειλές των κοινωνικών ομάδων υψηλών εισοδημάτων. Θα εξετάσει το πλεονέκτημα της ενσωμάτωσης του ΣΔΟΕ στην ΓΓΔΕ.
* Αυξήσει τις επιθεωρήσεις, τους ελέγχους βάση των κινδύνων, και τις δυνατότητες είσπραξης, επιδιώκοντας παράλληλα να ενσωματώσει τις λειτουργίες της είσπραξης φορολογικών εσόδων και εισφορών κοινωνικής ασφάλισης σε ολόκληρη τη γενική κυβέρνηση.
 
Δημόσιες δαπάνες
Οι ελληνικές αρχές θα:
*Επανεξετάσουν και ελέγξουν δαπάνες σε κάθε τομέα των κυβερνητικών δαπανών (π.χ. παιδεία, άμυνα, μεταφορές, ΟΤΑ, κοινωνικά επιδόματα)
*Εργαστούν προς την δραστική βελτίωση της αποδοτικότητας των τμημάτων και μονάδων που διοικούνται από την κεντρική και τοπική κυβέρνηση και τις μονάδες βάζοντας στο στόχαστρο τις προϋπολογιστικές διαδικασίες, την αναδιάρθρωση της διοίκησης και την ανακατανομή πόρων που δεν έχουν αναπτυχθεί σωστά.
*Προσδιορίσουν μέτρα εξοικονόμησης κόστους μέσω μιας ενδελεχούς επανεξέτασης των δαπανών κάθε Υπουργείου και του εξορθολογισμού των μη μισθολογικών και μη συνταξιοδοτικών δαπανών που, στην παρούσα φάση, αντιστοιχούν στο εκπληκτικό 56% των συνολικών δημόσιων δαπανών.
*Εφαρμόσουν νομοθεσία (που προς το παρόν βρίσκεται υπό τη μορφή προσχεδίου στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους) για την αναθεώρηση των δαπανών μη μισθολογικών επιδομάτων σε όλον τον δημόσιο τομέα.
*Εξακριβώσουν τα επιδόματα μέσω διασταύρωσης στοιχείων εντός των αρμόδιων αρχών και μητρώων (π.χ. ΑΦΜ, ΑΜΚΑ) που θα βοηθήσουν στο να εντοπιστούν οι μη επιλέξιμοι δικαιούχοι.
*Ελέγξουν τις δαπάνες για την Υγεία και θα βελτιώσουν την παροχή και την ποιότητα των ιατροφαρμακευτικών υπηρεσιών, χορηγώντας καθολική πρόσβαση. Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση σκοπεύει να βάλει στο τραπέζι συγκεκριμένες προτάσεις σε συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένου του ΟΟΣΑ.
 
Μεταρρύθμιση του προγράμματος κοινωνικής ασφάλισης.
-Η Ελλάδα δεσμεύεται να συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού προγράμματος . Οι ελληνικές αρχές θέλουν: να συνεχίσουν να εργάζονται πάνω σε επιχειρησιακά μέτρα για την ενοποίηση και εξισορρόπηση πολιτικών συνταξιοδότησης και την εξάλειψη της φοροδιαφυγής αλλά και των κινήτρων που αυξάνουν σε υπερβολικό βαθμό την πρόωρη συνταξιοδότηση στο χώρο της οικονομίας , και πιο συγκεκριμένα στον τραπεζικό και δημόσιο τομέα .
-Εδραίωση συνταξιοδοτικών κεφαλαίων για την εξοικονόμηση πόρων
Σταδιακή κατάργηση των τελών για λογαριασμό “τρίτων” κατά έναν δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο.
-Εδραίωση μιας στενής σχέσης μεταξύ των συνταξιοδοτικών εισφορών και του εισοδήματος , εξορθολογισμό των παροχών , ενίσχυση των κινήτρων που δηλώνουν την αμοιβούμενη εργασία και παροχή στοχευμένης βοήθειας σε εργαζόμενους ηλικίας 50 έως 65 ετών , συμπεριλαμβανομένου ενός προγράμματος του Κατώτατου Βασικού Εισοδήματος , έτσι ώστε να εξαλειφθεί η κοινωνική και πολιτική πίεση για πρόωρη συνταξιοδότηση που επιβαρύνει τα συνταξιοδοτικά ταμεία.
Δημόσια Διοίκηση και Διαφθορά
Η κυβέρνηση δεσμεύεται πως θα θέσει ως μια από τις εθνικές προτεραιότητές της την πάταξη της διαφθοράς και την υλοποίηση ενός Εθνικού Προγράμματος κατά της Διαφθοράς.
 
Χρηματοοικονομική σταθερότητα – Ρυθμίσεις
Η Ελλάδα δεσμεύεται:
* Να βελτιώσει άμεσα, σε συμφωνία με τους θεσμούς, τη νομοθεσία για την αποπληρωμή των οφειλών σε εφορίες και κοινωνική ασφάλιση,
* Να καθορίσει τις ρυθμίσεις κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διευκολύνεται ο αποδοτικός διαχωρισμός μεταξύ α) στρατηγικής χρεοκοπίας/μη πληρωμής και β)ανικανότητας πληρωμών, ώστε να στοχεύει σε φυσικά και νομικά πρόσωπα της περίπτωσης (α) με αστικές και ποινικές διαδικασίες (ειδικότερα μεταξύ των ομάδων υψηλού εισοδήματος) ενώ παράλληλα θα προσφέρει στα φυσικά και νομικά πρόσωπα της ομάδας (β) όρους αποπληρωμών που θα δίνουν τη δυνατότητα σε φερέγγυες μονάδες να επιβιώσουν, θα αποτρέπει το free riding, θα ακυρώνει τον ηθικό κίνδυνο και θα ενισχύει την κοινωνική ευθύνη όπως και την κατάλληλη κουλτούρα αποπληρωμών
* Να αποποινικοποιήσει τους οφειλέτες χαμηλού εισοδήματος που έχουν μικρές οφειλές
* Να ενισχύσει τις μεθόδους και τις διαδικασίες επιβολής, όπου περιλαμβάνεται το νομικό πλαίσιο για τη συλλογή των μη καταβληθέντων φόρων και την αποδοτική εφαρμογή των εργαλείων συλλογής
 
Τραπεζικά και μη εξυπηρετούμενα δάνεια
Η Ελλάδα δεσμεύεται για:
-Τράπεζες που θα λειτουργούν με υγιείς εμπορικές/τραπεζικές αρχές
- Να κάνει πλήρη χρήση του ΤΧΣ και να εξασφαλίσει– σε συνεργασία με τον SSM, την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή – ότι θα παίξει σωστά το ρόλο της στην εξασφάλιση της σταθερότητας του τραπεζικού τομέα και του δανεισμού σε εμπορική βάση, ενώ θα συμμορφώνεται με τους κανόνες ανταγωνισμού της ΕΕ
- Αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων κατά τρόπο που θα λαμβάνει πλήρως υπόψη την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τη λειτουργία του δικαστικού συστήματος, την κατάσταση στην αγορά ακινήτων, τα θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης και τον αρνητικό αντίκτυπο στη δημοσιονομική θέση της χώρας.
- Συνεργασία με τις διοικήσεις των τραπεζών και των θεσμών ώστε να αποφευχθούν την επόμενη περίοδο πλειστηριασμοί κύριων κατοικιών με αξία χαμηλότερη από κάποιο συγκεκριμένο όριο, ενώ παράλληλα θα τιμωρούνται όσοι χρεοκοπούν στρατηγικά, λαμβάνοντας υπόψη: α) τη διατήρηση της κοινωνικής στήριξης στο ευρύ πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης, β)την αποτροπή περαιτέρω μείωσης στις τιμές των ακινήτων (που θα επέφεραν αρνητικό αντίκτυπο στο χαρτοφυλάκιο των ίδιων των τραπεζών, γ) ελαχιστοποίηση των δημοσιονομικών επιπτώσεων από την αύξηση του αριθμού των αστέγων και δ) προώθηση ισχυρής κουλτούρας πληρωμών. Θα ληφθούν μέτρα για την στήριξη των πιο ευάλωτων νοικοκυριών που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους.
- Ευθυγράμμιση της νομοθεσίας για τις εξωδικαστικές διευθετήσεις με τις ρυθμίσεις μετά την προσαρμογή τους ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος στα δημοσιονομικά και στη νοοτροπία πληρωμών, ενώ παράλληλα θα διευκολύνεται η αναδιάρθρωση ιδιωτικών χρεών
-Εκσυγχρονισμό του πτωχευτικού Δικαίου και διευθέτηση των υποθέσεων που εκκρεμούν
 
