Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Ο ένας και μοναδικός δρόμος του ΠΑΣΟΚ








ΚΕΙΜΕΝΟ-ΣΥΜΒΟΛΗ
ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ
Το κείμενό μας απευθύνεται σε όλους, εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ σοσιαλιστές και δημοκράτεςπου αγωνιούν και νοιάζονται για την παράταξηΔεν φιλοδοξούμε να είμαστε μια ακόμη κίνηση στο πολυδιασπασμένο σοσιαλιστικό τοπίο, αλλά να συμβάλλουμε ως καταλύτες στην αναγέννηση της παράταξης που ίδρυσε και ανέδειξε ο Ανδρέας Παπανδρέου, στην ιδεολογική της ηγεμονία και στην πολιτική της ενότητα και αυτονομία.
Πέντε   χρόνια μετά  την έναρξη της κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρώπη, δεν υπάρχουν πλέον αυταπάτες. Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Κύπρος, Ιταλία, Γαλλία, δηλ. η μισή και πλέον ΕΕ, βιώνουν κρίση  κοινωνική, οικονομική και  πολιτική, οι λαοί τους βρίσκονται σε συνεχή αναταραχή.
Μνημόνια, συνταγές λιτότητας, αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία, συρρίκνωση της πραγματικής οικονομικής και παραγωγικής βάσης, συντριβή των εργασιακών δικαιωμάτων, διάλυση του κοινωνικού κράτους, καταστολή, περιορισμός της δημοκρατίας, υποβάθμισΚΕΙΜΕΝΟ-ΣΥΜΒΟΛΗη των κοινοβουλίων, συναποτελούν το φαύλο κύκλο  ύφεσης, ανεργίας, φοροεπιδρομής, αποεπένδυσης, φτωχοποίησης- εν τέλει - των ευρωπαίων πολιτών.
Το νεοφιλελεύθερο θανάσιμο σπιράλ χρέους και δανεισμού καλά κρατεί.
Στη χώρα μας τα πράγματα πάνε διαρκώς από το κακό στο χειρότερο.Ιδίως τώρα που η τρόικα δείχνει απροσχημάτιστα ότι δεν την ενδιαφέρει η δημοσιονομική κρίση, αλλά ο πυρήνας του πολιτεύματοςΔηλ. η επιβολή ενός «καθαρού» νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου «ανάπτυξης» και ενός συμβατού προς αυτό «νέου» πολιτικού συστήματος, απόλυτα ελεγχόμενου και «αγοραίου». Για το 2014 η ύφεση αναμένεται πλέον στο 5%  η ανεργία, επισήμως, κοντά στο 28%,το χρέος υπερβαίνει το 160% του ΑΕΠ.  
Τα  επικοινωνιακά success stories αντιτάσσονται στην ουσιαστική κυβερνητική αποτυχία, εξελίσσονται μόνον χάριν του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης  και αυτάρεσκα προπαγανδίζονται ως δήθεν «μεταρρυθμίσεις».
Οι αποκρατικοποιήσεις  αποσκοπούν να δημιουργήσουν ένα νέο κλαδικό el-dorado για το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο, δίνοντας βορά στις ορέξεις του τα δημόσια αγαθά και τις λαϊκές ανάγκες. Επιπρόσθετα, μερικές από αυτές  όζουν σκανδάλων και έχουν εξελιχθεί σε γόρδιο δεσμό, τεμνόμενο μόνον  από τα ποικιλώνυμα  διεθνή και εσωτερικά κερδοσκοπικά συμφέροντα.
Οι σε βάρος του ελληνικού λαού-και υπέρ των μεγαλομετόχων τους-«ανακεφαλαιοποιημένες» συστημικές τράπεζες θα χρηματοδοτήσουν με περισσή ευκολία τους ξένους «επενδυτές» και τους εγχώριους διαπλεκόμενους-συνεταίρους τους και όχι βέβαια την υγιή μικρομεσαία ελληνική επιχείρηση.
Ταυτόχρονα, η ίδια η Τρόικα επιτίθεται στην Ελλάδα για «ανικανότητα και αδιαφορία» στην είσπραξη των φόρων, την ώρα που η εφαρμοσμένη φορολογική πολιτική έχει πια τα χαρακτηριστικά  κυνικής φορολογικής επιδρομής στα εναπομείναντα εισοδήματα και ληστρικής συμπεριφοράς στο δημόσιο χώρο, τόσο ως προς τις μεθόδους όσο και ως προς την ουσία, σε βάρος των πολλών που τους «σκοτώνει», ενώ ταυτόχρονα δεν αγγίζει τους λίγους.
Σε αυτό το περιβάλλον, οι δημοσιονομικοί στόχοι χάνονται, ενώ οι τροικανοί μηχανισμοί «σωτηρίας» διακηρύσσουν δημόσια (ΔΝΤ)  την αποτυχία του προγράμματος– και το ευρωπαϊκό τους σκέλος (ΕΕ-ΕΚΤ) διανθίζει τις πραγματικές του απόψεις με τόνους αισιοδοξίας  προς αποφυγή «ατυχήματος» στην πορεία συγκρότησης του «μεγάλου συνασπισμού» της  κυβέρνησης της κας Μέρκελ.
Ο ευρωπαϊκός νεοφιλελευθερισμός με αιχμή την «προτεσταντική» πολιτική της Γερμανίας ασκείται αταλάντευτα υπό την λεοντή της ευρωπαϊκής πολιτικής και έχει οδηγήσει τη χώρα στην καταστροφή. Στα διεθνή αγωνιώδη ερωτηματικά για την πορεία της ελληνικής κρίσης οι ιθύνοντες των Βρυξελλών και του ΔΝΤ, αλλά και οι εγχώριοι «πρόθυμοι», απλώς κωφεύουν.
Είναι προφανές ότι η χώρα  βρίσκεται στο κενό. Οι περικοπές και οι σταδιακές εκταμιεύσεις που επιβλήθηκαν από το Βερολίνο «συνδέονται» με το 2014, ενώ το ΔΝΤ έχει προετοιμαστεί  ακόμα και για αποχώρηση, με πρόσχημα  τη «βιωσιμότητα» του ελληνικού χρέους και την απαίτηση για νέο «κούρεμα»,  που το Βερολίνο-φυσικά-αρνείται πεισματικά και αποφασιστικά, αντιπροτείνοντας «νέο μνημόνιο».
Από το ψευδεπίγραφο «success story» κινούμαστε προς στην πλήρη αποτυχία και η προδιαγεγραμμένη αυτή πορεία  δεν ξαφνιάζει.
Τόσο το ελληνικό «πρόγραμμα σταθερότητας», όσο και εκείνα των άλλων «μνημονιακών χωρών» (δηλ. δραματική συρρίκνωση των οικονομιών προκειμένου να δημιουργηθούν τα λεγόμενα «πρωτογενή πλεονάσματα», με οποιοδήποτε κόστος), αλλά και οι άτυπα επιβληθείσες  μνημονιακές πολιτικές στις χώρες  του νότου, κινούνται στο μοναδικό άξονα που  εξυπηρετεί τα γερμανικά ηγεμονικά συμφέροντα.
Όλα τα νομισματικά εργαλεία (ευρωομόλογο  – λιγότερο σκληρό ευρώ) και οι αναπτυξιακές δικλείδες ( αύξηση κοινοτικού προϋπολογισμού – ειδικά ταμεία ανάπτυξης- κοινωνικά ταμεία) έχουν αποκλειστεί οριστικά με τη δήθεν επίκληση του «μπαμπούλα» - πληθωρισμού, αν και οι ανακάμπτουσες ΗΠΑ και  Ιαπωνία (που εκδίδουν διαρκώς νόμισμα όλο αυτό τον καιρό), δεν τον φοβούνται.
Η ευρωπαϊκή «πληθωρισμοφοβία», αν και ακουμπάει στο θυμικό των ευρωπαϊκών κοινωνιών, (απόρροια μιας ιστορίας πλούσιας σε κρίσεις υπερπληθωρισμού), δεν ανταποκρίνεται στη σύγχρονη νομισματική πραγματικότητα της ευρωζώνης που εμφανίζει σχεδόν μηδενικούς πληθωρισμούς. Τουναντίον εξυπηρετεί τη διατήρηση ενός σκληρού νομίσματος, προκειμένου αφενός να διασφαλιστούν τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού βορρά που έχει ήδη αυξημένη ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών του και προβαίνει σε διεθνείς άμεσες επενδύσεις, αλλά αφετέρου και για να διατηρηθεί η διεθνής αξία των καταθέσεων στα τραπεζικά συστήματα των βόρειων / κεντρικών κρατών μελών. Φανταστείτε, με δεδομένο ότι οι τραπεζικές υποχρεώσεις ανέρχονται σε 250% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, τι προβλήματα βιωσιμότητας θα μπορούσε να προκαλέσει ένα κύμα εξόδου των καταθέσεων από το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα που θα προέκυπτε σε συνέχεια μιας έστω μετριασμένης υποτίμησης του κοινού νομίσματος.
Ο μύθος που επινόησαν τα επικοινωνιακά παρασκήνια της ελληνικής συγκυβέρνησης, ότι δήθεν  η Γερμανία θα αλλάξει πολιτική μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου διαψεύδεται διαρκώς σε όλους τους τόνους από την ιθύνουσα γερμανική διεύθυνση.
Τώρα πλέον, μετά τους ορατούς εκβιασμούς, αυτός ο δρόμος είναι εντελώς κλειστός, όπως αποδέχονται και οι πιο φανατικοί των μνημονίων.
Μια βόμβα μεγατόνων, εγκατεστημένη από προφανείς αιτίες -όχι βραδυφλεγής τώρα πια- μας απειλεί με έκρηξη, σε χρόνο ορατό και  προσδιορισμένο αλλά  με απροσδιόριστες συνέπειες.
Η δικομματική συγκυβέρνηση, αδυνατεί να εκμεταλλευτεί  την τελευταία ευκαιρία διεκδίκησης  μιας μίνιμουμ έστω βελτίωσης του πανθομολογούμενα αποτυχημένου ελληνικού προγράμματος, «αγοράζοντας» αφελώς  χρόνο, ενώ στην ουσία αφήνει τη χώρα  στην τύχη της, συμπεριφερόμενη ως  παθητικός θεατής του δήθεν «ελληνικού θαύματος».
Είμαστε, λοιπόν, μπροστά στην βαλκανική εκδοχή του πιο βίαιου και κυνικού προγράμματος του εγχώριου δήθεν  «θαύματος», ενισχυόμενου από  πρωτοφανή επικοινωνιακή στήριξη.
Η σύγχρονη εκδοχή του νεοφιλελεύθερου δόγματος της «εσωτερικής υποτίμησης» εφαρμόζεται στην Ελλάδα μέσα από τα ακόλουθα έξη σημεία:

1.άμεση «αποκρατικοποίηση» όλων των δημοσίων οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των χώρων Υγείας-Πρόνοιας-Ασφάλισης-Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Δικαιοσύνης, με δραματική συρρίκνωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, ανεξαρτήτως των επιπτώσεων στην ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών, με στόχο τον υποδιπλασιασμό του λειτουργικού τους κόστους.

2.αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις μέσω του θεσμού 
mini-job,με τον μηδενισμό του θεσμού της πλήρους απασχόλησης και υποδιπλασιασμό του κόστους κοινωνικής ασφάλισης.

3.δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών, για επενδύσεις εντάσεως εργασίας, ανυπαρξία κρατικών ελέγχων σε εργασιακούς και περιβαλλοντικούς όρους και ειδικές  ρυθμίσεις μικρής φορολόγησης και ασφαλίστρων για γρήγορα κέρδη, κατά το κινεζικό πρότυπο.

4.δημιουργία Ειδικών Υπηρεσιών Ιδιωτικοποιήσεων για την εκποίηση όλων των «ασημικών» της χώρας ( κυρίως ακίνητα) και την εκχώρηση κερδοφόρων δημόσιων τομέων υπηρεσιών ( νερό - μεταφορές και συγκοινωνίες - καθαριότητα πόλεων και απορρίμματα - σωφρονιστικό σύστημα –αστυνόμευση - δικαιοσύνη αστικών διαφορών – τεχνική και ξενόγλωσση εκπαίδευση- πολιτισμός, κ.α.) .

5.επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στον ορυκτό πλούτο, μέσα από την επερχόμενη ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, τη χαλάρωση της περιβαλλοντικής προστασίας και την καθιέρωση κανόνων ληστρικής εκμετάλλευσης στα πρότυπα του τρίτου κόσμου.