Πολιτικές για την ενίσχυση της ανάπτυξης – Ιδιωτικοποιήσεις και διαχείριση δημοσίων assets
Για να προσελκύσουν επενδύσεις σε τομείς κλειδιά και να χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά τα δημόσια assets οι ελληνικές αρχές θα:
* Δεσμευτούν ότι δεν θα καταργήσουν ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ολοκληρωθεί. Στην περίπτωση που ο διαγωνισμός έχει προκηρυχθεί η κυβέρνηση θα σεβαστεί τη διαδικασία σύμφωνα με τον νόμο.
* Διαφυλάξουν την παροχή βασικών δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών από τις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις / τομείς με βάση και τους εθνικούς στόχους πολιτικής και την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας.
* Επανεξετάσουν τις ιδιωτικοποιήσεις που δεν έχουν προκηρυχτεί με στόχο την βελτίωση των όρων ώστε να βελτιστοποιηθούν τα μακροπρόθεσμα οφέλη του δημοσίου, δημιουργηθούν έσοδα, ενισχυθεί ο ανταγωνισμός, προωθηθεί η οικονομική ανάκαμψη και ενισχυθούν οι μακροπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης.
* Υιοθετήσουν μια προσέγγιση μέσω της οποίας οι νέες περιπτώσεις θα εξετάζονται κατά περίπτωση ανάλογα με την αξία τους, με έμφαση στις μακροχρόνιες μισθώσεις, κοινοπραξίες ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και συμβολαίων που μεγιστοποιούν όχι μόνο τα κυβερνητικά έσοδα αλλά και τις προοπτικές των ιδιωτικών επενδύσεων.
* Ενοποιήσουν το ΤΑΙΠΕΔ με διάφορους δημόσιους οργανισμούς που βρίσκονται διασκορπισμένοι με στόχο την ανάπτυξη της δημόσιας περιουσίας και την ενίσχυση της αξίας του μέσω μικροοικονομικών πολιτικών και αναθεωρήσεων στα δικαιώματα ιδιοκτησίας.
 
Αγορά εργασίας
Η Ελλάδα δεσμεύεται να:
-Να υιοθετήσει την βέλτιστη πρακτική της ΕΕ σε όλο το εύρος της νομοθεσίας που αφορά την αγορά εργασίας μέσω διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς εταίρους, ενώ θα ωφεληθεί από την τεχνογνωσία των ILO, ΟΟΣΑ και της υπόλοιπης τεχνικής συνδρομής.
-Επεκτείνει και αναπτύξει τα υπάρχοντα σχέδια που παρέχουν προσωρινή απασχόληση στους ανέργους, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους και όταν υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια. Παράλληλα να αναβαθμίσει τα προγράμματα επιμόρφωσης των μακροχρόνια ανέργων.
-Προχωρήσει σε μια σταδιακή νέα προσέγγιση στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας με ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και δικαιοσύνης. Αυτό περιλαμβάνει την φιλοδοξία για εξορθολογισμό και σε βάθος χρόνου την αύξηση του κατώτατου μισθού με ένα τρόπο που θα διαφυλάσσει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές της απασχόλησης.
Η έκταση και το timing των αλλαγών στον κατώτατο μισθό θα γίνουν με διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τους Ευρωπαϊκούς και Διεθνούς Θεσμούς, (συμπεριλαμβάνεται το ILO) και θα λάβει σοβαρά υπόψη τις συμβουλές ενός νέου ανεξάρτητου σώματος για το αν οι αλλαγές στους μισθούς είναι σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στην παραγωγή και την ανταγωνιστικότητα.
 
Μεταρρυθμίσεις της αγοράς προϊόντων και καλύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον.
Ως μέρος της νέας μεταρρυθμιστικής ατζέντας η Ελλάδα παραμένει δεσμευμένη να:
* Αφαιρέσει φραγμούς στον ανταγωνισμό βασισμένη σε στοιχεία (input) από τον ΟΟΣΑ.
* Ενισχύσει την ανεξαρτησίας της Εθνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού
* Εισάγει δράσεις για τη μείωση του διοικητικού κόστους που προκαλεί η γραφειοκρατία στη βάση στοιχείων του ΟΟΣΑ περιλαμβανομένης νομοθεσίας που απαγορεύει από μονάδες του Δημόσιου Τομέα από το να ζητούν (από πολίτες και επιχειρήσεις) στοιχεία που επιβεβαιώνουν πληροφορίες που ήδη κατέχει το κράτος (εντός της ίδιας ή άλλης υπηρεσίας).
* Καλύτερη διαχείριση της γης, περιλαμβανομένων πολιτικών που σχετίζονται με τον χωροταξικό σχεδιασμό, τη χρήση γης, καθώς και η οριστικοποίηση ενός κατάλληλου Κτηματολογίου.
* Να επιδιώξει προσπάθειες προκειμένου να άρει δυσανάλογους και αδικαιολόγητους περιορισμούς στα ρυθμιζόμενα επαγγέλματα ως μέρος μια ευρύτερης στρατηγικής για να αντιμετωπιστούν κατεστημένα συμφέροντα.
* Ευθυγράμμιση της αγοράς ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου με τις καλύτερες πρακτικές της ΕΕ και τη νομοθεσία.
Μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης
Η Ελληνική κυβέρνηση θα:
* Βελτιώσει την οργάνωση των δικαστηρίων μέσω μεγαλύτερες εξειδίκευσης και σε αυτό το πλαίσιο θα υιοθετήσει νέο κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
* Θα προωθήσει την ψηφιοποίηση των νομικών κωδίκων και του συστήματος ηλεκτρονικής υποβολής και διακυβέρνησης στο νομικό σύστημα.
Στατιστικά
Η ελληνική κυβέρνηση επιβεβαιώνει την ετοιμότητά της να:
• Τηρήσει στο ακέραιο τη δέσμευση για την αξιοπιστία των στατιστικών, και ιδίως τη θεσμική ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ, διασφαλίζοντας ότι η ΕΛΣΤΑΤ έχει τους απαραίτητους πόρους για την υλοποίηση του προγράμματος εργασίας της.
• Εγγυηθεί τη διαφάνεια και την ορθότητα της διαδικασίας διορισμού του Προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, τον Σεπτέμβριο 2015, σε συνεργασία με την EUROSTAT.
Ανθρωπιστική κρίση
Η ελληνική κυβέρνηση επιβεβαιώνει το πλάνο για να:
* Αντιμετωπίσει ανάγκες που προκύπτουν από την πρόσφατη αύξηση της απόλυτης φτώχειας (ανεπαρκή πρόσβαση σε τροφή, στέγη, υπηρεσίες υγείας και την παροχή ρεύματος) μέσω ιδιαίτερα στοχευμένων μη χρηματικών μέσων (π.χ. κουπόνια τροφίμων).
* Να το πράξει με τρόπο που θα είναι βοηθητικός για τη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης και τη μάχη κατά διαφθοράς/γραφειοκρατίας (π.χ. με έκδοση μιας έξυπνης κάρτας πολίτη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κάρτα ID στο σύστημα υγείας, αλλά και για την πρόσβαση στο πρόγραμμα κουπονιών σίτισης κ.τλ.).
* Να αξιολογήσει το πιλοτικό πρόγραμμα για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα με στόχο την επέκτασή του πανελλαδικά.
* Εξασφαλίσει ότι η μάχη κατά της ανθρωπιστικής κρίσης δεν έχει αρνητικό δημοσιονομικό αντίκτυπο.”

Το πλήρες κείμενο της επιστολής Βαρουφάκη στα αγγλικά
“Dear President of the Eurogroup, In the Eurogroup of 20 February 2015 the Greek government was invited to present to the institutions, by Monday 23rd February 2015, a first comprehensive list of reform measures it is envisaging, to be further specified and agreed by the end of April 2015.
In addition to codifying its reform agenda, in accordance with PM Tsipras’ programmatic statement to Greece’s Parliament, the Greek government also committed to working in close agreement with European partners and institutions, as well as with the International Monetary Fund, and take actions that strengthen fiscal sustainability, guarantee financial stability and promote economic recovery.
The first comprehensive list of reform measures follows below, as envisaged by the Greek government. It is our intention to implement them while drawing upon available technical assistance and financing from the European Structural and Investment Funds.
Truly
Yanis Varoufakis
Minister of Finance
Hellenic Republic
I. Fiscal structural policies
Tax policies – Greece commits to:
 Reform VAT policy, administration and enforcement. Robust
efforts will be made to improve collection and fight evasion
making full use of electronic means and other technological
innovations. VAT policy will be rationalised in relation to
rates that will be streamlined in a manner that maximises actual
revenues without a negative impact on social justice, and with a
view to limiting exemptions while eliminating unreasonable
discounts.
 Modify the taxation of collective investment and income tax
expenditures which will be integrated in the income tax code.
 Broaden definition of tax fraud and evasion while disbanding
tax immunity.
 Modernising the income tax code and eliminating from it tax
code exemptions and replacing them, when necessary, with social
justice enhancing measures.
 Resolutely enforce and improve legislation on transfer
pricing.
 Work toward creating a new culture of tax compliance to ensure
that all sections of society, and especially the well-off,
contribute fairly to the financing of public policies. In this
context, establish with the assistance of European and
international partners, a wealth database that assists the tax
authorities in gauging the veracity of previous income tax
returns.
Public Finance Management – Greece will:
 Adopt amendments to the Organic Budget Law and take steps to
improve public finance management. Budget implementation will be
improved and clarified as will control and reporting
responsibilities. Payment procedures will be modernised and
accelerated while providing a higher degree of financial and
budgetary flexibility and accountability for independent and/or
regulatory entities.
 Devise and implement a strategy on the clearance of arrears,
tax refunds and pension claims.
 Turn the already established (though hitherto dormant) Fiscal
Council into a fully operational entity.
Revenue administration – Greece will modernise the tax and
custom administrations benefiting from available technical
assistance. To this end Greece will:
 Enhance the openness, transparency and international reach of
the process by which the General Secretary of the General
Secretariat of Public Revenues is appointed, monitored in terms
of performance, and replaced.
 Strengthen the independence of the General Secretariat of
Public Revenues (GSPR), if necessary through further
legislation, from all sorts of interference (political or
otherwise) while guaranteeing full accountability and
transparency of its operations. To this end, the government and
the GSPR will make full use of available technical assistance.
 Staff adequately, both quantitatively and qualitatively, the
GSPR and in particular the high wealth and large debtors units
of the revenue administration and ensure that it has strong
investigative/prosecution powers, and resources building on
SDOE’s capacities, so as to target effectively tax fraud by, and
tax arrears of, high income social groups. Consider the merits
of integrating SDOE into GSPR.
 Augment inspections, risk-based audits, and collection
capacities while seeking to integrate the functions of revenue
and social security collection across the general government.
Public spending – The Greek authorities will:
 Review and control spending in every area of government
spending (e.g. education, defence, transport, local government,
social benefits)
 Work toward drastically improving the efficiency of central
and local government administered departments and units by
targeting budgetary processes, management restructuring, and
reallocation of poorly deployed resources.
 Identify cost saving measures through a thorough spending
review of every Ministry and rationalisation of non-salary and
non-pension expenditures which, at present, account for an
astounding 56% of total public expenditure.
 Implement legislation (currently in draft form at the General
Accounts Office – GAO) to review non-wage benefits expenditure
across the public sector.
 Validate benefits through cross checks within the relevant
authorities and registries (e.g. Tax Number Registry, AMKA
registry) that will help identify non-eligible beneficiaries.
 Control health expenditure and improve the provision and
quality of medical services, while granting universal access. In
this context, the government intends to table specific proposals
in collaboration with European and international institutions,
including the OECD.
Social security reform – Greece is committed to continue
modernising the pension system. The authorities will:
 Continue to work on administrative measures to unify and
streamline pension policies and eliminate loopholes and
incentives that give rise to an excessive rate of early
retirements throughout the economy and, more specifically, in
the banking and public sectors.
 Consolidate pension funds to achieve savings.
 Phase out charges on behalf of ‘third parties’ (nuisance
charges) in a fiscally neutral manner.
 Establish a closer link between pension contributions and
income, streamline benefits, strengthen incentives to declare
paid work, and provide targeted assistance to employees between
50 and 65, including through a Guaranteed Basic Income scheme,
so as to eliminate the social and political pressure for early
retirement which over-burdens the pension funds.
Public administration & corruption – Greece wants a modern
public administration. It will:
 Turn the fight against corruption into a national priority and
operationalize fully the National Plan Against Corruption.
 Target fuel and tobacco products’ smuggling, monitor prices of
imported goods (to prevent revenue losses during the importation
process), and tackle money laundering. The government intends
immediately to set itself ambitious revenue targets, in these
areas, to be pursued under the coordination of the newly
established position of Minister of State.
 Reduce (a) the number of Ministries (from 16 to 10), (b) the
number of ‘special advisors’ in general government; and (c)
fringe benefits of ministers, Members of Parliament and top
officials (e.g. cars, travel expenses, allowances)
 Tighten the legislation concerning the funding of political
parties and include maximum levels of borrowing from financial
and other institutions.
 Activate immediately the current (though dormant) legislation
that regulates the revenues of media (press and electronic),
ensuring (through appropriately designed auctions) that they pay
the state market prices for frequencies used, and prohibits the
continued operation of permanently loss-making media outlets
(without a transparent process of recapitalisation)
 Establish a transparent, electronic, real time institutional
framework for public tenders/procurement – re-establishing
DIAVGEIA (a side-lined online public registry of activities
relating to public procurement)
 Reform the public sector wage grid with a view to
decompressing the wage distribution through productivity gains
and appropriate recruitment policies without reducing the
current wage floors but safeguarding that the public sector’s
wage bill will not increase
 Rationalise non-wage benefits, to reduce overall expenditure,
without imperilling the functioning of the public sector and in
accordance with EU good practices
 Promote measures to: improve recruitment mechanisms, encourage
merit-based managerial appointments, base staff appraisals on
genuine evaluation, and establish fair processes for maximising
mobility of human and other resources within the public sector
II. Financial stability
Instalment schemes – Greece commits to
 Improve swiftly, in agreement with the institutions, the
legislation for repayments of tax and social security arrears
 Calibrate instalment schemes in a manner that helps
discriminate efficiently between: (a) strategic
default/non-payment and (b) inability to pay; targeting case (a)
individuals/firms by means of civil and criminal procedures
(especially amongst high income groups) while offering case (b)
individuals/firms repayment terms in a manner that enables
potentially solvent enterprises to survive, averts free-riding,
annuls moral hazard, and reinforces social responsibility as
well as a proper re-payment culture.
 De-criminalise lower income debtors with small liabilities
 Step up enforcement methods and procedures, including the
legal framework for collecting unpaid taxes and effectively
implement collection tools
Banking and Non-Performing loans. Greece is committed to:
 Banks that are run on sound commercial/banking principles
 Utilise fully the Hellenic Financial Stability Fund and
ensure, in collaboration with the SSM, the ECB and the European
Commission, that it plays well its key role of securing the
banking sector’s stability and its lending on commercial basis
while complying with EU competition rules.
 Dealing with non-performing loans in a manner that considers
fully the banks’ capitalisation (taking into account the adopted
Code of Conduct for Banks), the functioning of the judiciary
system, the state of the real estate market, social justice
issues, and any adverse impact on the government’s fiscal
position.
 Collaborating with the banks’ management and the institutions
to avoid, in the forthcoming period, auctions of the main
residence of households below a certain income threshold, while
punishing strategic defaulters, with a view to: (a) maintaining
society’s support for the government’s broad reform program, (b)
preventing a further fall in real estate asset prices (that
would have an adverse effect on the banks’ own portfolio), (c)
minimising the fiscal impact of greater homelessness, and (d)
promoting a strong payment culture. Measures will be taken to
support the most vulnerable households who are unable to service
their loans
 Align the out-of-court workout law with the instalment schemes
after their amendment, to limit risks to public finances and the
payment culture, while facilitating private debt restructuring.
 Modernise bankruptcy law and address the backlog of cases
III. Policies to promote growth
Privatisation and public asset management – To attract
investment in key sectors and utilise the state’s assets
efficiently, the Greek authorities will:
 Commit not to roll back privatisations that have been
completed. Where the tender process has been launched the
government will respect the process, according to the law.
 Safeguard the provision of basic public goods and services by
privatised firms/industries in line with national policy goals
and in compliance with EU legislation.
 Review privatisations that have not yet been launched, with a
view to improving the terms so as to maximise the state’s long
term benefits, generate revenues, enhance competition in the
local economies, promote national economic recovery, and
stimulate long term growth prospects.
 Adopt, henceforth, an approach whereby each new case will be
examined separately and on its merits, with an emphasis on long
leases, joint ventures (private-public collaboration) and
contracts that maximise not only government revenues but also
prospective levels of private investment.
 Unify (HRDAF) with various public asset management agencies
(which are currently scattered across the public sector) with a
view to developing state assets and enhancing their value
through microeconomic and property rights’ reforms.
Labor market reforms – Greece commits to:
 Achieve EU best practice across the range of labour market
legislation through a process of consultation with the social
partners while benefitting from the expertise and existing input
of the ILO, the OECD and the available technical assistance.
 Expand and develop the existing scheme that provides temporary
employment for the unemployed, in agreement with partners and
when fiscal space permits and improve the active labour market
policy programmes with the aim to updating the skills of the
long term unemployed.
 Phasing in a new ‘smart’ approach to collective wage
bargaining that balances the needs for flexibility with
fairness. This includes the ambition to streamline and over time
raise minimum wages in a manner that safeguards competiveness
and employment prospects. The scope and timing of changes to the
minimum wage will be made in consultation with social partners
and the European and international institutions, including the
ILO, and take full account of advice from a new independent body
on whether changes in wages are in line with productivity
developments and competitiveness.
Product market reforms and a better business environment – As
part of a new reform agenda, Greece remains committed to:
 Removing barriers to competition based on input from the OECD.
 Strengthen the Hellenic Competition Commission.
 Introduce actions to reduce the burdens of administrative
burden of bureaucracy in line with the OECD’s input, including
legislation that bans public sector units from requesting (from
citizens and business) documents certifying information that the
state already possesses (within the same or some other unit).
 Better land use management, including policies related to
spatial planning, land use, and the finalisation of a proper
Land Registry
 Pursue efforts to lift disproportionate and unjustified
restrictions in regulated professions as part of the overall
strategy to tackle vested interests.
 Align gas and electricity market regulation with EU good
practices and legislation
Reform of the judicial system – The Greek government will:
 Improve the organisation of courts through greater
specialisation and, in this context, adopt a new Code of Civil
Procedure.
 Promote the digitisation of legal codes and the electronic
submission system, and governance, of the judicial system.
Statistics – The Greek government reaffirms its readiness to:
 Honour fully the Commitment on Confidence in Statistics, and
in particular the institutional independence of ELSTAT, ensuring
that ELSTAT has the necessary resources to implement its work
programme.
 Guarantee the transparency and propriety of the process of
appointment of the ELSTAT President in September 2015, in
cooperation with EUROSTAT.
IV. Humanitarian Crisis – The Greek government affirms its plan
to:
 Address needs arising from the recent rise in absolute poverty
(inadequate access to nourishment, shelter, health services and
basic energy provision) by means of highly targeted
non-pecuniary measures (e.g. food stamps).
 Do so in a manner that is helpful to the reforming of public
administration and the fight against bureaucracy/corruption
(e.g. the issuance of a Citizen Smart Card that can be used as
an ID card, in the Health System, as well as for gaining access
to the food stamp program etc.).
 Evaluate the pilot Minimum Guaranteed Income scheme with a
view to extending it nationwide.
 Ensure that its fight against the humanitarian crisis has no
negative fiscal effect.”