6.
Ιδιωτικοποίηση της παιδείας, περαιτέρω αποδόμηση της βασικής εκπαίδευσης και υποκατάστασή της με μαθητεία στην επιχείρηση, εκσυγχρονισμένο κακέκτυπο του συστήματος επαγγελματικής εκπαίδευσης και άσκησης στη βόρεια και κεντρική Ευρώπη, (το οποίο όμως προϋποθέτει μια δημόσια, επαρκέστατη βασική εκπαίδευση).
Σε αυτό το σκηνικό της κρίσης το ΠΑΣΟΚ  επέλεξε-δυστυχώς- να αθροίσει τις εναπομείνασες δυνάμεις του στην πλευρά των διαχειριστών της κρίσης και μάλιστα ως ο μικρός εταίρος, προσχώρησε άκριτα και ανιστόρητα στο μονόδρομο του νεοφιλελευθερισμού αντί της σοσιαλιστικής διεξόδου, υποτάχθηκε αμαχητί στο γερμανικό «προτεσταντισμό» ξεχνώντας με ιδιαίτερη ευκολία την κοινωνική Ευρώπη.
Το ΠΑΣΟΚ, την τελευταία δεκαετία σταδιακά διολίσθησε σε ιδεολογική απίσχνανση και μορφωτική υστέρηση, αποδεχόμενο χωρίς αντιστάσεις, την καρτελοποίηση της πολιτικής ως εργαλείο επιβίωσης της εκάστοτε ηγετικής του ομάδας, τραυμάτισε δραματικά τις πολιτικές διαδικασίες του, περιέπεσε σε οργανωτική ανυποληψία και μετατράπηκε σε μηχανισμό και δίκτυο  κομματικής πελατείας.
Μοναδικό συνεκτικό του στοιχείο απέμεινε ο κυβερνητισμός.
Όσοι συγκρότησαν διαχρονικά τις διευθύνουσες ομάδες του, γαλουχημένοι σε μια  εποχή όπου ο νεοφιλελευθερισμός επιβλήθηκε βίαια ως μονόδρομος, ανοχύρωτοι ιδεολογικά και θεωρητικά, βρέθηκαν σε έναν χώρο που  ιστορικά και πολιτικά είτε δεν τους εξέφρασε ποτέ είτε τον αρνήθηκαν.         
Η συντριπτική πλειονότητα των στελεχών, των φίλων και των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, αν και καχύποπτη για τα τεκταινόμενα, κυρίως για λόγους συναισθηματικούς, σεβόμενη την ιστορική διαδρομή του Κινήματος επέδειξε τη μέγιστη ανοχή ελπίζοντας σε προοπτική μιας  τίμιας αυτοκριτικής για τα λάθη και τις παραλείψεις του. μιας νέας ριζοσπαστικής αφετηρίας, μιας νέας ενότητας, μιας γενναίας αλλαγής.
Δυστυχώς, η από το 2009 ανοχή στη σταδιακή ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική υποχώρηση και στην δεξιόστροφη μετατόπιση ήταν  λάθος  και ταυτόχρονα  άλλοθι. Το συγκλονιστικό μήνυμα των δίδυμων εκλογών του 2012 δεν αφύπνισε. Μοιραίο και άβουλο το ΠΑΣΟΚ οδηγήθηκε-εκόν, άκον- στην επιλογή της τρικομματικής και στις ανιστόρητες θεωρητικολογίες για τη σωτηρία της χώρας-ερήμην του ελληνικού λαού!
Σε εξάντληση της ανοχής υπήρξαν σοσιαλιστές ενεργά παρόντες στις  δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, συμμετείχαν με σθένος και πολιτικό  πατριωτισμό σε ένα «ανάπηρο» συνέδριο, μιλήσανε-χωρίς να ακουστούνε- για την πολιτική αυτονομία των σοσιαλιστών, ζητώντας επιτακτικά στροφή στην πολιτική  πλεύση και ανεχτήκανε μια ακόμη πιο  ευτελή διαδικασία συγκρότησης οργάνων.
Είχαμε τονίσει δημόσια, έγκαιρα και σθεναρά στο  9ο Συνέδριο του Κινήματος (κείμενό μας 28.2.13) ότι «αν το ΠΑΣΟΚ θέλει να αποτελέσει πραγματική εναλλακτική λύση πρέπει να  αποχωρήσει από την κυβέρνηση και να υιοθετήσει νέα προοδευτική στρατηγική απεγκλωβισμού από το Μνημόνιο, επαναδιαπραγμάτευσης των συμφωνιών και  εξόδου από την κρίση  ως τη μόνη ρεαλιστική πρόταση για  την πραγματική ύπαρξη εναλλακτικής λύσης στο ελληνικό πρόβλημα, μπροστά στο αναγνωρισμένο και επιβεβαιωμένο αδιέξοδο της ασκούμενης πολιτικής της τρόϊκας και της κυβέρνησης, μπροστά στην προκαλούμενη καταστροφική ύφεση και την διαλυτική αποσύνθεση της κοινωνίας.».
Αλλά η φωνή μας, «φωνή βοώντος εν τη ερήμω».
Ως φυσιολογική κατάληξη των  προηγούμενων επιλογών, η πρόσδεση στις δυνάμεις  της νεοφιλελεύθερης δεξιάς ήταν αναπόφευκτη, προβλέψιμη και μάλλον  επιδιωκόμενη, αφού συνέβη το πρωτοφανές να έπεται της συγκρότησης της συγκυβέρνησης η (ήδη απωλεσθείσα) προγραμματική συμφωνία και να λησμονείται- έναντι ενός  παρακολουθηματικού  κυβερνητισμού- το προοδευτικό εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Οι διάσπαρτες και ασύντακτες δυνάμεις που επιμένουν στην πολιτική αυτονομία του σοσιαλιστικού χώρου (ορατές και σημαντικές δημοσκοπικά) δεν  χαρίζουν τίποτε και σε κανέναν από το ΠΑΣΟΚ της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας, της Κοινωνικής Απελευθέρωσης και της Δημοκρατικής Διαδικασίας. Δεν είναι δεδομένες ούτε αναλώσιμες. 
Μακριά από αυτές η μετάλλαξη, η παραβίαση και η νόθευση της ιδεολογίας, της ιστορίας και των μεγάλων προταγμάτων της παράταξης. Δεν τις εκπροσωπεί ο κυβερνητισμός.
Διαφωνούν ριζικά με την κυβερνητική συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Η σημερινή ηγετική ομάδα στο ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αποκρύψει τη βαθιά και πολυεπίπεδη κρίση που διέρχεται η χώρα, τα κυβερνητικά αδιέξοδα, την αυξανόμενη ιδεολογική και  πολιτική απονομιμοποίηση του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ. Δεν αρκούν ούτε η επίδειξη κομματικού πατριωτισμού και οι τεχνικές συγκρούσεις στο περιθώριο των κυβερνητικών εταίρων ούτε οι υψηλοί τόνοι υπέρ του Ανδρέα Παπανδρέου από στελέχη του ΠΑΣΟΚ που οψίμως τον υπερασπίζονται, ούτε οι ευκαιριακές επετειακές εκδηλώσεις επίπλαστης ενότητας, πολύ δε περισσότερο ούτε  η πρόσκληση  από 58 επίδοξους κατασκευαστές  μιας μεταφυσικής κεντροαριστεράς που - πέραν των όποιων καλών προθέσεων - δεν απαντούν στα καίρια διλήμματα της ελληνικής κοινωνίας. Με ποιες κοινωνικές δυνάμεις στήριξης, με ποιες εθνικές και παραγωγικές προτεραιότητες, με ποιες διεθνείς συμμαχίεςΜε ποια κυβέρνηση, με ποιους στόχους, με ποιες πολιτικές.
Εμείς  σταθερά προσανατολισμένοι στα ιδανικά και τις αξίες του δημοκρατικού σοσιαλιστικού χώρου  συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την αναγέννησή του, «όρθιοι και μόνοι μέσα στη φοβερή ερημία του πλήθους».
Δεν επιλέγουμε το μετέωρο βήμα της εξόδου από τον χώρο και την παράταξη. Αντί της πολιτικής απόσυρσης ή της ενσωμάτωσης σε προσωποπαγείς πρωτοβουλίες και σχήματα που καπηλεύονται το σοσιαλιστικό χώρο, επιλέγουμε την πολιτική και κοινωνική συμπόρευση για την ανασύσταση της προοδευτικής, δημοκρατικής, σοσιαλιστικής πλειοψηφίας.
Και  παραμένουμε με όρους πολιτικής αυτονομίας στην «επανάσταση» των χιλιάδων  ενεργών πασοκογενών πολιτών, ακουσίως σιωπηλών και οργανωτικά αστέγων στην οποία συμμετέχουν και όσοι - κατά τον συγγραφέα - «είδαν το διαφορετικό κόσμο, που έπλασαν μέσα τους, να διαψεύδεται και να συντρίβεται. Μήτε μετάνιωσαν όμως, επειδή ο κόσμος τους είχε αξίες και ήθος, μήτε αλλάζουν». 
Εκεί ακόμη «υπάρχουν σημαιοφόροι χωρίς σημαίες, πεζοπόροι χωρίς προμήθειες. Διαθέτουν την τιμιότητα του βλέμματος και μια παράδοξη αξιοπρέπεια. Ο κόσμος όμως που έπλασαν -που είχε αξίες και ήθος- είναι πάντοτε εκεί. Και απαιτεί το σεβασμό από όσους μιλούν εξ ονόματός του». 
Αντί όμως να κερδίσουν τη μοναδικότητά τους, έγιναν αριθμοί και αποδέκτες.

Δεν μας αρμόζει να γίνουμε αριθμοί και αποδέκτες. όσοι δεν παύσαμε να ονειρευόμαστε «τη δίκαιη συγκρότηση του κοινωνικού ιστού, την αύρα μιας  ουσιαστικής πολιτικής και οικονομικής δημοκρατίας , την ενίσχυση των δημιουργικών δυνάμεων που ως μικρή φωτιά υπάρχουν στον καθένα».

Σε όλο αυτό το σκηνικό, υπάρχει μία δύναμη που δεν έχει ακόμα μέχρι σήμερα έκφραση, επίσημο, πλατύ-δημόσιο λόγο, πολιτική και οργανωτική  συγκρότηση. Δεν είναι μόνο η δύναμη που βρίσκουν όλες οι δημοσκοπήσεις και την ποσοτικοποιούν σε πάνω από 20% του εκλογικού σώματος. Δεν είναι μόνο ο διαρκής πολλαπλασιασμός των ανένταχτων, ο αυξητικός ρυθμός των ανέστιων, μαζί με την αγανάκτηση, την απόγνωση αλλά και τη διάθεση για κάτι ανορθωτικό και τη δύναμη για κάτι ελπιδοφόρο.
Αυτό που έχει συμβεί τα  πέντε τελευταία χρόνια είναι κάτι πρωτοφανές. Ταυτόχρονα αυτό το ίδιο είναι που μας προκαλεί και μας εγκαλεί. Ένας πολιτικός και κοινωνικός χώρος, ένας μεγάλος και στέρεος κορμός, πάνω στον οποίο, τα σαράντα σχεδόν τελευταία χρόνια,  ουσιαστικά αρθρώθηκε, αναπτύχθηκε και ενδυναμώθηκε όλη η ελληνική κοινωνία, διασκορπίσθηκε, κατατεμαχίσθηκε, φυγοκεντρήθηκε.  Είναι ο χώρος του ΠΑΣΟΚ !
Στα σπλάχνα του, στον πυρήνα του, αυτόν της κοινωνικής συνοχής και δικαιοσύνης, της ανάπτυξης, της απασχόλησης και του κοινωνικού κράτους, εκεί στο κέντρο της ύπαρξης του και της ζωής του, έφεραν και τοποθέτησαν οι ηγεσίες του τη βόμβα της ύφεσης, της ανεργίας, της φτώχειας, της κοινωνικής περιθωριοποίησης, της εκποίησης. Και, ήταν απλά θέμα χρόνου να συμβεί ό, τι συνέβη... Από την κυριαρχία αυτού του χώρου, στην κατακρήμνιση και  τον διασκορπισμό του, που «πανηγυρίζει» με  δημοσκοπικά ευρήματα της τάξης του 7%!
Ο χώρος, όμως, υπάρχει. Υπάρχει διασκορπισμένος, κυρίως πολιτικά (γιατί κοινωνικά προσδιορίζεται από την οικονομική του θέση και τις ανάλογες σχέσεις). Στην πλειοψηφία του και στην ουσία του ακάλυπτος πολιτικά, ακόμα και στις περιπτώσεις εκείνων που εντάχθηκαν σε άλλα σχήματα, πού παρακολουθούν άλλες κινήσεις, ή/και  υποστήριξαν άλλα σχήματα.