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Η Κομισιόν στηρίζει την Ελλάδα και αδειάζει την Γερμανία...!!!

Η άρνηση της ΕΕ να συμφωνήσει με την Ελλάδα δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά της και, εάν το αδιέξοδο καταλήξει σε καταστροφή, θα ευθύνονται περισσότερο η Γερμανία και οι υποστηρικτές της, παρά η Ελλάδα, τονίζει το πρακτορείο Bloomberg σε άρθρο γνώμης του με τίτλο: «Η Ευρώπη και η Ελλάδα βρίσκονται σε πόλεμο για το τίποτε». Το άρθρο κάνει λόγο για «βλακώδη αυστηρότητα» της Γερμανίας που απαιτεί από την ελληνική κυβέρνηση να αθετήσει απροκάλυπτα όλες τις προεκλογικές υποσχέσεις της και σημειώνει πως ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «φαίνεται ότι νομίζει πως οι Έλληνες ψηφοφόροι πρέπει να τιμωρηθούν για την έλλειψη κρίσης τους».

Αναλυτικά, το άρθρο αναφέρει τα εξής:

«Ακόμη και με τα απαιτητικά πρότυπα της ευρωπαϊκής δυσλειτουργίας, είναι εντυπωσιακή η συνεχιζόμενη αντιπαράθεση μεταξύ της Ελλάδας και των άλλων χωρών της Ευρωζώνης. Ως προς την ουσία, η διαφορά μεταξύ των δύο πλευρών έχει μειωθεί σχεδόν σε τίποτε - παρά ταύτα, το αδιέξοδο και ο κίνδυνος μίας νέας οικονομικής κρίσης συνεχίζονται, ως εάν η διαφορά να ήταν τεράστια. Η ΕΕ δεν στηρίζει το μέλλον της νομισματικής ένωσής της σε αρχές, αλλά στη σημασιολογία.

Αρχικά, η ευθύνη ήταν της νέας ελληνικής κυβέρνησης που έδωσε παρακινδυνευμένες προεκλογικές υποσχέσεις και τις παρουσίασε στους εταίρους της στην ΕΕ ως μη διαπραγματεύσιμες. Έκτοτε, έχει υποχωρήσει πολύ, ιδιαίτερα με την άρση της απαίτησης για μεγάλες διαγραφές του χρέους. Τώρα, θέλει ένα νέο πρόγραμμα στήριξης με πιο ήπιους όρους και μία προσωρινή συμφωνία για να γεφυρώσει το χρηματοδοτικό κενό μεταξύ της σημερινής και της νέας συμφωνίας. Όπως αναφέρεται, είναι διατεθειμένη να αποκαλέσει αυτή τη γέφυρα «παράταση».

Με τη γερμανική κυβέρνηση να ηγείται της απαίτησης για αυστηρή συμμόρφωση, η ευρωπαϊκή αντίδραση ήταν ότι το τρέχον πρόγραμμα πρέπει να ολοκληρωθεί με επιτυχία, ίσως με κάποια ευελιξία, πριν συζητηθεί οτιδήποτε άλλο. Εδώ είναι, λοιπόν, το παζλ. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ μίας παράτασης που θα αποτελεί γέφυρα σε ένα νέο πρόγραμμα και μίας παράτασης με ευελιξία, με την εκκρεμότητα της συμφωνίας για ένα νέο πρόγραμμα; Για έναν λογικό παρατηρητή, είναι πολύ μικρή για να ενδιαφερθεί. Εξαιτίας, ωστόσο, της διαφοράς αυτής, ό,τι και να μπορεί να είναι αυτή, το σύστημα του ευρώ απειλείται με διάσπαση. Είναι περίεργο ότι οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι εκφράζουν όλο και περισσότερο απογοήτευση με το όλο σχέδιο;

Η κατάσταση είναι ακόμη πιο παράλογη, επειδή οι λεπτομέρειες των όποιων προσωρινών όρων δεν ενδιαφέρουν, ούτως ή άλλως, πολύ. Αυτό που έχει σημασία είναι οι όροι της νέας μακροπρόθεσμης συμφωνίας, την οποία η ΕΕ αρνείται να συζητήσει έως ότου η Ελλάδα συνθηκολογήσει. Η ανάγκη μίας νέας συμφωνίας δεν αμφισβητείται σοβαρά. Το υφιστάμενο πρόγραμμα διάσωσης επέβαλε με υπερβολική αυστηρότητα μία δημοσιονομική σύνθλιψη, η οποία δεν επέτρεψε την ανάπτυξη. Για τον λόγο αυτό, το βάρος του χρέους της Ελλάδας δεν ήταν δυνατό να μειωθεί, όπως ήταν ο στόχος, ως ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Το λάθος αυτό έχει αναγνωρισθεί ευρύτερα, μεταξύ άλλων και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ενός από τους αρχιτέκτονες του σχεδίου) και από άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

Η διαμόρφωση των νέων όρων δεν θα είναι εύκολη, αλλά το επιχείρημα για ένα πιο ήπιο πρόγραμμα είναι συντριπτικό. Οι Έλληνες πολίτες έχουν ήδη υποφέρει πολύ. Το ΑΕΠ είναι 25% χαμηλότερο από το υψηλό του επίπεδο πριν την κρίση και η ανεργία βρίσκεται στο 25%. Η συμμόρφωση της χώρας με τους όρους του υφιστάμενου προγράμματος, αν και απέχει πολύ από το να είναι πλήρης, ήταν εντυπωσιακή. «Η Ελλάδα κατάφερε να έχει την ισχυρότερη κυκλικά προσαρμοσμένη δημοσιονομική θέση στην Ευρωζώνη, ενώ πριν από τέσσερα χρόνια είχε την ασθενέστερη. Αυτό είναι ένα εξαιρετικό επίτευγμα» ανέφερε το ΔΝΤ το περασμένο καλοκαίρι. Εξαιρετική για ένα λάθος. Και μία παράταση του υφιστάμενου προγράμματος χωρίς τροποποίηση θα υποχρέωνε την Ελλάδα να κάνει ακόμη πιο σφιχτή τη δημοσιονομική πολιτική τα επόμενα δύο έτη. Στις πρόσφατες ελληνικές εκλογές, οι ψηφοφόροι απέρριψαν σωστά αυτή τη ζοφερή προοπτική - εκλέγοντας την αριστερή κυβέρνηση που η ΕΕ, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ βρίσκουν τώρα τόσο ενοχλητική.

Η βλακώδης γερμανική αυστηρότητα απαιτεί από τη νέα ελληνική κυβέρνηση να αθετήσει απροκάλυπτα όλες τις προεκλογικές υποσχέσεις της. Αυτό είναι καλό για τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος φαίνεται να νομίζει ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι πρέπει να τιμωρηθούν για την έλλειψη κρίσης τους. Εάν αυτοί και η δημοφιλής νέα κυβέρνησή τους ταπεινωθούν, ένα ακροδεξιό κόμμα, ακόμη λιγότερο αποδεκτό στην υπόλοιπη ΕΕ, είναι έτοιμο να επιχειρήσει. Εν τω μεταξύ, ο κίνδυνος παραμένει ότι μία οικονομική κατάρρευση στην Ελλάδα, που μπορεί να αποφευχθεί, θα θέσει σε νέα δοκιμασία τις άλλες χώρες του ευρώ. Η άρνηση της ΕΕ να συμφωνήσει με την Ελλάδα - να δεχθεί να κάνει παραχωρήσεις αντί να ζητά μία χωρίς όρους παράδοση - δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά της. Δεν υπάρχει ανάγκη το αδιέξοδο να καταλήξει σε καταστροφή. Εάν αυτό συμβεί, η Γερμανία και οι υποστηρικτές της θα έχουν μεγαλύτερη ευθύνη από την Ελλάδα».

Η Γερμανία απορρίπτει το ελληνικό αίτημα – «Ας μη βιάζονται κάποιοι» απαντάει η Κομισιόν

Σύμφωνα με το Bloomberg και το CNBC, η γερμανική κυβέρνηση δια του εκπροσώπου του ΥΠΟΙΚ, υποστηρίζει πως το ελληνικό σχέδιο επιδιώκει χρηματοδότηση-γέφυρα χωρίς να εκπληρώνει το πρόγραμμα. Σύμφωνα με το Bloomberg και το CNBC, η γερμανική κυβέρνηση δια του εκπροσώπου του ΥΠΟΙΚ, υποστηρίζει πως το ελληνικό σχέδιο επιδιώκει χρηματοδότηση-γέφυρα χωρίς να εκπληρώνει το πρόγραμμα.Από την πλευρά της η Κομισιόν δια του εκπροσώπου του Ζαν Κλοντ Γιουνκερ , χαιρέτησε το αίτημα επέκτασης του προγράμματος από την Ελλάδα.«Ο Πρόεδρος Γιούνκερ θεωρεί θετικό σήμα την επιστολή η οποία, κατά την εκτίμηση του, θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για έναν λογικό συμβιβασμό προς όφελος της οικονομικής σταθερότητας στο ευρώ. Η λεπτομερής εξέταση της επιστολής και η απάντηση είναι τώρα θέμα του Γιούρογκρουπ».

Αμεση ήταν, πάντως, η «απάντηση» της Κομισιόν. «Δεν πρέπει κάποιοι να βιάζονται, οι αποφάσεις λαμβάνονται μεταξύ των 19 υπουργών Οικονομικών της Ευρώπης», λένε πηγές της επιτροπής.