Όπως έχουμε ξανατονίσει, ο χώρος της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού μπορεί να ανασυσταθεί υπό τρείς (3) προϋποθέσεις:

1ηΣε προοδευτική βάση και προοπτική. Αποκαθιστώντας και ανανεώνοντας τη συνέχεια του ιστορικού ΠΑΣΟΚ, τις αρχές, τις ιδέες του, την κοινωνική του στρατηγική, ασυμβίβαστα απέναντι στην εγχώρια συντήρηση και στον ευρωπαϊκό νεοφιλελευθερισμό, προτείνοντας ένα νέο σχέδιο εξόδου από την κρίση, στοχεύοντας στην ανόρθωση της χώρας, χτίζοντας σχέσεις και συμμαχίες με τον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς, δημιουργώντας προϋποθέσεις για μια εναλλακτική προοδευτική διακυβέρνηση, για την εμβάθυνση της δημοκρατίας, την παραγωγική ανασυγκρότηση, την λαϊκή ευημερία και την κοινωνική απελευθέρωση.

2η.Είναι η ώρα-υπάρχουν οι προϋποθέσεις να διεκδικηθεί με πολιτική διαπραγμάτευση  από άλλη πλειοψηφία προοδευτικής κατεύθυνσης ένα νέο σχέδιο εθνικό εξόδου που θα κλείνει τον κύκλο του διχαστικού νεοφιλελεύθερου συμβιβασμού με στόχους που θα αφορούν:
 -το κούρεμα του χρέους
 -την μείωση των επιτοκίων
 -την επιμήκυνση αποπληρωμής του χρέους 
--την διαμόρφωση ενός στοχευμένου αναπτυξιακού προγράμματος που θα χρηματοδοτείται από: ευρωπαϊκά προγράμματα-πρωτόγεννες πλεόνασμα-τραπεζικό σύστημα ktl
- την αξιοποίηση και όχι το ξεπούλημα, με προγραμματικές συμβάσεις, στρατηγικές συνεργασίες ,παραχωρήσεις των δημόσιων εργαλείων ανάπτυξης!
- το αναπτυξιακό πρόγραμμα που θα αναφέρεται στη στήριξη και διεύρυνση της παραγωγικής βάσης , με ιδιαίτερη έμφαση στα γεωστρατηγικά και γεωφυσικά πλεονεκτήματα, την ενίσχυση των καινοτόμων δυνάμεων και της μεσαίας χειμαζόμενης τάξης 
Το αναπτυξιακό σχέδιο οφείλει και πρέπει να άπαντα σε 3 μεγάλες θεματικές ενότητες- κοινωνικές ανάγκες-, που κατεδαφίζονται από  το εφαρμοζόμενο σήμερα τριτοκοσμικό εγχείρημα του νεοφιλελευθερισμού!
Αναφερόμαστε :
στην ανεργία και στην ανάγκη να συνδέεται, το νέο αναπτυξιακό σχέδιο και οι αντίστοιχες χρηματοδοτήσεις του, με την εργασία και το ευρωπαϊκό εργασιακό κεκτημένο 
στην ευθεία αναμέτρηση-αντιπαράθεση με την μετάλλαξη που επιχειρείται από τις ασκούμενες πολιτικές και που έχουν ως στόχο τον περιορισμό του ρόλου του δημόσιου τομέα σε όργανο καταστολής για να εκχωρούνται τα πάντα στις αχαλίνωτες κερδοσκοπικές δυνάμεις της αγοράς ! 
Η αντιπαράθεση πρέπει να σχετίζεται με το στόχο να ενταχθεί η δημόσια διοίκηση σε ένα προοδευτικό σχέδιο όπου με ριζικές αλλαγές και όχι απλά “μεταρρυθμίσεις” ο ρόλος της θα στοχεύει στην στήριξη της ανάπτυξης με υπηρεσίες μιας στάσης-αποκεντρωμένες,με λογοδοσία και έλεγχο, αρωγός κάθε παραγωγικής πρωτοβουλίας 
και τέλος
στην απόρριψη του εγχειρήματος κατεδάφισης του κοινωνικού Κράτους και την επιδίωξη  εμπορευματοποίησης στην πρόσβαση των δημόσιων αγαθών και εργαλείων που αποτελούν προϋπόθεση ενός συγχρόνου κοινωνικού συμβολαίου.
Το προοδευτικό αναπτυξιακό σχέδιο πρέπει να στοχεύει σε αλλαγές που αφενός δημιουργούν τομές σε όψεις της κακοδιαχείρισης του κράτους και αφετέρου να στοχεύουν στο πέρασμα από το κράτος πρόνοιας στην κοινωνία της αλληλεγγύης!
Με αυτές τις κατευθύνσεις-πλαίσιο είναι η ώρα να ξαναγίνει ο πολιτικόςσοσιαλιστικός χώρος αυτόνομος, εργαλείο σύγχρονων επεξεργασιών για τις ανάγκες των πολιτών και να απευθύνει πρόσκληση για μια νέα κυβερνητική πλειοψηφία προοδευτικού χαρακτήρα,με συμμαχίες που θα εκμεταλλευτούν την γεωστρατηγική αντιπαράθεση που είναι σε εξέλιξη με αφορμή τη κρίση.


3η. Με πρωταγωνιστές το δυναμικό εκείνο που στάθηκε όρθιο, δεν υπηρέτησε τις πολιτικές της κοινωνικής αποδιάρθρωσης και της εξαθλίωσης, που διαπίστωσε τα αδιέξοδα της πολιτικής της τρόικας και επανατοποθετήθηται δημιουργικά σε μιαν άλλη, προοδευτική πολιτική.

Για την εκκίνηση και δρομολόγηση αυτής της μεγάλης πρωτοβουλίας ανασύστασης του ελληνικού σοσιαλιστικού χώρου, του Κινήματος Αλλαγής, τα ιστορικά, πολιτικά στελέχη έχουν την ευθύνη και τα νέα στελέχη-που δεν χωρούν στους διαχειριστικούς εξουσιαστικούς και κυβερνητικούς κύκλους- έχουν τηνπρωτοπορία.
Ευθύνη που προέρχεται από την ιστορία τους και είναι ζωντανή στη συνείδησή τους.
Πρωτοπορία που βασίζεται στη δύναμη της νιότης τους, την αμφισβήτηση του ιδεολογικού και πολιτικού τέλματος.
Ευθύνη και πρωτοπορία που μπορούν και πρέπει να αναλάβουν όλοι μαζί-παλιά και νέα στελέχη- πολιτικά,  συλλογικά, δημόσια, ενωτικά, οργανωμένα.
Ζαρωτιάδης Γρηγόρης, πανεπιστημιακός
Μαμέλης Κώστας, Δικηγόρος
Παρασκευάς Γιάννης, Πολιτικός Μηχανικός
Πεταλας Στεφανος νεος εκπαιδευτικος
Τζιόλας Λευτέρης, Χημικός Μηχανικός
Τσιόκας Χάρης, Εκπαιδευτικός

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Ελάτε οι 32 στο ραδιομέγαρο αντί να καταφεύγετε στα άκρα...