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Σκληρή απάντηση από τον Πρ. Παυλόπουλο στον Σόιμπλε, για το κατοχικό δάνειο

Σκληρή απάντηση από τον Πρ. Παυλόπουλο στον Σόιμπλε για το κατοχικό δάνειο    

Προκλητικά εσφαλμένους χαρακτηρίζει ο Προκόπης Παυλόπουλος τους ισχυρισμούς του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος υποστήριξε χθες ότι η γερμανική κυβέρνηση δε βλέπει να υπάρχει καμία βάση για τη διεκδίκηση επανορθώσεων από την πλευρά της Ελλάδας. Με εκτενές άρθρο του, ο Πρ. Παυλόπουλος απαντά στον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών, χαρακτηρίζοντας την οφειλή της Γερμανίας "δημόσιο χρέος χώρας-μέλους της ευρωζώνης".
Αναλυτικά το άρθρο του Πρ. Παυλόπουλου, όπως δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του:
"Οι σημερινοί ισχυρισμοί του Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναφορικά με τις απαιτήσεις της Ελλάδας ως προς το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις, είναι προδήλως –αλλά και προκλητικώς- εσφαλμένοι. Όχι μόνον δεν υφίσταται ζήτημα παραγραφής ή προηγούμενης ρύθμισης, όπως ισχυρίζεται ο κ. Σόιμπλε, αλλά όλως αντιθέτως οι ως άνω ελληνικές απαιτήσεις είναι πλήρως ενεργές από νομική άποψη, όπως άλλωστε είχα επισημάνει ήδη από το 2013 (π.χ. συνέντευξη στη ΝΕΤ και στην εκπομπή «Συμβαίνει τώρα», στις 15.4.2013). Τότε είχα τονίσει:
«Διευκρινίζω ότι έχουμε να κάνουμε με δύο εντελώς διαφορετικά, από νομική άποψη, θέματα. Ήτοι:
Ι. Πρώτον, με το κατοχικό δάνειο προς τη Γερμανία, το οποίο συνήφθη υποχρεωτικώς –ορθότερα με καταναγκαστικό και εκβιαστικό τρόπο- μεταξύ της κατοχικής Ελληνικής Κυβέρνησης και της Γερμανίας, προς συντήρηση των στρατευμάτων κατοχής. Εδώ πρόκειται, λοιπόν, από νομική σκοπιά για ενοχή εκ συμβάσεως. Άρα η αντίστοιχη εκ της συμβάσεως απαίτηση της Ελλάδας είναι ενδοσυμβατικής και όχι αδικοπρακτικής προέλευσης.
Α. Σ' αυτήν την απαίτηση προστίθενται ποσά τα οποία προκύπτουν από συναφείς προς τη δανειακή σύμβαση αιτίες, όπως είναι ιδίως οι τόκοι υπερημερίας λόγω μη έγκαιρης εξόφλησης.
Β. Για την απαίτηση αυτή δεν τίθεται ούτε θέμα παραγραφής ούτε θέμα παραίτησης. Τίθεται μόνο ζήτημα συνολικού υπολογισμού της ως σήμερα. Ας σημειωθεί ότι η ελληνική θέση γίνεται νομικώς τόσο περισσότερο ισχυρότερη, όσο ήδη από την κατοχική περίοδο είχε αρχίσει η αποπληρωμή του δανείου, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά κατά καιρούς.
ΙΙ. Και, δεύτερον, με τις αποζημιώσεις λόγω ανθρώπινων θυμάτων και υλικών καταστροφών στην Ελλάδα από τις δυνάμεις κατοχής.
Α. Επισημαίνω πριν απ' όλα ότι το 1946, στη Διάσκεψη των Παρισίων, είχε προσδιορισθεί ένα –κατά προσέγγιση- ποσό τέτοιων αποζημιώσεων προς την Ελλάδα ύψους 7,5 δισ. δολαρίων.
Β. Κυρίως δε τονίζω με έμφαση ότι το 1953, με τη Συμφωνία του Λονδίνου, δεν «χαρίσθηκαν» στη Γερμανία οι οφειλές της λόγω πολεμικών αποζημιώσεων, όπως η γερμανική πλευρά «τεχνηέντως» φαίνεται να διατείνεται. Η Συμφωνία αυτή απλώς έθεσε «σε αδράνεια» τις οφειλές της Γερμανίας ως την υπογραφή, κατά το Διεθνές Δίκαιο (Δίκαιο του Πολέμου) «Συμφώνου Ειρήνης» μεταξύ της τελευταίας και των Δυνάμεων που νίκησαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται νομικώς για ένα είδος «αναβλητικής αίρεσης» (lato sensu) σχετικά με την εξόφληση των υποχρεώσεων της Γερμανίας, επειδή τότε θεωρήθηκε ότι αυτή δεν διέθετε –πρωτίστως λόγω της διαίρεσής της σε Δυτική και Ανατολική- την κατά το διεθνές δίκαιο απαιτούμενη πολιτειακή υπόσταση για ανάληψη και εκπλήρωση συναφών υποχρεώσεων.
1. Τούτο –ήτοι η ικανότητα σύναψης «Συμφώνου Ειρήνης»- επήλθε το 1990. Όταν μετά την επανένωση της Γερμανίας η τελευταία απέκτησε ενιαία νομικώς πολιτειακή υπόσταση και κυριαρχία. Ειδικότερα το 1990 υπογράφηκε το λεγόμενο «Σύμφωνο 2 + 4» μεταξύ της ενωμένης πλέον Γερμανίας και ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Γαλλίας και Αγγλίας.
2. Γίνεται δε σήμερα γενικώς και επισήμως δεκτό –και de facto το έχει αποδεχθεί και η Γερμανία, αφού στη βάση αυτή στηρίζει την εν γένει κυριαρχία της- ότι το ως άνω Σύμφωνο επέχει τη θέση του «Συμφώνου Ειρήνης» που περιγράφει, κατά το Διεθνές Δίκαιο, η προαναφερόμενη Συμφωνία του Λονδίνου του 1953. Και τούτο διότι μόνον έκτοτε η Γερμανία μπορούσε να υπογράψει ένα τέτοιο «Σύμφωνο», δεδομένου ότι μόνο τότε, όπως ήδη τόνισα, απέκτησε την ενότητά της και την ενιαία κυριαρχία της μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Γ. Το «Σύμφωνο 2 + 4» καλύπτει, λόγω της νομικής φύσης του αλλά και γενικότητάς του, και τα μη συμβαλλόμενα πλην όμως παθόντα από την γερμανική κατοχή κράτη, όπως η Ελλάδα. Είναι δηλαδή νομικό κείμενο γενικής εφαρμογής.
Δ. Η από ελληνικής πλευράς νομική βάση των αποζημιωτικών απαιτήσεων κατά της Γερμανίας βρίσκει σταθερό έρεισμα κυρίως στις διατάξεις του άρθρου 3 της Δ΄ Σύμβασης της Χάγης του 1907, οι οποίες κωδικοποίησαν και τις ως τότε διατάξεις του Δικαίου του Πολέμου. Κατά τις διατάξεις αυτές «ο εμπόλεμος όστις ήθελε παραβιάσει τας διατάξεις του Κανονισμού θα υποχρεούται, αν συντρέχει λόγος, εις αποζημίωσιν, θα είναι δε υπεύθυνος δια πάσας τα πράξεις τας διαπραχθείσας υπό των προσώπων των μετεχόντων της στρατιωτικής του δυνάμεως». Επέκεινα οι διατάξεις των άρθρων 46 και 47 του «Κανονισμού Νόμων και Εθίμων του Πολέμου στην ξηρά», ο οποίος είναι προσαρτημένος στη Δ΄ Σύμβαση της Χάγης του 1907, καθιερώνουν και τις δύο θεμελιώδεις αρχές του Δικαίου του Πολέμου, ήτοι τις αρχές της προστασίας του σεβασμού του Ανθρώπου και της ατομικής ιδιοκτησίας. Όλες αυτές τις αρχές επικαιροποίησε η απόφαση του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης του 1946.
1. Αυτό είχε αποδεχθεί, έναντι της ελληνικής Κυβέρνησης, επισήμως το 1965 ο τότε Καγκελάριος Λούτβιχ Έρχαρτ.
2. Ο ίδιος δε είχε τότε μιλήσει για επανορθώσεις ύψους 500 εκ. γερμανικών μάρκων.
ΙΙΙ. Η σχετικώς πρόσφατη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, με την οποία απορρίφθηκε ιταλικό αίτημα –υπήρχε και παρέμβαση Ελλήνων διαδίκων- για πολεμικές αποζημιώσεις έναντι της Γερμανίας, ουδόλως αλλάζει τα προαναφερόμενα νομικά δεδομένα και επιχειρήματα υπέρ της Ελλάδας. Και τούτο διότι η ως άνω απόφαση εκδόθηκε ύστερα από προσφυγή ιδιωτών. Τώρα γίνεται λόγος για απαιτήσεις του Ελληνικού Κράτους, κατά το Διεθνές Δίκαιο, τόσο για εξόφληση του κατοχικού δανείου όσο και για την καταβολή αποζημιώσεων λόγω των «πεπραγμένων» των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής.
Α. Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς, το ελάχιστο των κατά τα προαμνημονευόμενα ελληνικών απαιτήσεων έναντι της Γερμανίας είναι σήμερα, περίπου, 60 δισ. ευρώ από το κατοχικό δάνειο και 110 δισ. ευρώ λόγω αποζημιώσεων. Ήτοι σύνολο, περίπου, 170 δισ. ευρώ. Αλλ' αυτό είναι θέμα ειδικότερου υπολογισμού, ο οποίος θα γίνει με την επιμέλεια των αρμόδιων ελληνικών κρατικών αρχών.
Β. Και κάτι τελευταίο: Η σημερινή ευρωπαϊκή συγκυρία, η οποία χαρακτηρίζεται και από την ανάγκη οριοθέτησης των υποχρεώσεων των χωρών της ευρωζώνης ως προς την επίτευξη βασικών δημοσιονομικών στόχων –μεταξύ των οποίων προέχουσα θέση κατέχει το δημόσιο χρέος κάθε χώρας-μέλους- επιβάλλει και την επίλυση των μεταξύ των χωρών αυτών κάθε είδους συναφών διαφορών, με βάση το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο.»

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Η κρίση χρέους της Ελλάδας έφερε στην Γερμανία πάνω από 80 δισ. ευρώ κέρδη!

 
Η καλύτερη επένδυση για τη Γερμανία θεωρείται από πολλούς οικονομολόγους η «διάσωση» της Ελλάδας, αλλά και άλλων ευρωπαϊκών χωρών του Νότου. Έπειτα από έξι χρόνια ύφεσης που οδήγησαν σε απώλεια του 25% του εθνικού μας πλούτου, κάποιοι στην Ελλάδα εξακολουθούν να ανησυχούν πιο πολύ και από τους Γερμανούς πολιτικούς για το «κόστος» που πρέπει να επωμιστεί ο Γερμανός φορολογούμενος. Η θεωρία της γερμανικής κυβέρνησης ότι η Καγκελαρία κάνει χάρη στην Ελλάδα και στους «νωθρούς» Νοτιοευρωπαίους και συνεχίζει να δανείζει ένα «βαρέλι δίχως πάτο», δυστυχώς έχει βρει ανταπόκριση στους πολίτες της Γερμανίας που τοποθετούνται πολύ επιθετικά εναντίον της χώρας μας σε διάφορες δημοσκοπήσεις.
Μάλιστα ο Σόιμπλε, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του τον Γερμανό ψηφοφόρο, έφτασε στο σημείο να πει ότι ο Γερμανός φορολογούμενος θα πληρώσει μια ενδεχόμενη αύξηση του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα – το μοναδικό ίσως μέτρο της νέας κυβέρνησης χωρίς δημοσιονομικό κόστος – και έτσι πρέπει να συνεχίσουμε να παίρνουμε όσα  μας επιτρέπουν και να μη ζητάμε περισσότερα.
Πρόκειται σαφώς για ένα αυθαίρετο συμπέρασμα, ενώ το απόσπασμα αναπαράγουν και σχολιαστές σε δικά μας ΜΜΕ με σχόλια του τύπου: « ο Γερμανός καλείται να πληρώσει τα σπασμένα του Έλληνα ξανά».
Την Παρασκευή ο γνωστός Αμερικανός νομπελίστας Οικονομίας, Πολ Κρούγκμαν, σε άρθρο του για την Ελλάδα στους New York Times αναφέρει ότι «οι Γερμανοί πολιτικοί δεν εξήγησαν ποτέ στους πολίτες τους τα “μαθηματικά”, αλλά επέλεξαν τον εύκολο δρόμο της ηθικολογίας για την ανευθυνότητα των δανειζομένων».
Η Γερμανία είναι σαφώς ο μεγάλος νικητής από την κρίση χρέους τα τελευταία χρόνια. Πώς προκύπτει αυτό;
Κατ’ αρχάς τα δάνεια που Μέρκελ και Σόιμπλε έδωσαν στην Ελλάδα και σε άλλες υπερχρεωμένες χώρες του Νότου δεν είναι ευγενικές χορηγίες. Η συνολική έκθεση της Γερμανίας στην Ελλάδα υπολογίζεται στα 56 δισ. ευρώ (μέσω διμερών συμφωνιών και του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης EFSF),  χρήματα που αναμένεται να επιστρέψουν πίσω στην γερμανική οικονομία στο ακέραιο και με τόκο, καθώς απομακρύνεται το ενδεχόμενο για «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.
Μάλιστα οι Γερμανοί το 2012 στην πρώτη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους (γνωστή και ως PSI) πίεσαν, ώστε να υποστούν απώλειες οι ιδιώτες που είχαν ελληνικά ομόλογα στα χέρια τους και αφού οι γερμανικές τράπεζες είχαν ξεφορτωθεί σε μεγάλο βαθμό τα ελληνικά «σκουπίδια». Έτσι και έγινε, με τους επενδυτές,  ανάμεσα τους τα Ασφαλιστικά Ταμεία και Έλληνες μικροομολογιούχοι, να χάνουν πάνω από το 50% των χρημάτων τους που είχαν δανείσει στο ελληνικό κράτος και τη Γερμανία φυσικά να μη χάνει ούτε ευρώ από τον υπερδανεισμό των χωρών του Νότου, που είναι οι καλύτεροι πελάτες των προϊόντων τους.
Μάλιστα το 2012 ο επικεφαλής (Γερμανός) του EFSF, Κλάους Ρέγκλινγκ, σε μια κρίση ειλικρίνειας δήλωνε στο γερμανικό περιοδικό Focus: «Τα πακέτα διάσωσης δεν έχουν κοστίσει μέχρι στιγμής ούτε ένα ευρώ στο Γερμανό φορολογούμενο. Στη Γερμανία έχει επικρατήσει η πεποίθηση ότι κάθε χρηματική βοήθεια προς την Ελλάδα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, γιατί χρηματοδοτείται από τα χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων. Αυτό είναι λάθος καθώς τα χρήματα αυτά είναι δάνεια που πρέπει να αποπληρωθούν».
Ο μεγαλύτερος «τοκογλύφος» της Ευρώπης
Όμως η αποπληρωμή των δανείων από την Ελλάδα με τόκο, είναι το μικρότερο κέρδος για το Βερολίνο. Τα μεγάλα κέρδη προκύπτουν από τη μεταφορά χρημάτων των επενδυτών στα «χαμηλού κινδύνου» γερμανικά ομόλογα λόγω της κρίσης στην Ευρωζώνη. Ειδικά  μετά το 2009, οι αποδόσεις των γερμανικών ομολόγων έφτασαν στον «πάτο», ενώ σε κάποιες περιπτώσεις (π.χ 5ετή γερμανικά ομόλογα) σε αρνητικά επιτόκια.