Αθήνα, 17 Οκτωβρίου 2013  
Η ακρότητα, για κάθε εκπρόσωπο δημοκρατικού κοινοβουλίου, όπως των 32 βουλευτών της ΝΔ, για βίαιη εκκένωση του ραδιομεγάρου της Αγίας Παρασκευής από τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, είναι αναντίστοιχη με τη μέχρι τώρα στάση τους, όταν από την 11η Ιουνίου αντικοινοβουλευτικά, αντιδημοκρατικά και αντισυνταγματικά η κυβέρνηση επέβαλε με το «μαύρο», τον ξαφνικό θάνατο στην ΕΡΤ:  

*Σίγησαν όταν το ΣτΕ διέταξε την άμεση επαναλειτουργία της ΕΡΤ και την επιστροφή των εργαζομένων στις θέσεις τους. 
*Σίγησαν όταν σύσσωμος ο δημοσιογραφικός κόσμος της χώρας και της διεθνούς δημοσιογραφικής κοινότητας εκφράζανε την εναντίωσή τους στο «μαύρο». 
*Σίγησαν όταν η πλειοψηφία του λαού μας με ογκώδεις και μαχητικές καθημερινές συγκεντρώσεις τους στο ραδιομέγαρο αξίωσαν την επαναλειτουργία της ΕΡΤ. 
*Σίγησαν όταν ο Άρειος Πάγος διέταξε δικαστική έρευνα για τις αυθαιρεσίες, παρανομίες και εργασιακές παρατυπίες για τη συγκρότηση της λεγόμενος ΔΤ. 
*Σίγησαν για τη μεγάλη αποδοχή του λαού μας, των πνευματικών και συνδικαλιστικών φορέων στο καθημερινό, αποκαλυπτικό, ελεύθερο και αντικειμενικό ειδησεογραφικό πρόγραμμα των εργαζομένων της ΕΡΤ, παρά τις υπονομευτικές κυβερνητικές προσπάθειες, με το κλείσιμο πομπών και συχνοτήτων. 
Κι ενώ αναμένεται η απόφαση του ΣτΕ για τη νομιμότητα ή όχι της πράξης νομοθετικού περιεχομένου και τα αποτελέσματα της εισαγγελικής έρευνας του ΑΠ για τις αυθαιρεσίες της ΔΤ, οι 32 βουλευτές της ΝΔ προτρέπουν στην ουσία τον αρμόδιο υπουργό, αν και ο ίδιος δηλώνει αναρμοδιότητα, να οδηγήσει τα πράγματα στα άκρα.  
Στην ερώτησή τους οι 32 αποφεύγουν την ενημέρωσή τους από τον κ. Π. Καψή, γιατί δεν έχει συσταθεί ακόμα η ΔΤ ως νομικό πρόσωπο, γιατί δεν έχει ΑΦΜ, κανονισμό προσωπικού και κανονισμό λειτουργίας, γιατί προσπαθεί συνεχώς να διασπάσει τους εργαζόμενους.  
Αν έχουν επηρεασθεί από τις ανεύθυνες κι αναπόδεικτες αιτιάσεις του κ. Π. Καψή για ανομίες και παραβατικότητες στο ραδιομέγαρο από τους εργαζόμενους, δεν έχουν παρά να επισκεφθούν τις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ όποτε θέλουν, για να σχηματίσουν άμεση προσωπική αντίληψη. 
Στην ΕΡΤ, την ΕΤ3 και σ’ όλα τα κτίρια της δημόσιας ραδιοφωνίας της περιφέρειας, λειτουργεί μόνο η δημοκρατία, η συνταγματική νομιμότητα και η ελεύθερη αντικειμενική δημοσιογραφία, με τεράστιο προσωπικό κόστος των εργαζομένων, δημοσιογράφων, διοικητικών και τεχνικών. 
-ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 
-ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ 
-ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ & ΜΜΕ

              ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

Δήλωση – απάντηση Καψή στους 32 βουλευτές της ΝΔ


Παντελής Καψής
Ο Υφυπουργός αρμόδιος για τη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση Π. Καψής απαντώντας στην ερώτηση των 32 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας σχετικά με την κατάληψη του Ραδιομεγάρου της Αγίας Παρασκευής έκανε την ακόλουθη δήλωση:
Η κατάληψη του κτιρίου της πρώην ΕΡΤ είναι παράνομη, αδικαιολόγητη, και η συνέχισή της δημιουργεί σοβαρά προβλήματα και πρόσθετο κόστος στον μεταβατικό φορέα της Δημόσιας Τηλεόρασης.
Από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε η θέση του Υφυπουργού αρμοδίου για τη Δημόσια Τηλεόραση καταβλήθηκαν συντονισμένες προσπάθειες για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα των εργαζομένων που απολύθηκαν. Έγιναν πάνω από 20 συναντήσεις με εκπροσώπους των σωματείων τους και αντιμετωπίστηκαν όλα σχεδόν τα αιτήματα – σε ορισμένες περιπτώσεις με τροπολογίες που ψήφισε η Βουλή.
Μοναδική ίσως εξαίρεση η άρση της απόφασης για το κλείσιμο της ΕΡΤ και την απόλυση του προσω­πικού της η οποία προσβλήθηκε από την ΠΟΣΠΕΡΤ στο Συμβούλιο της Επικρατείας και σύντομα αναμένεται να εκδοθεί οριστική απόφαση του Συμβουλίου.
Παρ’ όλα αυτά μερίδα των εργαζομένων συνέχισε την κατάληψη, τόσο στο κτίριο του Ραδιομεγάρου όσο και σε άλλες εγκαταστάσεις σε όλη τη χώρα, εμποδίζοντας με αυτό τον τρόπο και την πρόσληψη περίπου 1.200 συναδέλφων τους στη Δημόσια Τηλεόραση. Οι προσλήψεις αυτές κινδυνεύουν να μην πραγματοποιηθούν καθώς ήδη η ΝΕΡΙΤ ετοιμάζεται να ξεκινήσει τις διαδικασίες για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού.
Σήμερα η κατάληψη δεν έχει το παραμικρό νόημα καθώς από καιρό η EBU διέκοψε την αναμετάδοση του προγράμματος των «απεργών» αναγνωρί­ζοντας ότι η χώρα έχει δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα. Σύντομα μάλιστα θα υπογραφεί και μεταβατική συμφωνία με την EBU για την επισημοποίηση της συνεργασίας με τη Δημόσια Τηλεόραση έως ότου λειτουργήσει η ΝΕΡΙΤ.
Η συνέχιση της κατάληψης δημιουρ­γεί σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία της Δημόσιας Τηλεόρασης αυξάνοντας το κόστος της καθώς είναι υποχρεωμένη να συνεργάζεται με ιδιώτες για να καλύψει τις τεχνικές αδυναμίες των εγκαταστάσεων στην Κατεχάκη. Οι ελλείψεις αυτές επηρεάζουν δυσμενώς και τις συνθήκες εργασίας μια και λείπουν τα στοιχειώδη όπως γραφεία και ηλεκτρονικοί υπολογιστές.
Να σημειωθεί ότι τις τελευταίες εβδομάδες υπάρχουν πολλά κρούσματα δολιοφθοράς των κεραιών αναμετάδοσης με αποτέλεσμα επιπλέον κόστος αλλά και στέρηση της δυνατότητας σε πολλούς πολίτες της περιφέρειας να παρακολουθή­σουν το πρόγραμμα της Δημόσιας Τηλεόρασης.
Η αδυναμία πρόσβασης στο αρχείο της ΕΡΤ έχει σαν συνέπεια το τηλεοπτικό προϊόν που προβάλλεται να είναι κατώτερο των δυνατοτήτων του προσωπικού και ασφαλώς των προσδοκιών του τηλεοπτικού κοινού. Η ύπαρξη δελτίου ειδήσεων και ενημερωτικών εκπομπών, όπως και η κάλυψη των μεγάλων αθλητικών γεγονότων, επιτυγχάνεται μόνο χάρη στην υπερπροσπάθεια των εργαζομένων που πίστεψαν στην ανάγκη ανασυγκρότησης της Δημόσιας Τηλεόρασης και εμμένουν σε αυτήν παρά τις λοιδορίες που υφίστανται από ορισμένα συνδικαλιστικά στελέχη μιας ξεπερασμένης εποχής.
Στα προβλήματα που δημιουργεί η κατάληψη θα πρέπει να προστεθεί η αδυναμία εκκαθάρισης των υποχρεώσεων της ΕΡΤ τόσο απέναντι στους εργαζομένους για τις αποζημιώσεις τους, όσο και απέναντι σε κινηματογραφικούς και τηλεοπτικούς παραγωγούς, σκηνοθέτες κ.ά., που επωμίζονται δυσανάλογο κόστος για προγράμματα που έχουν ολοκληρωθεί αλλά δεν έχουν εξοφληθεί. Ειδικά για τον ελληνικό κινηματογράφο που στήριζε η ΕΡΤ και θα στηρίζει η ΝΕΡΙΤ, υπάρχει ο κίνδυνος να χαθούν και ευρωπαϊκά κονδύλια που έχουν εξασφαλιστεί για ελληνικές ταινίες. Όσο για το πρόγραμμα της  «απεργιακής» ΕΡΤ, σε πολλές περιπτώσεις είναι παράνομο, χωρίς τον παραμικρό σεβασμό στα πνευματικά και καλλιτεχνικά δικαιώματα των παραγωγών.
Μείζον ζήτημα τέλος αποτελεί η τηλεοπτική κάλυψη της Ελληνικής Προεδρίας στην ΕΕ που δεν θα είναι δυνατή αν δεν πραγματοποιηθεί εγκαίρως η μεταφορά της Δημόσιας Τηλεόρασης στην Αγία Παρασκευή.
Θεωρώ κατά συνέπεια απολύτως αναγκαίο να γίνουν το συντομότερο δυνατό όλες οι απαιτούμενες ενέργειες για να αποδοθεί το κτίριο της Αγίας Παρασκευής στη Δημόσια Τηλεόραση. Είναι μια απόφαση που θα πρέπει να πάρει η Κυβέρνηση συλλογικά.



Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Αφέθηκε ελεύθερος ο Γιώργος Παπαχρήστος

Ο δημοσιογράφος των «Νέων» συνελήφθη στα Ιωάννινα στο πλαίσιο του αυτοφώρου έπειτα από μήνυση του Π. Καμμένου - «Τίτλος τιμής για μένα η μήνυση» δηλώνει ο κ. Παπαχρήστος - Διαβάστε το κείμενο που εξόργισε τον πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων

Συνελήφθη στις οκτώ το πρωί σε ξενοδοχείο των Ιωαννίνων, όπου είχε καταλύσει για το Σαββατοκύριακο, ο δημοσιογράφος Γιώργος Παπαχρήστου, ύστερα από μήνυση για κατ΄εξακολούθηση συκοφαντική δυσφήμηση δια του Τύπου, που υπέβαλε χθες, Σάββατο, σε βάρος του ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος.

Όπως έγινε γνωστό η μήνυση αφορά σε κείμενο του δημοσιογράφου στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ - Σαββατοκύριακο», και με τη διαδικασία του αυτοφώρου, ο μηνυόμενος προσήχθη στον εισαγγελέα, απ΄όπου αφέθηκε ελεύθερος και θα ορισθεί τακτική δικάσιμος.

«Θεωρώ τίτλο τιμής τη μήνυση του Πάνου Καμμένου. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στις αίθουσες των δικαστηρίων» δήλωσε, αποχωρώντας από τον εισαγγελέα Ιωαννίνων ο κ. Παπαχρήστου.

Σε σχετική ανακοίνωση των Ανεξάρτητων Ελλήνων, γίνεται λόγος περί «ψευδών και συκοφαντικών δημοσιευμάτων για το πρόσωπο του Πάνου Καμμένου, τα οποία επανειλημμένα έχει καταχωρήσει (σσ. ο δημοσιογράφος) στην εφημερίδα που εργάζεται και για το περιεχόμενό τους έχουν ασκηθεί σε βάρος του τέσσερις αντίστοιχες αγωγές για συκοφαντική δυσφήμιση δια του Τύπου».

«Επιπλέον τα ανωτέρω, καθώς και άλλα ψευδή και συκοφαντικά δημοσιεύματα του Γιώργου Παπαχρήστου έχουν διαψευσθεί, όπως αποδεικνύεται και από δελτία τύπου των Ανεξάρτητων Ελλήνων και από έγγραφα, τα οποία είναι συνημμένα στη μήνυση» καταλήγει η ανακοίνωση.
Διαβάστε το κείμενο του Γιώργου Παπαχρήστου που εξόργισε τον Π. Καμμένο

Στην στήλη του «Στίγμα» ο γνωστός δημοσιογράφος γράφει, μεταξύ άλλων, «με αφορμή το γεγονός ότι συναπαντήθηκα προχθές σε αίθουσα της Ευελπίδων με τον πρόεδρο του κόμματος “Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Έλληνες” (κατηγορούμενος σε ακόμη μία αγωγή εναντίον μου -πάλι για την υπόθεση των CDs του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, στην οποία τον έχει καταδικάσει ήδη ο Αντρίκος Παπανδρέου), ανέσυρα από το αρχείο μία ξεχασμένη υπόθεση. Πρόκειται για κατάσταση “ελεγχόμενων πολιτικών προσώπων από το ΣΔΟΕ”, στην οποία το όνομα του αγαπημένου προέδρου βρίσκεται στην έβδομη θέση.

Πρόκειται, όπως σημειώνεται, για έρευνα κατόπιν “εισαγγελικής παραγγελίας” και ζητείται από το “κεντρικό” ΣΔΟΕ (διότι το έγγραφο έχει σταλεί από το ΣΔΟΕ Στερεά Ελλάδος), να προχωρήσει στο “άνοιγμα λογαριασμών” του προέδρου μας. Το έγγραφο έχει ημερομηνία 29 Αυγούστου 2012.

Πού θέλω να καταλήξω -πλην του αυτονόητου που είναι, “πού βρίσκεται τώρα η έρευνα και τι έχει προκύψει αν έχει ολοκληρωθεί”; Ότι πρόκειται για “εισαγγελική παραγγελία” την οποία είχε διατάξει ο οικονομικός εισαγγελέας. Ήτοι, ο γνωστός (του προέδρου Πάνου) και μη εξαιρετέος ημών και υμών εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης!

Σπεύδω να διευκρινίσω, για να μη δημιουργηθούν παρερμηνείες, ότι η έρευνα παραγγέλθηκε πριν οι δύο άνδρες έρθουν κοντά και πριν ο κ. Πεπόνης φλερτάρει με την ιδέα να ασχοληθεί με την πολιτική μέσω του κόμματος “Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Έλληνες”.

Έτσι είναι αυτά. Όλοι οι μεγάλοι έρωτες γεννιούνται από μία στιγμή σύγκρουσης...»
.

ΗΠΑ: Κατέρρευσαν οι συνομιλίες Ρεπουμπλικάνων βουλευτών και Ομπάμα.