Δηλαδή η Γερμανία όχι μόνο δεν πληρώνει για να δανειστεί, αλλά την πληρώνουν οι επενδυτές, ώστε να εξασφαλίζουν τα χρήματα τους λόγω της αβεβαιότητας που επικρατεί στη ζώνη του ευρώ.
Έτσι η Γερμανία έχει καταγράψει πολύ μεγάλα κέρδη από τα πακέτα στήριξης προς την Ελλάδα, καθώς στη χώρα εισρέουν ποσά που πιέζουν τα επιτόκια δανεισμού της προς τα κάτω. Κι αυτό γιατί η Γερμανία δανείζεται χρήμα με μικρότερο επιτόκιο και στη συνέχεια δανείζει τα ίδια χρήματα στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες με  μεγαλύτερο επιτόκιο, λειτουργώντας επί της ουσίας τοκογλυφικά. Μάλιστα πρόκειται για χρήματα που «έκαναν φτερά» από τράπεζες χωρών του νότου – ανάμεσα τους και «μαύρο» χρήμα- και μεταφέρθηκαν σε ασφαλέστερα μέρη όπως η Ελβετία και το Λουξεμβούργο του κ. Γιούνκερ, επιστρέφοντας στα γερμανικά ταμεία, μέσω της αγοράς γερμανικών ομολόγων από τις τράπεζες αυτές.
Ενδεικτικά με βάση επίσημα στοιχεία που δημοσίευσε το γερμανικό περιοδικό Spiegel τον Αύγουστο του 2013, από απάντηση του γερμανικού ΥΠΟΙΚ σε ερώτηση που κατέθεσε τότε βουλευτής των Σοσιαλδημοκρατών, τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού απέφεραν στο Βερολίνο επιπλέον έσοδα ύψους 40,9 δισεκατομμυρίων ευρώ! (2010 – 2014).
Αυτά τα κέρδη εμφανίζονται στο γερμανικό προυπολογισμό ως «διαφορά επιτοκίων». και ανέρχονται από 8 έως 17 δισ. ευρώ το έτος. Απίστευτο ποσό που οι μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου πασχίζουν μαζί να βγάλουν κάθε έτος…
Μάλιστα σύμφωνα με έρευνα που δημοσίευσε το London School of Economics από το 2009 και μετά, λόγω διαφοράς επιτοκίων, το όφελος αυτό φτάνει τα 80 δισ. ευρώ*.
«Η κρίση που ταλανίζει την Ευρωζώνη τα τελευταία πέντε χρόνια, έχει προκαλέσει την κατακόρυφη άνοδο της μεταβλητότητας στην αγορά κρατικών ομολόγων, με τις υπερχρεωμένες χώρες στην περιφέρεια της Ευρωζώνης να εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά.
Αποτέλεσμα της αυξημένης μεταβλητότητας ήταν να επικρατήσει η αντίληψη ότι τα γερμανικά ομόλογα αποτελούν ένα “ασφαλές καταφύγιο” για όσους επιθυμούν να επενδύσουν σε κρατικό χρέος, γεγονός που οδήγησε τις αποδόσεις των γερμανικών ομολόγων σε πρωτοφανή χαμηλά επίπεδα. Το ποσό που έχει εξοικονομηθεί την τελευταία πενταετία εξ’ αιτίας αυτής της θετικής για τη γερμανική κυβέρνηση εξέλιξη υπολογίζεται, σύμφωνα με οικονομολόγο του Kiel Institute for the World Economy, ότι ξεπερνάει τα 80 δισ. ευρώ» αναφέρει σχετικά η έρευνα.


Και δεν είναι μόνο αυτό. Το όφελος που προκύπτει από τα χαμηλά επιτόκια, αλλά και τα απροσδόκητα υψηλά φορολογικά έσοδα του γερμανικού δημοσίου, είχαν επίσης ως αποτέλεσμα να προχωρήσει η Γερμανία σε μικρότερο δανεισμό από ότι υπολόγιζε το οικονομικό της επιτελείο.
Έτσι μεταξύ 2010 και 2012 ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δανείστηκε συνολικά 73 δισ. ευρώ λιγότερα από ότι προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός. Το δε κόστος της ευρωκρίσης ανέρχεται μέχρι στιγμής και σύμφωνα με το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών μόλις στα 599 εκατομμύρια ευρώ…
Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε και το χαμηλότερο κόστος δανεισμού των γερμανικών εταιρειών που έχουν πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μάλιστα υπολογίζεται ότι το όφελός τους τα τελευταία πέντε χρόνια ξεπερνάει τα 60 δισ. ευρώ.
Και ένα μικρό παράδειγμα
Την ώρα που η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει στις αγορές και οι αποδόσεις των επιτοκίων της κυμαίνονται σε διψήφια ποσοστά, η Γερμανία χρησιμοποιεί την κρίση στην ευρωζώνη, για να αναχρηματοδοτήσει το χρέος της που λήγει μετά το 2024, δίνοντας στους επενδυτές που προτιμούν την «ασφάλεια» των Γερμανικών ομολόγων αποδόσεις χαμηλότερες από την παραγωγικότητα της Γερμανίας και ίσως και από τον μελλοντικό πληθωρισμό, που θα προκύψει αναπόφευκτα στα πλαίσια των διεθνών οικονομικών κύκλων.
Συγκεκριμένα τα δεκαετή ομόλογα εκδόσεως Γερμανίας από το 2009 έως το 2014 εκδόθηκαν με επιτόκιο από 3,75% έως 1%. Τα τριανταετή ομόλογα Γερμανίας όμως που λήγουν από το 2024 έως και το 2046 έχουν κουπόνια με επιτόκιο από 6,25% έως 2,5%.
Στην ουσία οι νεοεισερχόμενοι επενδυτές αγοράζουν «ασφάλεια» με επιτόκια 3,75% έως 1% για να μπορεί η Γερμανία να αποπληρώνει παλαιότερα πολυετή ομόλογα με επιτόκια από 6,25% έως 2,5%!
Ο Γερμανός φορολογούμενος μόνο «ηττημένος» δεν βγαίνει από την κρίση. Το γεγονός ότι όλα αυτά τα υπερκέρδη δεν «περνούν» στον Γερμανό πολίτη, που έχει να δει αύξηση στις αποδοχές του εδώ και δέκα χρόνια, είναι ένα άλλο ζήτημα που έχει να κάνει με τον τρόπο που λειτουργεί το γερμανικό κεφάλαιο και η γερμανική «ηθική», η οποία εξασφαλίζει την εργασία, με «πετσοκομένες» όμως αμοιβές.
Από όλα τα παραπάνω είναι σαφές ότι η Ελλάδα είναι «απειλή», καθώς σε ένα ενδεχόμενο «κούρεμα» του χρέους μας η Γερμανία θα αναγκαστεί για πρώτη φορά στην κρίση να υποστεί απώλειες της τάξης των 23 δισ. ευρώ (αν υποθέσουμε ότι αυτό θα γινόταν για το 50% των ελληνικών δανείων).