ΗΠΑ: Κατέρρευσαν οι συνομιλίες Ρεπουμπλικάνων βουλευτών και Ομπάμα




 



Σε αδιέξοδο κατέληξαν οι συνομιλίες ανάμεσα στους Ρεπουμπλικάνους της Βουλής των Αντιπροσώπων και τον Μπαράκ Ομπάμα για τον τερματισμό της παράλυσης μέρους του ομοσπονδιακού κράτους των ΗΠΑ και για την αποτροπή μιας στάσης πληρωμών. Οι Ρεπουμπλικάνοι καταγγέλλουν αδιαλλαξία του Ομπάμα και έριξαν το μπαλάκι στη Γερουσία, όπου πηγές αναφέρουν ότι οι Ρεπουμπλικάνοι του Σώματος μπλοκάρουν το νομοσχέδιο για αύξηση του ορίου του χρέους.
Οι Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές, έπειτα από μια έκτακτη συνάντηση κεκλεισμένων των θυρών που πραγματοποίησαν το Σάββατο με τους επικεφαλής τους, βγήκαν οργισμένοι, κατηγορώντας τον Λευκό Οίκο ότι απορρίπτει τις προτάσεις τους και αρνείται να διαπραγματευτεί μαζί τους.
Μάλιστα, οι Ρεπουμπλικάνοι κατηγόρησαν τον αμερικανό πρόεδρο ότι αρνήθηκε την πρότασή τους για έξοδο από την κρίση όσον αφορά το όριο του χρέους.
«Πήγαμε να διαπραγματευθούμε και δεν αποδέχθηκε καμία πρόταση» δήλωσε ο βουλευτής Ντάρελ Ίσα, έπειτα από μία κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση της κοινοβουλευτικής ομάδας το πρωί του Σαββάτου (ώρα Αμερικής).
Ο Έρικ Κάντορ, επικεφαλής της ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας στη Βουλή των Αντιπροσώπων, δήλωσε απογοητευμένος από την πορεία των συνομιλιών μεταξύ των Ρεπουμπλικανών και του Λευκού Οίκου.
«Στο στάδιο αυτό, ελπίζω πως η Γερουσία θα αντισταθεί και πως όλοι οι Ρεπουμπλικάνοι θα μιλήσουν με την ίδια φωνή» δήλωσε.
Σύμφωνα με πηγή του Κογκρέσου, οι Ρεπουμπλικάνοι της Γερουσίας μπλόκαραν το νομοσχέδιο για αύξηση του ορίου του χρέους.
Ωστόσο, ο Έρικ Κάντορ πρόσθεσε ότι οι Ρεπουμπλικάνοι προσπαθούν να βρουν μια λύση «το ταχύτερο δυνατό».
Ο επικεφαλής της πλειοψηφίας της Γερουσίας, Χάρι Ράιντ και ο Ρεπουμπλικάνος ομόλογός του, Μιτς ΜακΚόνελ βρίσκονται σε συνομιλίες, αφήνοντας ανοιχτή μια χαραμάδα ελπίδας ότι μπορεί να υπάρξει συμφωνία, έστω και την ύστατη στιγμή.
Ο Λευκός Οίκος κάλεσε το Κογκρέσο «να κάνει τη δουλειά του» και να βρει λύση για να μπει τέλος στο αδιέξοδο.
Εν τω μεταξύ, ο Πιτ Σέσιονς, υψηλόβαθμο στέλεχος των Ρεπουμπλικάνων βουλευτών, δήλωσε στο πρακτορείο Reuters ότι τις επόμενες ημέρες θα υποβάλουν μια νέα πρόταση.
Το ρεπουμπλικανικό κόμμα αρνείται να αυξήσει το όριο του ομοσπονδιακού δανεισμού, που ανέρχεται σήμερα στα 16,7 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Θέλοντας να επιτύχουν πλήγμα στην μεταρρύθμιση Ομπάμα στον τομέα της Υγείας, οι Ρεπουμπλικάνοι επέμειναν μέχρι την τελευταία στιγμή ότι η χρηματοδότηση των ομοσπονδιακών υπηρεσιών πρέπει να συνδεθεί με την καθυστέρηση της εφαρμογής της μεταρρύθμισης, παρά τις εκκλήσεις μετριοπαθών του κόμματός τους για να μη συνδέονται τα δύο θέματα.
Ο Μπαράκ Ομπάμα ζήτησε από τους Ρεπουμπλικάνους να συμφωνήσουν στην αύξηση του ορίου του ομοσπονδιακού χρέους για μεγαλύτερο διάστημα από έξι εβδομάδες -όπως προτείνουν-, λέγοντας ότι η αμερικανική οικονομία πρέπει να περάσει την περίοδο των Χριστουγέννων χωρίς προβλήματα.

Ο γρίφος του Mr Google


Ο γρίφος του κ. Google


 
Επτασφράγιστο μυστικό εξακολουθεί να παραμένει το περιεχόμενο της συνάντησης του εκτελεστικού προέδρου της Google, κ. Έρικ Σμιτ με τον πρωθυπουργό, κ. Αντώνη Σαμαρά κατά την επίσκεψη του πρώτου την περασμένη Πέμπτη στην Ελλάδα.
Η εταιρία και το Μέγαρο Μαξίμου δεν εξέδωσαν ανακοίνωση ούτε έκαναν δηλώσεις. Και το ερώτημα που απασχόλησε τόσο την αγορά της πληροφορικής όσο και πλήθος πολιτικών ήταν τι ακριβώς ήθελε ο ισχυρότερος άνδρας του διαδικτύου στον κόσμο.
Όσοι ήλπιζαν να λάβουν απαντήσεις στα συγκεκριμένα «πολιτικά» ερωτήματα από την ομιλία που έδωσε ο κ. Σμιτ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, απογοητεύτηκαν. Ο επικεφαλής της Google μίλησε διεξοδικότατα και με τρόπο γλαφυρό μόνο για την τεχνολογία και για το δέον γενέσθαι για την οικονομική ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας και απέφυγε να τοποθετηθεί αναφορικά με τις συζητήσεις με τον πρωθυπουργό και τα πλάνα της Google στην Ελλάδα.
Στο μεταξύ, σύμφωνα με πληροφορίες η κυβέρνηση έχει προσλάβει εδώ και αρκετό καιρό διεθνή επαγγελματία του λόμπινγκ, ο οποίος έχει έδρα το Λονδίνο και πλούσια ατζέντα επαφών και γνωριμιών με πολυεθνικές επιχειρήσεις. Όπως μεταδίδουν -υπό τον όρο της ανωνυμίας- πηγές κοντά στην υπόθεση, ο «λομπίστας» του Ηνωμένου Βασιλείου έχει αναλάβει για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης να έρχεται σε επαφή με επικεφαλής πολυεθνικών ομίλων, να κλείνει ραντεβού με έλληνες επιτελείς και να επιχειρηματολογεί υπέρ της προσέλκυσης επενδύσεων στη χώρα μας.
Μάλιστα, όπως σημειώνουν, ο μυστηριώδης «λομπίστας» του Λονδίνου φαίνεται να βρίσκεται πίσω από την όσμωση και τις επαφές που αργότερα οδήγησαν στα μνημόνια συνεργασίας με τις Huawei και την ZTE, οι οποίες αναμένεται να επενδύσουν στη χώρα μας. Ειδικότερα, η πρώτη δρομολογεί την δημιουργία κόμβου εφοδιαστικής αλυσίδας και κέντρου έρευνας και ανάπτυξης, ενώ η δεύτερη την ανάπτυξη logistics hub στον Πειραιά και maintenance center στην Αττική. «Επιτέλους, η Ελλάδα κάνει αυτό που κάνουν όλες οι χώρες της γης» παρατηρούν οι εν λόγω πηγές και επισημαίνουν την ορθότητα της πρόσληψης του μυστηριώδους Λονδρέζου.
Ωστόσο, άλλες πηγές της αγοράς αποφεύγουν να συσχετίσουν τον συγκεκριμένο πρόσωπο με την έλευση του κ. Σμιτ στην Ελλάδα, σημειώνοντας ότι το ραντεβού με τον κ. Σαμαρά κλείστηκε εντός των τειχών. Σημειωτέον ότι ο διευθυντής του Creative Lab της Google κ. Στιβ Βρανάκης συμμετέχει στην ομάδα για τη δημιουργία του branding της χώρας - που δημιουργήθηκε από την κυβέρνηση - από κοινού με τον προϊστάμενο του Γραφείου Στρατηγικού και Ψηφιακού Σχεδιασμού της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού κ. Δημήτρη Πτωχό.

Στελέχη της αγοράς Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών διακρίνουν ότι δύο ακόμη λόγοι αποτελούν τα κίνητρα της επίσκεψης του επικεφαλής της Google στην Ελλάδα. Ο πρώτος είναι η ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. από την ελληνική κυβέρνηση στο πρώτο εξάμηνο του 2014, που θα της δώσει την δυνατότητα να καθορίσει σε μεγάλη βαθμό την ευρωπαϊκή ατζέντα. Ο δεύτερος είναι η διεθνής εμβληματικότητα που έχει για την Google η δραστηριοποίηση στη χώρα μας, η οποία αντιμετωπίζεται διεθνώς ως πεδίο οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, καθώς αντανακλά τόσο την ρευστοποίηση του υφιστάμενου οικονομικού μοντέλου όσο και την ανάγκη επιστράτευσης της τεχνολογίας και της καινοτομίας για την οικονομική ανάκαμψη.
Ας σημειωθεί ότι η Google έχει ανοιχτά ζητήματα με την Κομισιόν. Η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού είχε εκκινήσει το 2010 εις βάθος έρευνα και σύμφωνα με τον επίτροπο Ανταγωνισμού, κ. Χοακίν Αλμούνια, οι κοινοτικές υπηρεσίες εντόπισαν στο πλαίσιο προκαταρκτικής εκτίμησης τέσσερις προβληματικές πρακτικές της εταιρίας.

Η πρώτη αφορά τον τρόπο που η Google διαχειρίζεται τους διαδικτυακούς συνδέσμους κατά την αναζήτηση αποτελεσμάτων των χρηστών, σε σχέση με άλλους ανταγωνιστικούς της ιστοτόπους. Η δεύτερη έχει να κάνει με την χρήση ψηφιακής ύλης από τρίτα μέρη από την Google χωρίς την έγκρισή τους. Η τρίτη αφορά τους όρους που τίθενται από την Google σε εκδότες και εμποδίζουν να εμφανίζονται διαφημίσεις από ανταγωνιστές της στις ιστοσελίδες τους, ενώ η τέταρτη είναι διάφοροι περιορισμοί στην διαφήμιση. «Αυτές οι επιχειρηματικές πρακτικές είναι επιρρεπείς στο να βλάψουν τους καταναλωτές, καθώς θα έχουν λιγότερες επιλογές καινοτόμων υπηρεσιών. Για κάθε μία από τις τέσσερις θεωρούμε ότι τίθεται ζήτημα δράσης, σύμφωνα με τους δικούς μας κανόνες ανταγωνισμού» είπε πρόσφατα στο Ευρωκοινοβούλιο.

Η Κομισιόν ζήτησε και πήρε βελτιώσεις από την Google και στους επόμενους μήνες θα κρίνει το κατά πόσον η αγορά των ιντερνετικών αναζητήσεων θα είναι πιο ανταγωνιστική. Τα δύο μέρη βρίσκονται σε διαπραγμάτευση. Εάν υπάρξει πρόοδος, το θέμα θα «καθαρίσει» την Άνοιξη. Εάν όχι, η Κομισιόν θα σκληρύνει την στάση της και σε περίπτωση που η Google δεν «συνετιστεί», ο κ. Αλμούνια προειδοποίησε με την επιβολή «προστίμου - μαμούθ» αντίστοιχο με αυτό των 561 εκατ. ευρώ που είχε επιβληθεί στην Microsoft.

Η Google έχει βρεθεί στα πόδια του κ. Αλμούνια και σε άλλες υποθέσεις. Μία αφορά τις πατέντες της Motorola Mobility, που πέρασε στην Google, η επίλυση της οποίας εκκρεμεί. Μία άλλη έρευνα για το οικοσύστημα του android, η οποία προέκυψε από καταγγελίες βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ άλλα θέματα όπως η πολιτική απορρήτου και τα προσωπικά δεδομένα απασχολούν αρκετά κράτη - μέλη.

Λάδι τα καρτέλ με ευθύνη Χατζηδάκη!

Λάδι τα καρτέλ με ευθύνη Χατζηδάκη!!!






Την ώρα που οι έλληνες πολίτες κινδυνεύουν με φυλακίσεις και κατασχέσεις της περιουσίας τους για χρέη λίγων χιλιάδων ευρώ, κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις είναι πολύ πιθανό να μην πληρώσουν ούτε ένα ευρώ από τα πρόστιμα εκατομμυρίων που τους έχουν επιβληθεί.

Ο κίνδυνος να καταπέσουν στα δικαστήρια οι αποφάσεις που εκδίδουν σχεδόν όλες οι Ανεξάρτητες αρχές στη χώρα μας, είναι πλέον υπαρκτός μετά την απόφαση βόμβα του ΣτΕ, που αποφάνθηκε ότι εφόσον η θητεία των μελών τους έχει λήξει και δεν έχει ανανεωθεί στον προβλεπόμενο συνταγματικό χρόνο, η σύνθεσή τους είναι παράνομη. 

Μία από τις Αρχές που έχουν επιβάλλει πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ σε πολλές επιχειρήσεις τροφίμων, supermarket, γάλακτος και άλλες μεγάλες πολυεθνικές και μη, είναι η Επιτροπή Ανταγωνισμού και η θητεία των μελών της  έχει λήξει εδώ και 13 μήνες (από τον Σεπτέμβριο του 2012) και κάθε νομοθετική ρύθμιση που υπάρχει για την παράταση της θητείας της πέραν του «εύλογου χρόνου»» είναι άκυρη.
Αρα υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρηθεί ότι εκδίδει αποφάσεις με παράνομη σύνθεση. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού κ. Κυριτσάκης διορίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2009 από τον υπουργό Χατζηδάκη και έως σήμερα ούτε έχει αντικατασταθεί ούτε έχει ανανεωθεί η θητεία του.
Αραγε ο κ. Κώστας Χατζηδάκης γιατί δεν έχει μεριμνήσει, προκειμένου να εξαλειφθεί αυτός ο κίνδυνος σε μία περίοδο που και το τελευταίο ευρώ είναι απαραίτητο για τα ταμεία του κράτους;

Η απόφαση του ΣτΕ

Αφορμή για όλα αυτά τα ερωτήματα ήταν η απόφαση του ΣτΕ που έκρινε αντισυνταγματική τη μακροχρόνια παράταση θητείας μελών Ανεξάρτητων Αρχών και εξέφρασε την άποψη ότι το διάστημα των 22 μηνών υπερβαίνει τον ανεκτό από το Σύνταγμα εύλογο χρόνο. Ειδικότερα, η Ολομέλεια του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου έκρινε ότι «κατά την έννοια της ρύθμισης του άρθρου 101Α του Συντάγματος, η οποία προβλέπει συγκεκριμένη διαδικασία εντός ορισμένων χρονικών ορίων και καθιερώνει ρητώς "ορισμένη" θητεία των μελών των Ανεξάρτητων Αρχών, είναι μεν ανεκτή η συνέχιση της λειτουργίας των εν λόγω Αρχών μετά τη λήξη της θητείας των μελών τους και μέχρι την επιλογή νέων, μόνον όμως για εύλογο χρονικό διάστημα, το οποίο κρίνεται κατά τις εκάστοτε συντρέχουσες περιστάσεις».
«Τούτου έπεται», συνεχίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, ότι, «μετά την πάροδο του εύλογου χρόνου, το Σύνταγμα δεν ανέχεται πλέον την παράταση της θητείας των μελών της Ανεξάρτητης Αρχής, η δε Ανεξάρτητη Αρχή δεν διαθέτει από το χρονικό αυτό σημείο και εφεξής νόμιμη συγκρότηση». Ωστόσο, πέντε μέλη του δικαστηρίου (μεταξύ αυτών κι ο τέως πρόεδρος του ΣτΕ Κ.Μενουδάκος) εξέφρασαν αντίθετη γνώμη, δηλαδή ότι είναι συνταγματικά ανεκτή η παράταση της θητείας των μελών των Ανεξάρτητων Αρχών για εύλογο διάστημα, προκειμένου να διασφαλιστεί η εξυπηρέτηση ζωτικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου.
 Ωστόσο, πέντε μέλη του δικαστηρίου (μεταξύ αυτών κι ο τέως πρόεδρος του ΣτΕ Κ.Μενουδάκος) εξέφρασαν αντίθετη γνώμη, δηλαδή ότι είναι συνταγματικά ανεκτή η παράταση της θητείας των μελών των Ανεξάρτητων Αρχών για εύλογο διάστημα, προκειμένου να διασφαλιστεί η εξυπηρέτηση ζωτικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου.


 Του Νίκου Σαμοΐλη από τη www.fpress.gr